" Bazen gözlerin tanımadığını yüreğin tanır . Histen köprüler kurarsın , mesafeler utanır ... "

Hikaye' den

-" Ben sana aşığım aptal ! " benim itirafım ile ortam sessizleşmişti . Onun suratına bakamıyordum . Nasıl bakabilirdim ki zaten ? Ben az önce ona aşık olduğumu itiraf etmiştim . Şaşkındım böyle bir şey yaptığım için .

Belli ki o da şaşkındı . Hiç ses çıkarmıyordu . Sadece bana bakıyordu . Bakışlarımı gözlerine değdirdim . Gözleri dolu dolu gülümsüyordu .

-" Allah'ım şükürler olsun . Sen bana aşıksın , sadece bana değil mi ? " bağıra bağıra haykırmıştı bu dediklerini . Doğruluğunu ister gibi bana bakıyordu . Sadece kafamı sallamakla yetindim .

Bunu görür görmez belimden tutarak beni havaya kaldırdı . O an ki korkuyla sıkıca koluna tutunmuştum . Etrafında dönmeye başladı . Kollarını sımsıkı belime sarmıştı .

-" Bana aşıksın . Başka bir adama değil . " Yanaklarımı , saçlarımı öperek bu kelimeleri defalarca tekrarlamıştı . Nihayet olduğu yerde durduğunda beni yavaşça yere indirdi . Fakat geriye gitmeme izin vermeden tekrar sarıldı .

Başımın altında ki kalbi çok hızlı atıyordu . Öyle ki benim ki de aynı durumdaydı . Seviniyordum çünkü onu seviyordum . Ama sevdiğimden dolayı affetmişte değildim . Süründürecektim . Buna hakkım vardı değil mi ?

Saçımı uzunca öperek alnımı alnına yasladı ve oraya da öptü .

Kulağıma yaklaşarak derince nefesi üfledi .

-" Bu dünya tam 45 milyar yıldır var . İnsanoğlu neredeyse 200 bin yıldır yaşıyor . Onlarca krallık , onlarca topluluk geldi geçti . Milyonlarca insan öldü , milyonlarca insan doğdu . Ama ben , ben seninle denk geldim . Bu ne büyük bir şanstır ? " kulağıma fısıldadığı her bir kelimenin bende anlamı çok büyüktü.

Bunları benim için söylüyordu . Beni şansı olarak görüyordu . O da benim için aynısı . O da benim bu dünyadaki şansımdı . Tabi bunu ona söylemeye gerek yok . Söylediklerinin , yaptıklarının cezasını çektikten sonra bol bol söylerdim zaten .

Kollarından ayrılarak ondan uzaklaştım . Buna pek sevinmişe benzemiyordu . Tekrar sarılmak için kollarını açıp bana yaklaştığında biraz daha geriye gittim .

-" Sana aşık olmam , deli gibi sevmem seni affetmiş olmam anlamına gelmiyor ." şaşırmıştı . Ne zannediyordu hemen affedeceğimi mutlu mesut yaşayacağımızı mı ? Bir kere içimde kalırdı .

-" Sabah kıyafetlerinin hepsini toplamış ol . Bu odada sana ait bir parça bile olmasın . Hepsini bodrum katındaki odaya yerleştir . Artık orada kalacaksın Hayatım . " ben konuştukça o şaşırmış , ağzı açık bile şekilde kalmıştı . En sonda dediğimle gülümser gibi olsa da eski o şaşkınlığa geri döndü .

-" Ama ben nasıl kalayım o odada ? " tek kaşımı kalkarak ona baktım . Sinirden ellerimi yumruk yapmıştı . İlk geldiğimde en orada kalmıştım ama .

-" Ben kalmıştım ama . Hem de kış mevsiminde . Sen dua et yaz ayına girmek üzereyiz . Yoksa kıçın donardı . " dumura uğramış , utanmıştı . Sakince kafasını sallayarak beni onayladı . Bir an vazgeçmek istedim sadece bir an . Onun pişman olduğunu biliyordum .

Şimdiden böyle düşünüyorsam işim zordu .

-" Helal olsun yengem . " arkamdan gelen sesle sıçradım . Korkmuştum . Arkamı dönerek Hüseyin'e baktım . O eve gitmemişti . O zaman yatakta ki çıkıntı da ona aitti . Bende Oya denen kadın zannetmiştim .

Elinde telefonla bizi çekiyordu . O elinde ki telefonu ne zamandır tutuyordu ?

-" O telefonla bizi mi çektin sen ? " soruma cevap vermeden arkasını dönüp kaçmıştı . Bu da demek oluyordu ki hepsini çekmişti . Aslında sıkıntı olmazdı. Hatıra olarak saklardık .

Tekrar Ateş'e döndüm . Gözünü kırpmadan yüzüme bakıyordu .

-" Neyse bana müsaade . Sabah görüşürüz ." balkondan çıkmak için hareketlendiğimde belimden tuttu .

-" Bana aşıksın değil mi ? " neden soruyordu ki tekrar . Cevabını vermiştim .

