26.Bölüm

(Girayın ağzından)

Geleli 2 gün olmuştu.İşler yoğundu ve Deryayı özlüyordum.Görüntülü konuşuyorduk lakin onun yanında olup kokusunu içime çekmeyi tercih ederdim.O kadar mutluydum ki hatta dünyanın en mutlu insanı bile olabilirdim.Derya beni değiştirdi.O gülüşüyle beni kendine aşık etti.O dünyanın en mutsuz insanını en mutlu insanı yaptı.Hiç bitmez bu masal.Yani umarım hiç bitmesin.

(Giray bir odaya girdi.Bu odanın her yerinde Deryaya ait fotoğraflar vardı.Eğer örnek isterseniz Kuzey yıldızı ilk aşkta Bulutun odasına bakın)

(Deryanın bir fotoğrafını alıp bakmaya başladı.)

"Sonunda benimsin."

Ben çok mu psikopatım? Diye düşünmeye başladım.Kesinlikle çok sevmek yasaklanmalıydı.Ama gülüşü öpüşü o her haliyle mükemmeldi.Bende onun büyüsüne kapılmış bir suçlu.Telefonum çaldığını duyunca fotoğrafı kapatıp açtım.

Giray=Alo Baba(Amcası normalde)

Beşir=Alo oğlum

Giray=Efendim?

Beşir=Bize bugün yemeğe gelmek ister misin? Annenle(Oda yengesi) seni özledik.

Giray=Tamam Baba

Hazırlanmaya başlamıştım çünkü burası babamların evine uzaktı.Arabada ise en sevdiğim şarkıcı olan Emir Can İğrekten Gönül Davası çalıyordu.

Bir gönül davası anlatsam ağlarsın

Şişelere deniz koy gemiler batsın

Bir gönül davası anlatsam ağlarsın

Şişelere deniz koy gemiler batsın

En sevdiğim şarkıydı.Önceden niye bu kadar dinlendiğini anlamamıştım.Lakin sonra anladım.Herşey aşk içindi.

(Kısa oldu diğer bölüm yolda)