" Fleur de Jasmin ... "

Hikaye'den

Koşturmaktan öyle yorulmuştum ki ayaklarım ağrıyordu. Tam önümde duran kocaman otel çok şaşalıydı. Alnımdaki terleri elimle sildim. Hava çok soğuktu ve koşmaktan o kadar çok terlemiştim ki eminim yanaklarım kıpkırmızı olmuştu.

Daha fazla soğukta bu terli halimle kalmak istemediğim için tedirgin adımlarla otelin içine girdim. Biraz ileride duran resepsiyona doğru ilerlemeye başladım.

Resepsiyonun önüne geldiğimde koltukta oturan genç çocuk bilgisiyarda olan bakışlarını bana yöneltti.

Genç çocuğun gözleri kocaman olmuş bir şekilde şaşkın şaşkın bana bakıyordu. En sonunda o şaşkın halinden sıyrılıp hafifçe öksürerek

-"Hoşgeldiniz efendim. Nasıl yardımcı olabilirim ?" sorduğu soruya yorgunca gülümsedim.

-"Şeyy ben bilmiyorum Ateş size bahsetti mi ama sanırım artık burada çalışacağım." Heyecandan olsa gerek saçma bir cümle kurmuştum.

-"Sen yeni çalışansın. Evet Ateş Bey senden bahsetti. Aramıza hoşgeldin kızılcık şerbeti" dedi ve ayağa kalkarak devam etti.

-"Bu arada benim adım Alper sen bana wifi diye bilirsin .Nerede beleşe internet orada ben " diyerek elini bana uzatıp kocaman gülümsemişti. Onun konuşma tarzı gerçekten çok komikti .Kendimi tutamayıp bende gülmüştüm. Cana yakın birisiydi.

-"Bende Hikaye " dedim. Tam elini tutacakken az ileride bize bakan, sinirde alnındaki damarları gözüken Ateş'i görmem ile gülümsemem solmuştu. Alper'de benim baktığım yere bakmış ve hızlıca geri önüne dönmüştü.

-"Kırmızı renk görmüş boğaya benziyor" diye tedirgin bir halle konuşan Alper ile bakışlarımı Ateş'ten çektim. Alper'in dediği çok doğruydu. Ama tek farkla bu adam hep böyle bakıyordu. Sadece bir defa Ada 'ya gülümserken görmüştüm.

Aynı eskiden babamın, anneme ve bana gülümsediği gibi sımsıcacık gülümsemişti. Yıllardır özlediğim, hasret kaldığım gülümsemeydi.

Alper koluma hafifçe dokumasıyla ona baktım.

-"Galiba henüz işe başlamadığın için kızgın. Hadi gel seni Yeşim ablanın yanına götüreyim de kıyafetlerini ayarlasın." diyerek yürümesiyle bende onu takip etmeye başladım. Biraz yürüdükten sonra Personel odası yazan kapıyı açarak içeri girdi.

Hemen arkasından bende içeriye girdiğimde siyah saçlı bir kadın bana aynı Alper'in baktığı gibi şaşkın bir şekilde bakıyordu. Sanki tuhaf birşeye bakar gibi bakıyorlardı.

-"Senin saçların gerçek mi?" konuşarak yanıma gelip saçlarıma dokunmaya başladı. Epey bir inceledikten sonra

-"Kesinlikle bir kere bile boya vurulmamış , Ahh kızılın en güzel tonu bu olsa gerek" diye hayran hayran saçlarıma bakmaya devam ediyordu.

-"Aynen ilk başta bende gördüğümde şaşırdım. Çok güzel saçların var. " Alper'in konuşmasıyla ona bakarak

-"Teşekkürler. " Alper birşey değil dercesine kafasını sallayarak cevap vermişti.

-"Bu arada benim adım Yeşim. Sende Hikaye olmalısın. Hadi gel sana kıyafetlerini vereyim de işe bir an önce başlayalım."

Yeşim ile soyunma odasına gidip benim bedenime göre kıyafetler bulmuştuk. Şimdi ise asansöre binmiş 11. kata gidiyordum. Yeşim herkese farklı farklı görevler vermiş ,bana da 11.katın çarşaf değiştirme görevini vermişti.

Asansörün 11.katta durması ile elimdeki kocaman temizlik eşyaları ve çarşafların bulduğu büyük aracı çekerek asansörden çıktım. Yeşim'in bana verdiği kartı kullanarak bütün odalara girip çıkabilecektim. Bu kart kolye gibiydi.

Kattaki ilk odayı girip hızlı bir şekilde yatakta bulunan çarşafları çıkartıp ,yerine yenileri takarak adımlarımı banyoya yönelttim. Banyoda bulunan havluları alıp onlarında yenilerini koyarak buradaki işimi bitirmiştim.

Elimi çabuk tutup diğer odaların çarşaflarını değiştirmeliydim.

Bütün bir katın odaları yaklaşık 3 saatte bitmişti ve o kadar çok yorulmuş ,terlemiştim ki ayaklarım ağrıyor, alnımdan terler akıyordu. Halbuki hava o kadar sıcak değil tam tersi buz gibiydi.

Son odanın önünde daha fazla durmayıp asansöre doğru yürümeye çalıştım. Çalıştım çünkü ne kadar çekersem çekeyim temizlik aracı sanki daha da ağırlaşmışçasına gelmiyordu.

Bir hışımla arkamı dönüp aracı sertçe çekecekken bir eli cebinde , diğer eli ile de aracın arkasını tutan Ateş'i görmem ile kalakaldım.

Bu adam ne ara gelmişti .

-"Şimdiden yorulmuş gibisin Hikaye" alaylı bir gülümseme ile bana bakarak konuşmuş ardından da cebinden peçete çıkarıp aracı tutmuş olduğu parmakları sertçe silmeye başladı.

