Öncelikle bu yazıyı okuyan herkese merhaba! Ben Yazarınız İrem. Her zaman aklında tonlarca kurgu olan, basit olaylardan kendi zihninde romanlar kuran hayalperestinizz bu kurguyu yazmaya 2021 yılında başladım ve sürekli taslaklarımda durdu. Bugün ani bir karar ile yayınlamaya karar verdim. Ummarım bu evrende hep birlikte kalır ve finale kadar güçle savaşırızz!!

​​​​​​Sizi çok lafa tutmadan kitapla baş başa bırakayım, sevgilerle!

1. BÖLÜM

"Evet, gene kabul edilmedim"

"..."

"Ah bende bir anlasam. Tabi benimde torpilim olsaydı şuanda bir iş bulurdum"

"..."

"Evet moralimi bozmuyorum neyse kapatmalıyım . Görüşürüz kendine iyi bak"

Kulağımdaki telefonu masaya koyup yılgınca başımı ellerimin arasına aldım. Altı aya yakındır işsizdim. Bulduğum bütün iş ilanlarına, web sitelerindeki duyurulara bile başvurmuştum fakat sonuç mutsuz bir işsizlikti. 24 yaşında genç bir arkeoloktum. Üniversitemdeki eğitimimi bitirmiştim ve şuan iş hayatına atılmam gerekiyordu fakat hiçbir iş yeri bana imkan sağlamamıştı. Hatta ve hatta staj yaptığım kazı kuruluşu bile.. O bile şans eseriydi zaten, bir staj imkanı bulabilme.. Okulum o kadar iyi bir eğitim vermediği yüzünden ve ünlü bir isme sahip olmadığından seçilme şansım oldukça düşüktü. Son şu üç aydır ne evimin kirasını ödeyebiliyordum ne de elektrik faturalarımı. Nam salmış işsizler kafilesinde bayrak sallayanlardan biri de bendim işte.

Bozuk moralim ile masadan kalktım. Ağrıyan başımı ovarken bir yandan hava almak için balkona çıktım. Sinirlerim bozulmuştu, dün çalışmak için başvurduğum kazı ekibi ile kavga etmiştim. Böyle berbat bir okuldan nasıl mezun olduğum üzerine dalga konusu olmuştum. Buna daha fazla katlanamayarak tabiri caizse saç baş kavgaya girmiştim. Sonuç olarak ise oradaki şansımı kaybetmiş saçlarım darma dağın eve gelmiştim. Şansım tükeniyordu, şu ana kadar il içi ve dışı olarak elliye yakın yere başvurmuştum. Fakat ne geri dönüş almış ne de bir yere kabul edilmiştim. Yurtdışı başvuruları da yapıyordum ama şansım oldukça düşüktü. Tüm suç hem bende hemde değildi. 18 yaşındaki bir ergene ömrünün mesleğini seçtiren bu sistemi eleştirmeden edemiyordum. Üzgünüm o yaşlarda eğlenmek ve dostluklar her şeyden güzel, hayallerde aç bırakmaz gibi gelmişti.

Oturduğum sandalyeden caddenin yanan ışıklarını izlemeye başladım. Acınası bir haldeydim. Bu evden de atılmam yakındı. Elimde tek kuruşum kalmamıştı neredeyse.. Bir umut ışığına ihtiyacım vardı. Annemden borç almaktanda bıkmıştım. Kadında haklıydı. Kaç yaşına kadar bakabilirdi ki?

Bir süre balkonda oturdum ve oturduğum yerden dışarıyı izledim. Sıkılınca da balkondan mutfağa geçtim. Mutfak tezgahında biriken bulaşıkları yıkamam gerektiği için önce siyah saçlarımı toparladım. Ardından mutfak önlüğünü giyerek bulaşıklara giriştim. Acilen bir iş bulmalıydım. Artık garson bile olabilirdim. Sanırım okuduğum yıllar çöpe gitmişti. Umduğum, hayallerimin mesleği beni aç bırakacaktı.

Dalgın dalgın yıkadığım bulaşıklar bittiğinde tezgahı da temizledim. İşim bittiği için üzerimdeki mutfak önlüğünü çıkarıp eski yerine astım. Islak ellerimi mutfakta bulunan el havlusunda kurulayıp salona geçtim. Masanın üzerinde bulunan telefonumu aldım. Kör yeşili koltuklardan teklisine oturdum. Elimdeki telefonu açtım. Her seferki gibi her işimi bitirmiş yine çalışacak bir iş arıyordum.

