"Herkese umuttan bahsediyorum,

İçimde zerre kadar umut

Kalmamışken..."

Yazar'dan

Parmağında güneşten dolayı ışıl ışıl parlayan yüzüğe öylesine hayran kalmıştı ki Fransız sokaklarını gezerken bir kez olsun gözlerini çekememişti Hikaye.

Bir anda Ateş parmağına yüzüğü takarken ki şaşkınlığı hala üzerindeydi. Ondan böyle bir şey asla beklememişti. Tanıdığı Ateş'ten beklenilmeyecek bir davranıştı.

Hüseyin bile Ateş'in yaptığı bu jest karşısında hem şaşırmış hem de mutlu olmuştu . Hayvan arkadaşı nihayet bir şeyler için ilk adımlarını atmıştı . Kâh bilerek kâh bilmeyerek.

Ateş hemen Hikaye'nin arkasından adımlarına devam ederken , Hüseyin'de Ateş'in arkasından yürüyordu.

Adımları birbirini takip ederken Ateş gözlerini Hikaye'den hiç çekmemişti . Öylece saçlarını inceliyordu. Güneş ışınlarından dolayı ayrı bir güzel gözüken kızıl saçları onu büyülemişti.

Bakışları sırtına doğru indiğinde kıyafetleri çekti dikkatini. Bu zamana kadar çalışanları olan Hümeyra'nın kıyafetlerini giydiğini biliyordu . Bu üzerindekilerde ona aitti .

İstanbul'dan Ankara'ya gelirken kız kıyafetlerini almamıştı . Daha doğrusu kendisi müsaade etmemiş, fırsat vermemişti. Bundan dolayı da başkasına ait eski , yıpranmış kıyafetleri kullanıyordu.

En dikkatini çeken şeyde buydu zaten. Şimdiye kadar bundan hiç şikayet etmemiş , pahalı kıyafetler talep etmemişti kendisinden.

İçinden oluşan bu duygu yığınları içinde boğulmak üzereydi . Adımlarını daha da hızlandırarak Hikaye ile yan yana gelip , daha kız farketmeden eline kenetlenmişti.

Kendisine şaşkın bakışlar atan Hikaye'ye aldırmadan gördüğü ilk mağaza girdi.

Renk renk, çeşit çeşit kadın kıyafetleri olan bu mağazaya daha ilk adım attıkları anda pahalı olduğunu farketmişti Hikaye.

Zaten yüzük olayındaki şaşkınlığı geçmemişti ki hemen ardından elini tutuşu , mağazaya getirişiyle şaşkınlık üzerine şaşkınlık geçirmişti.

Öylece mağazanın ortasında bekleyerek Ateş'i izliyordu . Genç adam gördüğü her kıyafeti genç kızın bedenine göre seçip alıyordu . Hemde fiyatına bile bakmadan !!

-" Ne yapıyorsun Ateş ? " Öylesine kıyafetleri dalmıştı ki Ateş duyduğu naif ses ile bakışlarını Hikaye'ye çevirdi.

Zavallı karısı o güzel gözleri şaşkınlıktan kocaman bir şekilde kendisine bakıyordu . Hemde mağazanın ortasında kalakalmış bir vaziyette.

Ama ona da hak veriyordu . İlk baştan yapması gereken bir şeyi şimdi yapıyordu. Elindeki kıyafetleri hemen bir el hareketi ile çağırdığı görevliye vererek deneme kabinine götürmesini istedi.

Çalışan kıyafetlerle uzaklaşınca genç kıza doğru yönelerek sorusunu cevapladı .

-" Sana kıyafet alıyorum . "

-" Bana ? " İnanamazca baktı karşısındaki adama. Ne olmuştu daha bir kaç hafta önceki adama ? Onu her fırsatta ezip, hakaretler ederek kalbini kıran , gözlerinden yaşı eksik etmeyen kişi ile karşısındaki adam çok farklıydı .

Bu farklılık bocalamasına neden oluyordu . Bakışları kendi kıyafetlerine kaydı . Üzerinde bulananlar yıpranmıştı . Aklına gelen nedenlerden dolayı boğazındaki koca yumruğu yutmaya çalışarak ;

-" İstemiyorum onları ."

Hikaye'den

Söylediğim cümle ile bariz bir şekilde şaşırmıştı . Kaşları havalanmış , konuşmak için ağzını açmış ama tekrar kapatmıştı . Belki de kelimeler çıkmıyordu ağzından.

