Yeni Üyelik
34.
Bölüm

~A.Y~ 31. BÖLÜM

@marsmelegi

-" Seni kim incitti ?"

-" Kendi beklentilerim ."

Hikaye'den

-" Nihayet ateşin düşmüş . " ellerimi alnından çekerek kucağıma koydum . Bir kaç saat önce ki yemek olayından sonra rahat bir nefes vermiştim . Hastalıktan dolayı uyuyordu . Nasıl becerebilmişti bu kadar hasta olmayı ?

Halbuki odası da çok sıcaktı ilk geldiğim an .

Öylece oturduğum yatakta onu izliyordum uyuduğundan beri . Bir de ara da ateşini kontrol ediyordum . Banyo iyi gelmişti ona . Ilık su işe yaramıştı . Alnına düşen saçlarının rahatsızlığı ile yüzünü buruşturmaya başladı Ateş .

Galiba az önce ateşini kontrol ederken saçlarının alnına düşmesine neden olmuştum . Kucağımdaki ellerimi kaldırıp dağılmış saç tutamlarını düzelttim . Yumuşacıktı . Ferah kokuyordu .

Biraz daha saçları ile oynadıktan sonra son kez ateşine bakarak yataktan kalkacaktım ki bileğimi tuttu . Sonra o kahverengi gözlerin ortaya çıktı . Uyumuyor muydu yani ? Gözlerine bakıldığı üzere numara yapmıştı bana .

-" Elin ile ateşimin olup olmadığını anlayamazsın . "

-" Nasıl anlayabilirim peki ? " biraz alaylı bir şekilde cevap vermesini bekledim . Fakat kesinlikle beklediğim şey bu değildi . İlk önce yattığı yerden oturur hale geldi . Kısa bir göz göze gelişimizin ardından beni alnımdan öptü .

-" İşte bu şekilde anlayabilirsin . " boğuk ve sert çıkan sesinin ardından hafifçe öksürmüştü . Boğazımın da ki tuhaf his ile derince yutkundum . Alnımdan öpmüştü beni .

Alnımdan ...

Oturduğum yataktan kalkarak ondan uzaklaştım . Öpmüştü . Dudakları alnıma değmişti . Neden yapıyordu ki bunu bana ? Zaten hala dün akşamki Ada'ya söylediğim kelimelerin etkisindeydim .

Doğruluğunu bile kendim henüz anlamamışken böyle davranması beni ikilemde bırakıyor , nasıl düşüneceğimi etkiliyordu .

Ona bakmadan sesimin sert çıkmasına önem göstererek .

-"Beni bir daha sakın öpme . Hiçbir şekilde bana temasın olmasın . " Gözlerine , yüzünün haline hiç bakmadan odadan çıktım ve ardımdan sertçe kapattım . Ağzımdan kaçan hıçkırık ile kendimi tutamayarak ağlamaya başladım .

Ben kendi duygularıma tercüman olamıyordum . Kalbim yangın yeriydi . Yangın yanıyordu ama söndüren yoktu .

******

-" Ağlama artık kızılcık ." Wifi elindeki mendil ile gözyaşlarımı siliyordu . Bu kaçıncı silişiydi ben bile unuttum .

-" Hikaye artık neden ağladığını anlat ki Wifi ile sana yardımcı olalım . Geldiğinden beri sadece ağlıyorsun ve senin için endişeleniyoruz tatlım . " oturduğu sandalyeden kalkarak ayaklarımın dibine çökmüştü . Kucağımda ki Zeytin'i yavaşça alarak yan koltuğa koymuştu.

Şu yavru köpek bile benim ruh halimden dolayı sesini çıkartmıyordu.

Boşta kalan ellerimi ellerinin arasına alarak sıkıca sardı .Bu onun dilinde ben sonuna kadar senin yanındayım demekti .

-" Evet Yeşim Abla haklı . Yoksa Ateş mi bir şey yaptı ? Valla gider alnının çatından vururum sana bir şey yaptıysa . " hayır dercesine kafamı sallayarak ağlamaya devam ettim . Aslında neden ağlamaya devam ettiğimi bilmiyordum .

Şu an gördüğüm değer ve saygı belki de beni duygulandırmıştı . Veya kalbimin yüzünden de olabilir .

-" Ben , ben kendi duygularıma tercüman olamıyorum . " sessiz fısıldayışım aslında kendi benliğimde koca bir çığlıktı , feryattı , serzenişimdi . Ve karşımda ki iki güzel insan da bunun farkındaydı .

Adeta gözlerinden okumuştum .