Umut denen duygu hem çok güçlüdür hem de oldukça güçsüz sönmeye tutmuş bir mumun ışığından farksızdır. O sönmek üzere olan mum ile yeni bir mum yakmakta mümkündür o mumun sönmesini beklemekte. Ve sanırım ben o mumla en sonunda saçımı başımı yakıp sokak kenarlarında yatıcaktım.

Telefona bakmaktan gözlerim ağrımaya başlarken telefonu koltuğun üzerine koydum. Birkaç garsonluk ilanına ve kazı çalışması kuruluşuna mail atmıştım. Dört tane yakındaki kafeye de yarın görüşmek için gidecektim. Hayallerimdeki meslek için sanırsam bu mumu söndürmek en iyi seçim olacaktı.

Ekranı açık olan telefonumu tekrar elime aldım ve ekrandaki kutuplara düzenlenecek olan araştırma ilanına baktım. Az önce bunu görmemiştim. Büyük ihtimalle elim yanlış bir yere dokunmuştu ve ekran bu şekilde açılmıştı. İlanda ünlü bir iş adamının desteğinde gerçekleştirilecek gizemli bir araştırmadan bahsediyordu. Hemen okumaya başladım.

"Mükemmel soğukluğa sahip kutupta kazı çalışması mı?! Evet doğru okudunuz. Deneyimli- Deneyimsiz diploması olan bütün genç adaylara staj ve iş sağlıyoruz. Bir mail uzağınızdayız!!

KÇDG."

Kararsızlık ile e posta adresine baktım. Şansımı denemekten zarar gelmezdi. Büyük olasılıkla geri dönüt alamayacağım için pek de umutlanmadan ilandaki mail adresine mesajımı yazmaya başladım. Düzgünlüğünü kontrol edip gergince gönder tuşuna bastım. Mail gönderildiğinde internetimi kapattım ve şarjı az kalan telefonumu odamdaki prize taktım. Az çok dağılan salonumu ayak üstü toplayıp balkondaki birikmiş kirli kahve bardaklarını mutfağa taşıdım. Tencerede az da olsa kalan çorbayı ve pilavı buzdolabına koyup ocağı sildim. Kahve bardaklarını da yıkayıp kuruması için bir kenara koydum. Saat 22.34'dü esnemeye başladığımda mutfağın ışığını söndürerek odama yöneldim.

Dişlerimi fırçalamış geceliklerimi giymiş bir şekilde yatağıma geçmeden önce şarjdaki telefonumu elime aldım. Tamıyla dolduğundan şarjdan çekip elimde yatağıma geçtim. İnterneti açarak maillerime girdim. Ekranın yenilenmesini bekledim. Bir umut olumlu geri dönüş mesajı bekliyordum. Ekran yenilendiğinde beklediğimin aksine bir tane bile geri dönüş yoktu. Derin bir nefes alarak internetimi kapatıp telefonumu yanımdaki abajurun altına koydum. İnternetimi idareli kullanmalıydım çünkü apartman sahibi modemin şifresini değiştirmişti. Bu sanırım bana yavaş yavaş güle güle deme şekliydi. Işığı da söndürüp yatağıma gömüldüm. Yarın beni çok yoğun bir gün bekliyordu. Belki yarın bir iş bulurdum. Umarım umarım. Ben bunların hayaliyle dans ederken gözlerimde uykuyla olan dansına kapılmıştı..

...

Sabah çalan alarmım ile yarı mahmur şekilde yatağımdn kalktım. Israrla çalan alarmı kapatıp banyoya ilerledim. Üzerimdeki gecelikleri bir kenara çıkarıp duşakabine girdim. En sevdiğim duş jelim ile bedenimi köpükleyip şampuanımla saçlarımı köpükledim. Üzerimdeki köpük ılık su ile kayboluken gözlerimi kapattım ve bir süre suyun beni rahatlatmasını sağladım. Tümüyle yıkandığımda suyumu kapatıp duş jelimi eski yerine koydum. Kapıda asılı olan bornomuzumu üzerime geçirip saçlarım içinde bir havluyu elime alıp odama ilerledim. Bedenimi ve saçlarımı kurulayıp giysilerimin bulunduğu dolaba ilerledim. Alt çekmecelerden iç çamarşırlarımı çıkartıp üzerime giydim. Ardından mavi bir pantolon ile siyah desensiz bir tişörtü üzerime geçirdim. Makyaj aynamın önüne ilerleyip saçlarımı taramaya başladım. Siyah düz saçlarım eski haline döndüğünde perçemlerimi kulağımın ardına itip masadan kalktım. Elime nemlendiricimden çok az sürüp mutfağa ilerledim. Makyaj yapardımda iş görüşmelerine gideceğim için daha sefil durmayı tercih ettim. Belki acırda biri işe alırdı hesabı.

