20 ŞUBAT 2000

Hava soğuktu hissediliyordu.İnsanlar çoktu görülüyordu.Sanrı boncuk boncuk gözlerini dünyaya bügün açmıştı.Annesi adını Sanrı koymuştu .Hastane odasında Sanrı'nın tanımadığı ve ve tanımayacağı akrabaları vardı.Annesi bir gün bile hastanede kalmak istemiyordu.Feriha kardeşine ne kadar hastanede kalmasını söylesede Seren eve gitmeye diretmişti son hazırlıklar yapılmış ,evleri tabiri caizse Akdoğan Malikanesi küçük bebeğiyi dört gözle bekliyorlardı.Hastane odasına Cihan Bey girdi kızını kucakladı kokladı ve pusete koydu "Biz Sanrı ile önden gidelim Güzelim."

"Tamam Cihan biz geliyoruz arkadan." Cihan Bey hastanede odasından çıktı hemen yandaki korumalara selam verip yürümeye devam etti.Otoparktaki arabasının önüne gediğinde sanrıyı arka koltuğa koydu ve kapıyı aralıklı bir şekilde kapattı .Cebinden bir sigara çıkarttı yakarken düşündü sigarayı da bırakmalıydı kızına zarardı sigaranın dumanını içine çekti güzelini ve minik kızınıda alıp beyaz bir sayfa açacaktı bu mafyacılık oyunlarından bıkmıştı bir kere batmıştı babası yüzünden bu işe ama bitirmişti artık tövbe edecekti karısına kızına, mutlu kansız ve ölümsüz bir hayat vermek istiyordu.Cihan Bey bunları düşünürken ilk başta iki el ateş sesi duydu sonra seslerin ardı arkası kesilmedi .Cihan Bey hemen belindeki silahını ellerinin arasına aldı silah sesi gelen tarafa doğru hızlı adımlarla gitti .Ateş açan adamlara doğru dönecekti ki yerde kanlar içinde yatan güzeller güzeli eşini gördü ve yer de yatan tanıdıklarını, vurulmak umrunda değildi artık koşarak karısının yanına gitti çöktü kafasını kaldırdı . Karısının küçük bedenini kollarının arasına aldı "Seren ,Seren aç gözlerini nolur yalnız bırakma beni!" Kadının gözleri açıldı yavaşça gülümsedi "Gözleri senin gözlerin gibi çok gü-" öksürük "Çok güzel kızımıza iyi bak ,intikamımı almadan gelme." kan dolu öksürük ve ölü bir beden ."Hayır güzelim kapatma gözlerini lütfen kapatma gözlerini bırakma beni ne olur bırakma ."Koca adam hayatı boyunca ilk defa ağlıyrodu resmen .Böyle olmamalıydı temiz sayfa kanlanmıştı o defter sonsuza kadar kapanmıştı.Cihan Bey yanına koyduğu silahı elina aldı şakağına yerleştirdi o Serensiz yaşayamazdı.Uaklardan adım sesi geldi bu kızının yanına giden korumaydı "Abi kız susmuyu ağlıyo ,abi lan noluyo?" "Seren'im öldü benim ben onsuz yaşayamam ." "Abi Sanrı'ya ne olacak hem annesiz hem babasız nasıl yaşayacak el kadar bebek abi bak sakın yapma hem Seren yengenin intikamını almadan mı gideceksin?" Cihan Bey adama hak verdi karısına son bir kez baktı sarsak adımlarla arabasına doğru gitti yine kızını pusetinden aldı ağlayan bebek Cihan Bey'in kucağında susmuştu Cihan Bey tebbüssüm etti .Sanrı boncuk gözleriyle babasına bakıyordu "Sanrı'm canım kızım meleğim annen gitti ama ben burdayım güzel kızım artık temiz sayfa açmicaz kirli sayfaları temizlicez sen yer altı dünyasını en iyi mafyası olacaksın ." Polis sirenlerinin gelmesiyle arabaya binip gazı kökledi adamlarıyla dolu ormanın içindeki büyük malikaneye doğru sürdü .Karısı ölmüştü tanıdıklarının çoğu ölmüştü bir kızı Sanrı kalmıştı onu da kaybedemezdi .

BİRİNCİ BÖLÜM SONU