Şok olmuşlardı . Böyle bir şey beklemiyorlardı . Wifi nin bile gözlerini doldu . Yeşim Abla da ise buruk bir gülümseme oluşmuştu yüzünde .

-" Hikaye " Wifi ilk defa bana takma adımla değil de ismimle hitap etmişti .

-" Korkuyorum . Hem de deli gibi . Çünkü artık kimsenin beni kırmasına dayanacak gücüm yok . Sadece istediğimi görmek istiyorum . Görmek istemediklerim için de hiç yoklarmış gibi davranmak istiyorum ama bir anda kendimi onun yanında buluyorum . "

Gözümden akan yeni yaşı tekrar silmişti Wifi . O da ağlıyordu ama galiba kendi bile farkında değildi . Onun elinde ki peçeteyi aldım ve göz yaşlarını sildim .

Şaşırmıştı .

Hatta eli ile gözlerine dokunmuş aldığı hisle dokunduğu parmaklarına bakmıştı .

-" Ah beni bile ağlattın Kızılcık . " söylediklerinin ardından ortaya koyduğu kahkaha ile Yeşim abla da gülmüştü . Ben ne kadar kendimi gülmeye zorlasam da yapamamıştım . Olmamıştı . Sadece buruk bir gülümseme takındım o kadar .

-" Bu serzenişin Ateş için değil mi ? Aslında biraz tuhaf kaçacak ama Ateş Bey iyi birisidir . Kocam beni 6 aylık hamile halimle terk edip gittiğinde tek başıma kalmıştım . Ailem bana yüzünü dönmüştü . Tek bir Allah'ın kulu elimden tutmadı .Tam 3 ay boyunca sokakta kaldım ben . " Yeşim Abla ilk defa içini bana döküyordu . O genellikle aramızda ki en suskun kişiydi .

Yeri geldiğinde gülerdi fakat pek konuşmazdı . Kendi hayatından hiç bahsetmezdi . Ama onun da kolay bir hayatı olmamıştı bu şu an dolan gözlerinden belliydi .

-" Ben , ben canımıza kıymak istedim en sonunda çünkü olmuyordu Hikaye . Güçlü duramıyordum hayata karşı . " duyduklarımla elim ağzıma gitmişti .

Ölüm

Kolaydı söylemesi fakat kendi canına kıymak .

-" İlk gelen arabanın önüne attım kendimi . Ama araba bir şekilde sola kırarak beni ezmemişti . Ateş Bey'in arabasıydı o . İlk defa o gün bana birisi elini uzattı . Ailemin yapmadığını Ateş Bey yaptı . İkimizin hayatını ona borçluyum . " hıçkıra hıçkıra ağlayan kadına sarılarak bende ağlamaya başladım .

-" Ben kendimi asla affetmeyeceğim Hikaye . O gün Ateş Bey son anda görüp arabayı sola kırmasaydı ben belki de doğmamış bebeğimin katili olacaktım . " elim ile sırtını okşadım . Hiç bir şey söylemedim . Ağlaması bitene kadar sabır ile bekledim . Şayet belli ki ilk defa birisine , birilerine içini döküyordu .

Odanın içini sessizleşmişti . Ne o ağlıyordu ne de ben . Hala sarılı bir şekilde öylece duruyorduk . Wifi bile bir köşeye geçmiş oturduğu yerden karşı duvarı izliyordu . İlk önce benim serzenişim sonra Yeşim Ablanın ki ağır gelmiş olmalıydı ona .

*******

Ateş'ten

Beni bir daha sakın öpme . Hiçbir şekilde bana temasın olmasın . Gittiğinden beri zihnimde dolanıp duran cümleler bana ağır geliyordu . Onun başkasını sevmesi , aşık olması beni mahvediyordu .

Dahası benden tiksiniyordu .

Ona dokunmamdan ,öpmemden tiksiniyordu . Gece Ada ile konuşmalarını duyduktan sonra o an ki üzüntüyle balkonda sabahlamıştım . Tüm gece boyunca kaç paket sigara bitirdiğimi bile hatırlamıyordum .

Sabah kalktığımda her yerim buz kesmişti . Üzerimde inceydi . Hasta olduğumu o an anlamıştım. Annem bu yaşıma kadar ben hastalandığımda pek ilgilenmezdi benimle . Babaannem ilgilenirdi . O şifalı elleri ile tadı iğrenç bitkiler kaynatır zorla içirirdi .