Bir bardak kahve ve bir kaç kahvaltılık ile karnımı doyurdum. Gideceğim yerlere gecikmemek adına hemen odama gidip bir ceket ve telefonumu alıp evden çıktım. Dairemin kapısını kilitleyip çantama attım. Ayakkabılarımın bağcıklarını da bağlayıp dün not aldığım mekanlara gitmek için yola koyuldum. Umutlarım bir garsonluk bulma konusundaydı. Arkeolokluğa karşı umudum kalmamıştı. Bu demek oluyordu ki 18 yaşındaki Denizcim o mistik tarihi keşifleri ben yapamayacaktım..

Merdivenlerden inerken omzumdaki çantayı düzlterek kapıda durdum. Sol kolumu önüme getirdim. Ceketi sıvazlayıp saate baktım. 07.45'di. Hızla kapıdan geçtim. Kendimi sokağa atıp derin bir nefes aldım.

"Kazan mübarek olsun Deniz..."

Görüşmelerde elimden geldiğince sempatik ve saygılı biri olarak gözükecektim. Umarım iş bulurdum. Kendimi toparladım ve gideceğim yere adımlamaya başladım.

On dakikalık yarı normal ve hızlı tempo arası adımlarım ile nefes nefese ilk başvurumu yapacağım kafenin önünde durdum. Nefesimi düzenleyip az önceki halime zıt sakin ve durağan bir şekilde içeri girdim. Kasanın arkasındaki sarı saçlı, üzerinde sarı bir önlük bulunan kadına doğru ilerledim.

"Merhaba efendim. Buraya iş için gelmiştim. Garson arandığını duymuştum. Hala geçerli mi?"

Elindeki karton bardakları bir köşeye koyup bana gülümseyerek konuştu.

"Ne yazıkki hayır hanımefendi. Dün biri bu işi aldı. Üzgünüz"

Enerjim düşerken anlayışla gülümseyip kapıya ilerlemeye başladım. Kapıdan çıkıp caddede yürümeye başladım. Biri daha elenmişti. Umarım diğerlerinde de böyle olmazdı. Bu beredeyse hiç olmamış görüşmeyi kafamdan atarak ikinci gideceğim yere yol aldım. Moralimi bozmamalıydım değil mi?

...

"Teşekkürler"

Elimdeki kahve ile kahve dükkanından çıkıp eve ilerlemeye başladım. Yine olmamıştı. Bütün görüşmelerim olumsuz sonuçlanmıştı. Neymiş efendim uzun boylu garson istiyorlarmış, neymiş fincan tutuşu konusunda fazla kabaymışım! ah lanet olsun ben bir arkeoloğum sevgili amcacım sen neyden bahsediyorsun Allah aşkına? Tabiki de böyle bir tepki vermeden sessizce ayrıldım iş yerlerinden. Ben böyle işin diye başlayan muntazam şiirimi okuyarak yürümeye devam ettim. Bence sokaklarda hiç fena bir seçenek değildi. Fantastik bir hayat olurdu hem?

Dairemin bulunduğu bina gözüktüğünde sıkkınca bir nefes aldım. Kiramı ödemem lazımdı. Evime geldiğime sevinemiyordum bile.

Binanın kapısından geçip merdivenlere yöneldim. Bir elim cebimde diğeri reddedildiğim yerden verilen üstüne soğuk soğuk içiniz anlamları gördüğüm kahveyi tutarken durgun durgun adım atıyordum. İşsizlik ve bu tür dertler insanı kanser etmeye yeterde artardı. Teşekkürler sevgili ülkem ve sevgili 18 yaş kararlarım..

Çantamdan evimin anahtarını çıkartıp kilide soktum. Açılan kapının mekanik sesinin ardından içeri girip kapıyı kapattım. Ayakkabılarımı çıkarıp ayakkabılığa yerleştirdim.

Anahtarlarımı masaya koyup lavaboya ilerledim. Elimi yüzümü yıkayıp iyice temizlendiğimde oturma odasına ilerledim. Anahtarlarımın yanında bulunan telefonumu alıp internetini açtım. Bildirimler yavaş yavaş gelirken gördüğüm mail ile hızla bildirimin üzerine tıkladım.

"Merhabalar Deniz Hanım

Sizleri kazı ekibimizde görmekten onur duyarız. Detaylı bilgi ve kayıt için lütfen üç gün içinde il merkezimize kayıt için geliniz. İsminiz ekibimize eklenmiştir. İyi günler dileriz

KÇDG."

/////

Eveeettt ilk bölüm karşınızda!!! Yeni bölümler oy ve yoruma göre gelecektir!! Sevgilerle öpüyorum.