34.Bölüm

Bugün Babam Giray ile tanışacaktı.Çok heyecanlıydım.İşten çıkıp hemen hazırlandım.Şık olmam lazımdı.Birinin kızı birininde sevgilisiydim.Makyajımı yapıp tulumumu giydim.Mutfağa gidip annemin yaptığı yemeklerin kokusunu içime çektim.Annemin eli pek lezzetliydi.Ben evleniciktim ama makarna bile yapamazdım.Neyse öğrenirim canım ya diyerek salona geçtim.Babam telefonuna bakıyordu.Oda şık olmuştu.Masa hazırdı.Telefonumun aynasından baktım.

(Deryanın giydiği şey)

O sırada kapı çaldı.Uçarak kapının yanına geldim.Saçlarımı düzeltip kapıyı açtım.Babam bana noluyo lan? Der gibi bakışını attı.Ona samimiyetsiz bir gülüş atıp kapıyı açtım.Ah Giray aşırı yakışıklı görünüyordu.

(Girayın kombini)

Çiçekte getirmişti kurban olduğum.Sanki istemeye geliyordu.Olsun aşkım düşünmüş dedim içimden.Annem mutfaktan çıkıp yanımıza geldi.Giray içeri girdi.Annem çiçekleri elinden aldı.

Zehra=Giraycım ne gerek vardı? Zahmet etmişsin teşekkür ederiz.

"Rica ederim efendim." Babam soğuk davranarak elini uzattı.

Michael=Micheal Miller.

Giray elini uzattı.Ve oda adını söyledi.

"Görkem Giray Boz"

Babam biraz duraksadı.

Micheal= Sen Ali Bozun ve Hena Bozun oğlu değil misin?

"Evet oyum."

Bana ölüm bakışı attı.Babam onun hapse girdiğini biliyordu.Ona rağmen Giraya iyi davrandı.Baya iyi kaynaşmışlardı.Lakin o gidince bitmiştim.Ve gitti.Kapıyı kapattığım anda babam bana döndü.

Micheal=KIZIM ÇOK MUTLU OLDUM AİLENİ KURACAĞIN ADAM HAPİSHANEYE GİRMİŞ HATTA TUTUKLANMIŞ

"Baba o öyle değ-"

Micheal=Açıklama istemiyorum o çocukla iletişimin bitti.

"Baba"

Micheal=Odana git.

"HEMEN" Diye yükselince odama girdim.En son bir karanlık görmüştüm.Uyandığımda odamdaydım.Aynaya baktım.Ağlamaktan gözlerimin altı morarmıştı.Üstümü giyinip odadan çıktım.Gardolapımın önünde uyuduğum için heryerim ağrıyıyordu.Babam evden çıkmadan önce bana seslenmişti.Ama duymamıştım.Yada ona fazla sinirliydim.Bunu düşünmeyecektim.Çok uykusuz görünüyordum.Bundan emindim.Hastanede herkes iyi olup olmadığımı sormuştu.Giray gelmişti.Ona durumu anlattığımda babamla konuşacağını söyledi.Fakat aklımdaki o sözü çıkmıyordu.

"Bizim evlenmemizi engelleyemezler.Kim olursa olsun.İzin vermem.Veremem.Sana deli gibi aşığım kızım."

Elini tuttum

"Eee seansların nasıl ilerliyor?"

Giray 5 yıldır psikolojik destek alıyordu.Tam değişmiş değildi.Biliyordum ben ama tanıdığım Giray yoktu karşımda.Daha sakin,daha insansever bir Giray vardı.Yine fazla insan sevmiyordu ancak onlara azda olsa katlanabiliyordu.Bu insanlık için küçük bizim için büyük bir adımdı.Girayı öpme terapisinden sonra eve gititim.Yemek yerken Babam ağzını açıyor sonra kapatıyordu.Annem ise bizi izliyor babanın koluna arada sırada vuruyordu.

Micheal=Derya

Cevap vermedim

Micheal=Ben özür dilerim sana kötü davrandım anidende bağırdım.Yani onun hakkında konuşamadık bile.

Artık daha fazla dayanamadım.Ayağa kalkıp babamın gözlerine kilitledim.

"Senin hapishaneye düşmedi mi? Dediğin adam beni 5 yıldır koşulsuz şartsız seven tek kişi.Evet düştü ama beni hep sevdi.Hep korudu.Bunu göstermekten kaçınmadı." Bunları söyleyip odama girip kapıyı kapattım.Babam odama girmeye çalıştı.Almadım odaya ders çalışıp yattım.Annem geldi sadece bir ara onu hatırlıyorum.Oda saçlarımla oynayıp yanağımı öpüp yanımdan ayrılmıştı.

(Diğer bölüm için tahminleri alayım)