22.Bölüm

"Alp, senin ne işin var burada?" Fal taşı gibi açılmış gözlerimle kuzenimi izliyordum.

"İnsan kuzisine önce bir hoşgeldin der. Sürpriz yapalım, dedik." Aras'ın bir anda lambaları açmasıyla salon aydınlandı.

"Sigortaları Alp, kapatmış."

Çatık kaşlarımla kuzenime bakmaya devam ettim. "Abartmayın ya, alt tarafı bir şaka yapalım dedik. Hem sen niye benden sakladın ilişkinizi?" İlişkimizi mi? Biz zaten birkaç saat önce sevgili olduk!

"Sen nasıl biliyorsun?"diye sordum dehşet içinde. Bir yandan göz ucuyla Aras'a bakıyordum. Onunda pek fikri yok gibiydi.

"Tahmin etmek zor değildi Fisun Hanım. Bugün son gündü ve sende bir haller olduğu çok belliydi." Ukala şey.

Ortamın gerginliği azalmıştı. Ve Alp bizimle beraber oturup Aras'ı soru yağmuruna tutuyordu.

"Enişte, bu oyunculuk işleri nasıl gidiyor? Fisun sana ne dedi?"

İyiki tanışmamızı falan sormuyordu.

Aras sakinlikle tüm sorularını yanıtlıyordu.Dur demek şart oldu.

"Alp yeter, bunalttın Aras'ı."

"Sana ne be! Ayrıca biz eniştemle çok iyi anlaştık." Aras'a baktığımda sorun yok gibiydi. Kendisi bilir. Kafa ütüleyen Alp'e dayanmak zordu.

"Bende küçükken oyuncu olmak isterdim. Böyle gazeteciler hep senin peşinde. Çok havalı."

"Emin ol fazla havalı değil. Hakkında onlarca yalan haber çıkabiliyor. Düşündüğün gibi rahat takılamıyorsun."

"Enişte çok merak ettiğim bir şey daha var. Maaşın kaç lir-"

"Ay Alp yeter. Ayrıca sen çocukken oyuncu falan olmak istemezdin. Büyüyünce tır şoförü olacağım derdin."

"Yok be kuzi. Tır şoförü hayali lisedeydi. Dersler düşünce hayallerde düştü."

Aras, kısık bir kahkaha attı.

"Saatte on iki olmuş, Alp gitsene sen."dedim iğneleyici bir ses tonuyla.

"Ne var yani? Biz eniştemle çok güzel vakit geçiriyo-" Sert bakışlarım yüzünden cümlesini tamamlayamadı.

"Gitsem iyi olacak."

"Bencede."

Alp hafif bir isyanla gitti.Aptal çocuk giderken bile maaş meselesini konuşuyordu. Alp'i uğurlar uğurlamaz derin bir nefes aldım.

"O kadarda kötü değil." dedi duvara yaslanmış, Aras. Yüzünde yarım bir gülüş vardı.

"Ona katlanmak zorunda değildin."

"Halimden memnundum. Ayrıca Alp cidden kafa dengi."

"Alp mi? Gerçekten mi?" dedim alayla ama Aras şaka yapmıyor gibiydi.

"Saat on iki olduğuna göre artık bende gideyim."dedi Aras.

"Aras, kalabilirsin. Boş oda var."

"Rahatsız etmek istemi-"

"Etmezsin dedim ya."

Hala rahatsız etmekten söz ediyordu. Şaka gibi.

"İyi,peki."

Misafir odasına gittim ve odayı düzenlemeye başladım. Olanlara inanamıyordum. Aras ile sevgiliydik ve o bugün burada kalacaktı. Kendimi gerçek anlamda iyi hissediyordum.

Daha önce böyle hissetmemiştim.