Selamm baya üzücü bir bölümle geldim sakın okumayı atlamayın baya şeyler oluyor bu bölümde her neyse iyi okumalar benden çok kitaplarımı seven okurlarımm

Eve geldiğimizde Efser işi olduğu için gitmişti halam da daha gelmemişti mektupta ne yazdığını merak mı ediyordum yoksa içindekilerden korkuyor muydum bilmiyordum ama tek bildiğim hiç bir şey bilmediğimdi.

"Eftelya iyi misin halan birazdan gelecekmiş şimdi aradı."

"Bilmiyorum Naz çok değişik hissediyorum. Mektubu okuyup okumama kısmında bile kararsızım."

"Eftelya bence oku ama sen bilirsin."

"Okuyacağım ama ne zaman okuyacağım bilmiyorum." o sırada beklenen mektup ve halam geldi. Naz gidip kapıyı açtı ve bir kaç dakika orda ben duymasam da konuştular. Yanıma gelmelerini beklemeden yanlarına gittim.

"Hala mektup?" çantasından bir zarf çıkardı üstünde kan lekesi vardı o lekeleri görmek bile bir an kötü yapmıştı.

"Al kuzum da okuyacak mısın?"

"Evet odamdayım şimdi okuyacağım."

"Yanına gelmemizi ister msin Eftelya?" dedi Naz

"Hayır bir şey olursa seslenirim siz de çok yoruldunuz halam var zaten evinize gidin artık teşrkkrü ederim."

"O ne demek öyle sen iyi olana kadar duralım."

"İyiyim Naz gerçekten."

"Tamam Batu'ya söylerim ayarlar."

"Tamam." dedim ve odama geçtim. Mektupdaki lan lekelerini ne kadar süre inceledim bilmiyorum ama bir süre sonra elim zarfın açılacağı yere gitti. İçinden kağıdı çıkardım sanki ağır çekime geçmiştim ama okuyacaktım emindim.

​​​​​​...

Evet 3 nokta ile mektuba başlıyorum nasıl hitap edebileceğimi bile bilmiyorum biz sana hiç kızımız gibi davranmadık daha doğrusu davranamadık.Eftelya sen evlatlıktan senden önce tam 3 kez düşük yaptım ve 1 tane de kız çocuğu doğurdum onun adı da Eftelya idi ama 2 yaşında bir hastalıktan vefat etti biz onun tokluğuna dayanamadık seni evlat edindik ama hiç evladımızsın gibi hissetmedik şayet değildin.( Belki aileni bulmak istersin seni aldığımız yetimhane **** ve yetimhane müdürünün numarası ****.)

Evet sana vurmadık belki sövmedim belki şiddet uygulamadık ama şiddetlerin en büyüğü olan psikolojik şiddete seni fazlasıyla maruz bıraktık keşke yetimhanede bıraksaydık seni hem senin için hem bizim için.

Belki de biz birazdan yapacağımız şeyi yapmayacak olsaydık senin içinde hala bize karşı bir affetme duygusu olacaktı ama affetme Eftelya affetme. Yaptıklarımız affedilebilecek şeyler değil birazdan bu hayata göz yumacağız bir aksilik olmazsa belli olmaz belki seni büyütmeyi beceremediğimiz gibi bunu da beceremeyiz.

Elveda her şeye rağmen affetmeye hazır olan kız elveda kendimizin hayalleri ile birlikte senin de hayallerini götürdüğümüz kız elveda asla anne olamadığım kızım elveda...

Anne olmayı beceremeyen annen

Sude Sayar

Affedemzdim istesem de affedemezdim sizi nasıl affedebilirdim nasıl hiç bir şey olmamış gibi hayatıma devam edebilirdim nasıl onca zorluğa karşı gülen Eftelya olabilirdim geri. Kendimi iyi hissetmiyordum sanki panik atak öncesinde gibiydim pardon gibisi fazla geliyor gelmekte olan.

Naz'ın Anlatımıyla

Uzun süredir Eftelya'nın odasından ses gelmiyordu tam o sırada odasından parçalanma kırılma sesleri geldi hay benim çom ağzımı. Kapısını açtım ve Eftelya'nın panik atak geçirdiğini her yeri yine darmadağın ettiğini gördüm kendine zarar veriyordu.

"Hala koş Eftelya kriz geçiriyor." yanına gittim ve tutmaya çalıştım. (siz sakın yapmayın panik atak geçiren birini tutmak daha kötü sonuçlar doğurur.)

Batu da hızlı bir şekilde geldi.

"Naz bırak tutma daha köyü olacak."

"Kendine zarar veriyor Batu." yine de ellerimi serbestlerştirdim. Eftelya yere çöktü ve ağlamaya başladı.

"Naz" bende yere yanına eğildim çökmüştür hem fiziksel hem psikolojik olarak çok haklıydı çok.

"Eftelya'm kuzum."

"Naz biliyor musun ben evlatlıkmışım halam bile bilmiyor ya da biliyordu bana söylemedi. Naz neden bunca olay çektikten sonra neden bunu öğreniyorum."

"Eftelya Efser'in çağırmamı ister misin?"

"Hayır uyuyacağım yanlız kalmak istiyorum siz de gidin artık evinize yoruldunuz."

"Gece uçağımız." dedi Batu bunu ben bile yeni öğrenmiştim Eftelya'yı bu halde nasıl bırakacaktık. Eftelya uyuyunca mektubu da aldık ve odadan çıkıp salona geçtik. İlk mektubu okuduk hepimiz büyük bir şok içindeydik bir süre sonra sessizliği Ayfer teyze böldü.

"Çocuklar gece uçağınıza binin artık biliyorum Eftelya'yı bu halde bırakmak istemeyecksiniz ama hem Efser var hem karşı komşum doktor o da yardımcı olur yoruldunuz aileniz merak etmiştir."

"Ama hala."

"Aması maması yok Naz bu gece binin uçağa." isteksiz bir şekilde kabul ettim.

"Hala bir şey soracağım." dedi Batu büyük ihtimalle aklımdaki soruyu soracaktı.

"Evet?"

"Eftelya'nın evlatlık olduğunu biliyor muydun?"

"Hayır ben Eftelya doğduktan daha doğrusu evlat edinildikten 2 ay sonra Türkiye'ye geldim."

"Nasıl fark etmedin hala 2 ay ile 4 aylık bebek arasında çok fark var?"

"Eftelya aşırı zayıf bir bebekti sağlık sorunları vardı belki de ailesi sırf bu yüzden bırakmıştır. O sıralar abim ve Sude ile hiç konuşmuyordum 5 yıldır Amerika'da yaşadığım için aramız baya açılmıştı zaten kötüydü."

" Düşük yaptığından ve bir çocuğu olduğundan haberin var mıydı? "

" Çocuğu oldupunu biliyordum ama düşüklerini bilmiyordum. "

" Anladım biz çantamızı hazırlayalım. "

" Tamam çocuklar. "aklımda bir sürü soru vardı Eftelya ailesini aracak mıydı düzelebilecek miydi offf.

Batu ile odaya geçip çantamızı hazırladık Batu o sırada Efser'in durumunu haber etmişti Efser gelip gelmemesi gerektiğini sormuş Batu da şu anlık gerekmediğini söylemişti.

Evett bölüm sonu bölümü okurken siz nasıl üzülüyorsanız bende yazarken o kadar ağlıyorum zkzbjzbz neyse umarım bölüm olmuştur görüşmek üzere seviliyorsunuz!!