Gerçekten de onun aldığı kıyafetleri istemiyordum . Muhtemelen üzerimdeki kıyafetlerin eskiliğini fark etmiş , benden utandığı için kıyafet alma çabasına girmişti.

Gözlerimin buğulanmaya başlayışı ile dudaklarımı ısırmaya başladım . Ahh ne kadarda sulu bir gözdüm.

Her defasında en ufak bir şeyde ağlamaktan, gözlerimin dolmasından bıkmıştım .

-" Neden istemiyorsun ? " Birde soruyor muydu ?

-" Kıyafetlerimden utandığını söylemen yeterliydi . Bana kıyafet alarak masrafa girmene gerek yok." Cümlemi bitirir bitirmez anında yanımda bitmiş , kolumdan sımsıkı tutarak kendine çekmişti.

Onunla hiç daha önce bu kadar yakınlaşmamıştık . Nefeslerimiz birbirimizin yüzüne vuruyor , açıkçası beni huylandırıyordu . Hafifçe başımı yana çevirdim . Yüzüme vuran nefesi artık boynuma vuruyordu .

-" Ne saçmalıyorsun Hikaye ? " sinirlenmişti . Hızlanan ve sertleşen nefesinden anlamıştım . Hızlıca ona dönerek gözlerimizi buluşturdum.

-" Saçmalamıyorum . Sadece söyleyemediğin gerçekleri söyledim o kadar."

-" Gerçeklermiş . Bak sen ! Ben sadece , sadece ... " Alay kokan sesi sonlara doğru kısılmıştı . Neden itiraf edemiyordu ki benden utandığını . Hala ondan olan kolumu sertçe çekerek kurtardım .

-" Sen sadece ne ? Utandığını mı söyleyeceksin ? "

Yazar'dan

Genç adam karşısında herşeyi yanlış anlayan genç kız ile hem şaşırmış hem de sinirlenmişti .

Sadece ona bir şeyler almak istemiş ama olmadık yerlere sürüklenmişti bu davranışı.

-" Evet , Utanıyorum senden . Giydiğin kıyafetlerden ... " diyemedi giydiğin herşey sana yakışıyor .

-" Tuhaf renkli saçlarından ..." Diyemedi hayranım o renge .

-" O kahverenginin en koyu tonuna sahip olduğun gözlerinden ..." diyemedi o nasıl bir güzel renktir diye .

-" Dahası senin bu yüzüne bakmaya tahammülüm bile yok . " Diyemedi ben o yüzü bir kere gülerken görmek için neler vermem . Bu diyemeyişlerine hep o geçinilmez siniri engel olmuştu .

Cümlesini bitirir bitirmez dolan o kahveleri gördüğü an pişman olmuştu ama çok geçti . Daha önceleri gibi yine yıkmıştı işte . Yine kalbini kırmıştı . Bu son dedikçe daha da üzüyordu onu.

Duyduğu cümleler ile sarsaklayan genç kız bir kaç adım geri gitti. Ağır gelmişti birkaç saniye önce duydukları . Ama üzülmemesi gerekliydi . Bunca zaman zaten eziklemişti onu . Öyleyse neden yıkılmışlık hissi vardı sol tarafında.

Ateş'in söylediklerine sadece kafa sallayarak cevap vermiş , kabullenmişti . Az önceki kendine güveni tam kız gitmişti.

Daha fazla kalamayacağını düşündüğü için arkasını dönerek mağazanın çıkışına yöneldi . Mağazadan çıkarken kapı eşiğinde duran Hüseyin'in yanından geçerek çıktı .

Hüseyin konuşmaları duymuşa benziyordu. Öyleki bakışları bunu açıklıyordu .

Geldiği sokaklardan geçerek kısa sürede arabaya ulaşmış , arkasında kalan adamların ona doğru gelişini izlemeye başladı . O orada onları beklerken ikili arasında soğuk çatışmalar mevcuttu.

-" Sen varya iflah olmazsın. Tam diyorum hayvanlıktan adamlığa terfi etti . Sonra bir bakıyorum yine başa dönmüşsün." İsyankar bir şekilde konuşmuştu .

-" Düzgün konuş ! " arkadaşının kullandığı kelimelere tahammül edememiş sert bir ses tonu ile müdahale etmişti . Ama Hüseyin onu söylediği şey ile yok artık dercesine bakmıştı.