-"Hayır Ateş hiç yorulmadım." bana bakan gözleri bu cümlem ile alaylı halinden sinirli bir hala dönmüştü.

-"Ateş BEY diyeceksin. Burada hiç kimse senin benim karım olduğunu öğrenmelerini istemiyorum. Eğer bir kişi bile bunu öğrenirse seni mahvederim. Hayata tutunacak bir dalın kalmayana kadar seni tüketirim Hikaye anladın mı? "

Zaten beni bu cümlelerin ile tüketiyorsun . Bir bilsen benim zaten tutunacak bir dalım yok ki . Sadece kafamı sallayarak önümdeki temizlik aracını tutarak asansöre doğru yürümeye başladım.

Onun önünde ağlamak istemiyorum. Bu kadar cani olmasına gerek yoktu . Asansörün düğmesine basıp gelmesini beklemeye başladım .

Yanaklarımdan akan gözyaşları o kadar çok içimdeki yangını söndürmüyor. Gözyaşlarımı elimle silecekken bileğimdeki saati görmem ile daha da çoğaldı.

Ah annem ne vardı da beni bu sevgiden yoksun hayatımda tek başıma bırakıp gittin. O kadar çok düştüm ki benden nefret eden birisinden saygı dahası sevgi bekler hala gelmiştim.

Yanımda Ateş'i hissetmem ile başımı hafifçe yana döndürdüm. Ellerimle gözlerimi hızlıca silmeye başladım. Kendi eserini ona göstermek çok istiyordum ama bu halimle çok sevineceğini bildiğim için ona göstermeye hiç niyetim yoktu.

Asansörün gelmesi ile Ateş hızlıca binmiş yerini almıştı. Ben ise temizlik aracını ile zor da olsa binebilmiştim. Kapıların kapanması ile tam karşımızda beliren ayna ile onu incelemeye başladım. Sert bakışları ile telefona dikkatli bir şekilde bakıyordu.

Bir anda gözlerini oda aynadan bana çevirmesi ile göz göze geldik. Ben hemen bakışlarımı çekip ellerime bakmaya başladım.

Asansörün zemin kata geldiğimizi belirten sesi ile Ateş asansörden indiğinde bende dışarı çıkmak için hareket edecekken

-"Hemen şimdi 12.kata çıkıp odamı temizle. Öğle arası bitiminde odamın temiz olmasını istiyorum." diyerek seri bir şekilde 12.katın düğmesine bastı. Tam kapı kapanacakken elimle durdum.

-"Ama Ateş şu anda öğle arası ve ben kahvaltıdan sonra hiç birşey yemedim. Yemeğimi yer yemez hemen temizlerim." dedim.

-" Ateş değil Ateş Bey diyeceksin. Hem banane senin yemek yiyip yemediğinden ben odamın hemen temizlenmesini istiyorum. Zaten bu senin görevin öyle değil mi? Ne de olsa sen benim çalışanımsın." demiş ve seri adımlarla çıkış kapısına doğru yönelerek gözden kaybolmuştu.

Daha yemek bile yememiştim. Karnım açtı ve gerçekten yorulmuş, halsiz düşmüştüm.

Bugün çok fazla terlemiştim, büyük ihtimalle şifayı kapmak üzereydim.

Büyük bir nefes alıp vererek asansörün kapısının kapanışını izledim.Asansör hareket ederek yukarı doğru çıkmaya başlamıştı.

9.kata geldiğimizde asansör durmuş kapıları açılmıştı.Tam karşımda elinde kocaman bir çöp torbası ile Alper vardı.

Beni görür görmez suratı ilk başta gülümsüyorken benim yüzümü incelemesi ile endişeli bir hal almıştı.

-"Kızılcık sen iyi misin? Suratı kireç gibi olmuş ,hasta falan mı oldun ?" Diye konuşarak asansöre binmiş suratıma daha dikkatli bakmaya başlamıştı.

-" Hayır hayır merak etme ben iyiyim. Sadece biraz yorgunum o kadar ." Dememle hiç ikna olmuşa benzemiyordu.

-" Yok yok sen iyi değilsin. Yemekten sonra hemen bir ilaç içmen lazım. Hadi zaman kaybetmeyelim." Diyerek zemin katın düğmesine bastı.

-" Olmaz. Ateş Bey benden odasını temizlememi istedi. Temizledikten sonra yemek yiyip ilaç içebilirim artık " diyerek 12.katın düğmesine bastım.

Alper ise bu dediğim ile sinirle söylenmeye başladı.

-" Yemek vakti ne temizliğimiş o. İnsan bir düşünür sabahtan beri bu kız temizlik yapıyor öğle vaktinden sonra odamı temizler diye. Ama nerdeee . Where is Adalet teyze ?" Onun bu konuşma tarzı ile kendimi tutamayıp kahkaha attım.

-" Kızılcık kendini en ufak kötü hissetmende hemen beni yani WiFi arıyorsun. Hemen yanına geliyorum. Hatta bende geleyim sana yardım edeyim .Ne dersin? "

Onun bu sorusu ile kafamı hızlıca sallamıştım.

-"Hiç gerek yok sen yemeğini yemeye git, ben biter bitmez gelirim." Dememle asansör durup kapısı açıldı. Hızlıca araç ile asansörden inerek Alpere gülümsedim.

Merhaba arkadaşlar yeni bölüm ile karşınızdayım.

Alperi hakkındaki ne düşünüyorsunuz?

Yeşim hakkında ne düşünüyorsunuz?

Kitabıma yorum yapmayı ve oy atmayı unutmayın!

Kendinize iyi bakın