3 YIL SONRA

Hikaye üzerine giydiklerine son bir kez aynadan bakıp , kitap ve defterlerini aldı . Çok geç kalmıştı .

Hepsi Ateş yüzündendi . Sabah sabah giydiği her şeye karışmış , çoğusunu beğenmemişti .

Odadan çıkıp ayağında ki topuklulara rağmen hızlıca merdivenlerden aşağı indi . Zerrin annesi ve Zeynep Halası oğullarının yanında oturuyorlardı . Onu görmeleri ile ikisi de kocaman gülümsemişti .

-" İkinizi de çok teşekkür ederim kurtarıcı meleklerim benim . "

-"Ne demek kızım hadi sen daha fazla geç kalmada okuluna git . " kafasını sallayıp oğullarına yöneldi . Koskoca 3 yıl olmuştu .

Önceden kızıl olan saçları zaman geçtikçe daha da koyulaşmıştı . İkisinin de yanaklarından öpüp sımsıkı sarıldı .

Yağız pek böyle şeyleri sevmez , Yiğit ise tam tersi tam bir sevgi yumağıydı . Karşılık olarak annesine öpücük vermişti . Yağız ise yüzünü ekşitip kitaplığın yanına gitmişti .

Okuma yazma bilmemesine rağmen resimli kitapları alıp tüm gün boyunca onlarla vakit geçiyordu . Kısmen babasının ilk tanıştıkları zaman ki hali gibiydi .

-" Yağız , annecim bana görüşürüz öpücüğü yok mu ? " Kafasını kitaptan kocaman bir oflama ile yerinden kalkıp annesine yaklaşmıştı . O kadar kısa bir öpücük atmıştı ki Hikaye kocaman bir kahkaha attı .

Eğer şu an geç kalmasaydı , kesinlikle oğluyla uğraşır bir sürü öpücük alırdı .

-" Teşekkür ederim oğlum . " daha fazla zaman kaybetmemek ve Ateş'i de bekletmemek için evden çıktı .

Ateş arabanın kaputuna oturmuş , elinde ki telefonla uğraşıyordu . Yavaş adımlarla ilerleyip yanına gitti .

Ateş onu fark etmesi ile telefonu cebine yerleştirmişti . Aslında bundan pek bir şey yoktu ama o acele hareket nedendi .

-" Bir problem mi var Ateş ? " kaçamak bakış atan gözler , ellerin saçma sapan hareketler yapması ve en önemlisi ondan bir kaç adım geriye gitmeler ...

-" Yok bir sorun Orkidem , arabaya binde derse geç kalma . " omuzundan yumuşakça ilerletip koltuğa oturmasına yardımcı olmuştu . Ona iş bırakmadan kemerini de bağlamasıyla yola koyulmuşlardı .

Tüm yolculuk boyunca Ateş'ten gözlerini çekememişti . Anlam veremiyordu . Aslında ondan şüphelenmek saçma olurdu . Ne de olsa bugün evlilik yıl dönümleriyle . O unutmazdı .

Arabanın okulun önünde durması ile indi . Ve eşine el sallayarak üniversiteden içeri girdi .Tüm hayatı boyunca hayali olan bölümü eşi sayesinde liseyi okuyup kazanmıştı .

Aşçılık ...

***********

Son ders saatinin de bitmesi ile defterleri toplayıp fakülteden çıktı . Ateş onu kapıda bekliyordu . Onu daha fazla bekletmeden arabaya binip , kocaman yanağından öptü . Anında Ateş'te sımsıkı sarılıp saçlarını öpmüştü .

-" Bugün nasıl geçti Orkidem ?" bu soruyu sorarken torpidodan çikolata paketini alıp kucağına koymuştu . Belki de her gün yaptığı bir şeydi bu . Sürekli okul sonrası enerji versin diye eşine sevdiği çikolatalardan alıp veriyordu .

-" Yorucuydu . Ateş o kadar değişik tarifler öğrendim ki . Sabah kahvaltıya senin için hazırlayacağım . " Ateş bu duyduğu ile ilk başta sevinse de aklına gelen mazi ile gülmeden edememişti .

Hikaye onun gülme nedenini anlamıştı tabiki de o da tutamadı kendini .

-" O iğrenç krebi günlerce yemeye devam ettin ya bir şey demiyorum sana . Ama merak etme bunların tadına baktım gayet güzeller . "

Evin önünde duran araçla aşağı indiler . Birbirlerine sımsıkı sarılıp eve yürümeye başladılar . Evin ışıkları kapalıydı . Büyük ihtimalle halası ve annesi çocukları dedelerine götürmüşlerdi .

Anahtarla açılan kapı ile içeriye girdiler . Sessiz ev oturma odasına ayak atmasıyla coşmuştu . Herkes buradaydı . Etrafa saçılan konfetiler , alkışlar ...

-" Evlilik yıl dönümümüz kutlu olsun . İyi ki benimsin , iyi ki seninim . " sarılan eşi kulağına söyledikleriyle akmıştı yaşları . Ateş o yaşları silip gözlerinden öptü . Bu kadının yaşlarını görmek ölüm gibiydi .

Koltuğun kenarında ki hediye paketini alıp ona uzattı . Kaç ay önceden halletmişti bu hediye işini . Uzatılan hediyeyi alıp yavaşça açtı . Tablo gibi bir şeydi . Açtıkça gün yüzüne gelen resimle ellerini durdu .

Bir aile tablosuydu . Herkes vardı .

Ateş , oğulları , kendisi , Hüseyin ,Pelin , Zerrin Annesi , Hamdi babası , Makbule nine , Alper , Ada , Alya , Arel , Almira , Savaş ....

Ve kendisinin yanında ona sımsıkı sarılan annesi ...

Evet hiç böyle bir araya gelmemişlerdi ama annesi hep yanındaydı . Kalbinde , yüreğinde ...

-" Çocukluğunu yaşayamayan bir çocuk ömür boyu hep çocuk ruhlu olur . Sen benim çocuk ruhlu , güçlü Orkidemsin . Benimle beraber büyümeye 3 yıl önce bugün evet dediğin için teşekkür ederim Ömrüm .. "

🤍💜