-" S"çarım düzgünlüğüne . Sen daha kızla nasıl konuşacağını bilmiyorsun . Hem bana konuşma adabı öğretmeye kalkma , kalktığın ile kalırsın. " Konuşma boyunca gözlerini deviren Ateş istemsizce ellerini yumruk haline getirdi.

-" Sus artık . " dişlerini birbirine sürterek , kendini zor tuttuğu her halinde belli bir şekilde konuştu.

Hüseyin'de onun bu haline hafif tırsmış ana söylediklerinin ağırlığını bildiğinden gönül rahatlığı ile susmuştu.

İkili tartışmanın bitimi ardından arabaya varmışlardı . Arabanın açılmasıyla Hikaye Hüseyin'e fırsat vermeden arka koltuğa oturarak kapıyı kapatmıştı .

Nasıl ön koltuğa otururdu ki adam onu görmeye tahammül bile edemiyor , ondan öylesine nefret ediyordu .

Diğer ikilininde arabaya binmesiyle otele doğru yolculuk başlamıştı . Ateş kendini durduramayıp yolculuk boyunca aynadan Hikaye'ye bakmıştı bir kere göz göze gelme umuduyla .

Fakat genç kız bırak göz göze gelmeyi , kafasını dahi kaldırmamıştı . Öylece kucağındaki ellerine bakıyordu .

Arabanın istop etmesiyle Hikaye inecekken önden uzanan bir kol buna engel olmuştu . Kafasını kaldırarak ona baktı . Ateş nihayet göz göze gelmenin sevinciyle gülümser gibi olmuş , hemen eski haline geri dönmüştü.

Onunla arasındaki bakışmayı hiç bozmadan yanındaki arkadaşına ithafen konuştu.

-" Hüseyin sen in ."

-" İneyim mi ? " Hiç inmek istemiyordu Hüseyin .

-" Evet in . Bizim Hikaye ile birkaç işimiz var. " Hüseyin sıkıntılı bir nefes alıp verdi .

-" İşiniz var ? " Ateş arkadaşının inmeyeceğine anlamış , bağırarak konuştu

-" Artık inecek misin ? . İnmen için illa S*ktir git mi demem gerek "

Onun bağırması ile teslim olmuşçasına ellerini kaldırarak arabadan indi. Tek başlarına kalan çift ile araba sessizliğe bürünmüştü.

Hikaye arabanın hareket edeceğini düşünürken hala olduğu yerde bekleyişi ile meraklı bakışlarla Ateş'e baktı. Onun bu bakışlarını yakaladığı için konuşmaya başladı.

-" Öne geçmeni bekliyorum . " İtiraz istemeyen ses tonu ile istemeyerek oturduğu yerde hareketlenerek aşağı inip ön tarafa oturdu. Ama hala ön tarafa bindiği halde araba yine hareket etmiyordu . Yine ne oldu dercesine Ateş'e dönüp ona baktı .

Onunda kendisine baktığını görünce daha birkaç dakika önce dedikleri ile hemen geri çevirdi yüzünü.

-" Kemerini takta gidelim artık. " sabırsızca konuşmuş , istemsizce onun yüzünü çevirmesinden dolayı sinirlenmiş , yüksek sesli bağırmıştı .

Onun bağırmasıyla oturduğu yerde hafifçe sıçrayan Hikaye elleri titriye titriye kemeri alıp takmaya çalıştı . Ama ne yaparsa yapsın ellerinden dolayı bir türlü bağlayamıyordu . Derin bir nefes alarak sakinleşmeye çalıştı .

Tam tekrar deneyecekken yanında oturan Ateş ona fırsat vermeden hızlıca kemerini taktı . Sesini yükselttiği için korkmuş , elleri titriyerek kemeri takmaya çalışını izlemek onu parçalamıştı .

Kemeri bağlayışının ardından olağan bir hızla arabayı çalıştırarak yola koyuldular. Hikaye nereye gittiklerini bilmediğinden merak ediyordu ama sormaya da çekiniyordu .

Yolculuk boyunca arabanın içindeki sessizlik kendini korumuştu . Ta ki ormanlık alana doğru girip epey ilerlediklerinde arabadan gelen duman ve sesler bu sessizliği bozmuştu.

Herkese merhaba

Yazım ve noktalama işareti yanlışları olursa affola. Elimden geldiğince düzenlemeye çalıştım 🤭☺️