Bugün tek başıma odamda iyileşeceğimi düşünürken o gelmişti . Annemin yapmadığını yapmış bana bakmıştı . O hasta kafasıyla bütün şımarık hareketlerimi çekmişti . Belki de sadece bugünlük de olsa bana değer vermişti .

Ben hissetmiştim .

Hem de her hareketinden .

Ama son yaptığım şey ile her şey mahvolmuştu . O an öpmek istemiştim onu . Alnından doyasıya öpmek ...

Tabi bir tepki bekliyordum ama bu kadar değil . O benim düşündüğümden de çok bana kırılmıştı . Belki de nefret doluydu . İlk karşılaştığımız , ilk bu eve geldiği anları hatırlıyorum da hep sessiz kalmıştı söylediklerime .

Onun ilklerini mahvetmiştim . Acı ile doldurmuştum . Belki bu eve adım attığı her dakika o anları hatırlıyordu . Bodrum katta ki o soğuk odayı , sırf değdiği için çöpe attığım takım elbiseyi . Nasıl o odayı vermiştim ona . Nasıl bu kadar iğrenç hissetmesini sağlamıştım .

Elimde ki acı ile yüzümü buruşturarak düşüncelerimden ayrılarak elime baktım . Az önce su içtiğim bardağı kırmıştım sıkmaktan .

-" Lan eline ne oldu pezevenk !! " elimdeki bakışlarımı kaldırıp Hüseyin'e baktım . Şok içinde elime bakıyordu kapı eşiğinden .

-" Yok bir şey . " umursamaz bir şekilde yatağın üzerinde ki kıyafeti alarak elime sardım . Cam parçaları olması pek önemli değildi . Benim canımı acıtan orası değildi pişmanlıklarım boynumu sarmış nefes almamı engelliyordu .

-" Nasıl yok bir şey . Hem elinin üzerinde hala cam parçası olabilir sarma onu . "

-" Sana ne . Defol gitsene . Benim derdim daha büyük bu yarayla mı uğraşacağım .Hem niye geldin sen ? "

-" Hikaye aradı . Buraya gelmemi söyledi . " bana kırgınken bile beni düşünüyordu . Yanağımda bir ıslaklık hissetmemle hemen sildim .

-" Sen , sen ağlıyorsun ? İyi de neden ? "Hüseyin'in sonlara doğru sesi kısılmıştı . Durduğu yerden hareket ederek yanıma geldi ve oturdu .

-" Hikaye ile aranızda bir problem mi var ? Açıkçası sesi pek iyi gelmiyordu beni aradığında ." problem var mıydı ? evet vardı hem de geri dönüşü olmayan pişmanlıklarla dolu bir problem .

-" O başkasına aşık . Beni sevmiyor , benden nefret ediyor . Hem de ben böylesine onu sev-severken ." İşte olmuştu . Bir zamanlar kendine bile açıklayamadığı duyguyu bulmuştu . O aşıktı Orkidesine .

Bu ismin bile bir anlamı vardı . Ona seslenirken de bu anlamla seslenmiyor muydu sahi ? Kalbimde açan ilk çiçek ...

-" Severken !! Nihayet kendine itiraf ettin . Peki kime aşık Hikaye ? " bilmiyorum dercesine kafamı sallayarak eskisine nazaran çoğalan yaşları tekrar sildim . Elini sırtıma koyarak hafifçe vurdu .

-" Bak Ateş ; geçmişte Hikaye' ye neler yaptığını biliyoruz . Onu çok kırdın , çok ağlattın , sürekli nefretini püskürttün ona . Şimdi ise aşıksın . Aşk Ateş aşk en çok sevdiği kadının gözyaşlarına kıyamayan erkeğe yakışır . " sonuna kadar haklıydı . Hiçbir yanlışı yoktu .

-" Biliyorum sonuna kadar haklısın . Ama ben pişmanım Hüseyin hem de her şey için . Öyle bir şey ki böyle boğazım sıkılıyor , nefes alamıyorum . Ona , bize olan umudum gittikçe yok oluyor . Onunla her göz göze gelişimde bir tuhaf oluyor içim . "

-" Ben onun kahverengi gözlerinde gökyüzünü görüyorum . "

-" O artık benim dünyam . Ve bundan çok daha fazlası oldu . Galiba ben ona kavuşamadan kaybettim ... " bu benim kendime olan , geçmişte yaptığım hatalara olan serzenişimdi .

Kaybetmişti ...

*****

Yazar'dan

-" Ateş belki de Hikaye sana aşık- "Ateş can kulağı ile Hüseyin'i dinlerken kapı eşiğinde daha ilk konuşmalarından beri onları dinleyen kadın hemen içeri girmişti . Sırf cümlenin devam getirilmesin diye .

