Hiçbir ses duyulmuyordu ta ki karanlığın arka tarafından gelen düzenli nefes haricinde.
İşte şimdi dehşete kapılmış ancak geri çekilememişti.
olduğu yere saplanmıştı.
Gelen nefes seslerinin ardından nazik ve duyulamayacak kadar sessiz bir gülümseme sesi işitmişti.
Karanlığı yaran siyah eldivenli bir el yavaşça belirmiş kendisine sanki tutması için uzatılmıştı.
“Sonunda seni buldum müstakbel leydim.”
(TELİF HAKKINA SAHİPTİR)