Çünkü az buz anlamıştı devamını .

-" Ateş Bey Oya Hanım geldi . " Yatakta oturan iki adam ilk önce birbirlerine baktılar . İkisi de aynı şeyi düşünüyordu . Bu kadının niye geldiğini ?

-" Tamam Hümeyra Abla . Sen git Ateş ile geliriz biz . "Hümeyra onlara sahte bir gülümseme ile bakmış ardından odadan çıkmıştı . Merdivenlerden inerken kendini tebrik ediyordu . Son anda mani olmuştu o saçma cümleye.

Ayrıca Zavallı Ateş'in o serzenişi ayrı bir mutlu etmişti . Demek küçük sıçana aşıktı . Ama maalesef kavuşamayacaklardı . Bunu izin vermeyecek , her şekilde engel olacaktı .

Oturma odasının girişini de doğru ilerlediğinde orada oturan kadını hayli bir göz hapsine aldı . Hikaye kadar güzel olmasa da şehvet verici bir çekiciliği vardı Oya Hanımın . Aklına gelen fikirler ile kanının kaynadığı , sabırsızlandığını hissetti .

İntikam günü yaklaşıyordu .

Ateş üzerine biraz daha resmi bir kıyafet giydikten sonra Hüseyin ile beraber aşağıya indiler . Oturma odasına daha adım atar atmaz o ağır parfüm kokusundan boğazları yanmıştı . Zaten hala kendini iyi hissetmeyen Ateş bu durumdan en çok rahatsız olandı .

-" Hoş geldiniz Oya Hanım . "

-" Hoş buldum Ateş Bey . Nasılsınız ? " oturduğu koltuktan üzerindeki elbiseye dikkat ederek kalkmış , elini Ateş'e uzatmıştı . Ateş ise uzatılan eli görmezden gelerek karşı koltuğa oturmuştu .Hava da kalan eli ile dumura uğrayan Oya indirecekti ki Hüseyin tutup sıktı .

-" Merhaba Oya Hanım . Ben Hüseyin . Ateş'in arkadaşı , Otel hissedarlarındanım . "

-" Ahh merhaba Hüseyin Bey . Kusura bakmayın fark etmedim sizi . "önemli değil dercesine kafasını sallayıp o da Ateş'in yanında yerini aldı. Tek ayakta kalan Oya da az önce oturduğu yere geri yerleşti .

-" Evet Oya Hanım buraya gelme sebebiniz nedir ? Açık olmak gerekirse biz sizi değil Savaş Bey'i bekliyorduk . " yüzündeki o kocaman gülümseme duyduğu cümle ardından silinmişti .

-" Savaş şu sıralar pek meşgul . Kendisi yeni evlendi de. Hem bildiğiniz üzere Sevda Abla yeni kızına kavuştu ." Ateş ve Hüseyin tabi ki de bu durumdan haberleri vardı . Zaten Ateş bulum aşamasında bizzat kendisi yardımcı olmuştu Savaş'a .

Anladığını belirtircesine kafasını salladı .

-" Öncelikle Ateş Bey . Şu yeni proje de ortağınız olmak istediğimizi biliyorsunuz . Bu ortaklık için bazı şartla- " Ateş oturduğu yerden doğrularak onun sözünü kesmişti .

-" Şartlarımızdan vazgeçtik Oya Hanım . Sizi bu projede ortak olarak görmekten memnun oluruz ."

-" Bu durum beni çok sevindirdi . Açıkçası pek iyi bulmamıştık şartlarınızı . Öyleyse problem kalmadı . Bana müsaade . " oturduğu koltuktan kalkarak çantasını aldı ve karşında ki adamlara gülümseyerek evden ayrıldı .

*****

 

Merhaba herkese !!!

Bu bölüm serzenişlerle dolu biraz .

Yeşim'in hikayesini öğrendik ?

Ateş'in duygularını itiraf etmesi ve pişmanlıkları ?

Hikaye'nin duyguları ?

Hepinizi seviyorum canlarım .

Yazım yanlışı varsa affedin .

Bol Bol yorum ve oy bekliyorum .

 

 

 

100 bine özel bir bölüm gelecek . O bölümde birazcık gerçekleri ortaya çıkarıcaz . Hümeyra , Zerrin ....

 

 

 

 

 

Açıklama !!!

 

Oya Hayat Kokulum adlı kitabımın karakteridir ..

 

Loading...
0%