-" Emin olmak istiyorum Orkidem sadece . Çünkü az önce yaşadıklarımız rüya gibi geliyor bana . " Onun bu haline güldüm . Çok masum olduğun farkında mıydı . Yanaklarını sıkasım geldi

-" Rüya değil . Hepsi gerçek . Tıpkı aşkım gibi . "

*****

-" Şu dolaba yerleştirin kıyafetleri . Epeydir hava almadığı için oda nem kokuyor pencereyi de açın . "

-" Yenge tamam seni destekliyorum ama bu odada kalınmaz söyleyeyim . İlk kaldığın zaman ki gibi değil bu oda . Kaç gündür temizlenmedi , hava aldırılmadı . "

-" Hayır bu odada kalacak . Olmadı bütün gün hava alması için pencereyi açık tutarız . Kendisi de odayı dip köşe temizledi mi oh mis . " Hüseyin bana korkarak bakmıştı. Yanıma gelerek yüzüme baktı . Bir şey arar gibi .

-" Sen Hikaye değilsin . Söyle ne yaptın yengeme ? " sinirli bir şekilde ona bakarak bodrum kattan çıktım . Yengeme ne yapmışmışım . Orada kalmasını istiyordum . Zaten yıllarca kalmasını değil belki 1 hafta bilemedin 2 hafta kalması yeterliydi .

Merdivenlerden çıkmadan önce mutfağa girdim . Tarhana çorbası yapmak istiyordum . Hem Ateş'te seviyordu . Nesibe Abla elindeki bıçakla patates soyuyordu .

-" Kolay gelsin Nesibe Abla . "

-" Sağ ol Hikaye kızım . Bir şey mi istemiştin ? " Kafamı hayır dercesine salladım .

" Hayır bir şey istemiyorum . Akşam yemeği için tarhana çorbası yapacağım da malzemelerin yerine gösterir misin ? "

-" Siz zahmet etmeyin . Ben yaparım . "

-" Yok ben yapmak istiyorum . " Peki diyerek elinde ki patatesleri bıraktı . Tarhana çorbasının malzemelerini tek tek tezgaha koyarak kendi işine geri döndü . Kollarımı sıvayarak bende işe koyuldum .

Pişmesi için tencerenin kapağını kapatıp ocağın altını biraz kıstım .Kokusu mutfağın dört bir yanına dağılmıştı . Mis gibi kokuyordu . Ellerimi lavaboda yıkayıp kuruladım . Sonra mutfağa havayı koklaya koklaya Ateş girdi .

Beni görüce şaşırmıştı .

-" Tarhana çorbası kokuyor . "

-" Çünkü tarhana yaptım . " gözleri ışıl ışıl olmuştu . Ocağın başına giderek tencerenin kapağı açıp baktı . Derince içine çekti . Gözleri kapanmıştı .

-" Mis gibi kokuyor . " hafifçe kıkırdadım . Bu adam tarhana aşığıydı . O günden beri sürekli dilinde dolanıp duruyordu bu çorba . Kim sevmezdi ki ?

-" Ne zaman hazır olur . Çok acıktım ben . " sabırsız hali komikti .

-" Pişer birazdan . Yarım saat sonra yeriz . " Nesibe Abla oturduğu sandalye de bize bakıyordu . Yüzünde onun da gülümseme vardı .

-" Hikaye kızım sen yukarı çık üzerini değiş istersen ben sofrayı kurayım . " dediği gibi üzerimi değişsem iyi olurdu aslında . Kıyafetimi kirletmiştim yemek hazırlarken . Onu onaylayıp Ateş'in bakışlarına aldırmadan mutfaktan çıkarak odaya gittim .

Ada uyuyordu . Bu kız gerçekten tam bir uyku aşığıydı . Üzerimi değiştirdikten sonra yatağın yanına gidip onu dürttüm . Hafif gözleri aralandı . Sonra geri kapandı .

Tekrar dürterek bu sefer konuştum .

-" Ada kalk artık . Akşam yemeği saati geldi . Acıkmadın mı sen ? Kahvaltı bile yapmadın . "

-" Uykum var benim . " oynattığı ellerine hafifçe vurdum . Kaşları çatılmıştı .

-" Kalk artık . "

-" Aynı annem gibisin ya ." oturur hale geldikten sonra bana ters ters bakıp banyoya gitti . Saçları dağılmış , uyumaktan gözleri şişmişti . Kısa süre sonra odaya geri geldiğinde koltuğa oturdum .

-" Sana dün söylemiştim ya . Her şeyi anlatacağım diye . " gözleri fal taşı gibi açıldı . Aklına yeni gelmiş olmalıydı . Yanıma oturarak bedenini bana dönderdi .

-" Evet dün Hümeyra Abla ile o haliniz neydi sahi ? O merdiven olayından sonra düşman gibi oldunuz birbirinize ." o da farkındaydı aramızda ki soğukluğun . O merdiven olayı aklıma geldikçe sessiz kalışıma sinirleniyordum .

Her şeyi ona anlattım . Merdivenlerden ittiği kısmı , hastaneden sonra konuşmalarımızı ,sadece Zerrin Annenin bildiğini söylememiştim . Ben anlattıkça karşımda ki Ada gözleri dolmuş , ağlamıştı .

-" Nasıl yapar bunu ? Bildiğin o gün ki durumu değerlendirmiş ve seni itmiş merdivenlerden ."

-" Dün ki söyledikleri sırf benim canımı acıtmak içindi . Bir şekilde birbirimizi sevdiğimizi öğrenmiş olmalı . " ilk önce kafa sallamıştı ardından dank etmişti .

-" Nasıl yani birbirimizi sevdiğimizi derken ? "

-" Dün gece o bana , ben ona itiraf ettik duygularımız . O da beni seviyormuş Ada . "

-" Çok mutlu oldum Hikaye . Ama sakın hemen affetme !! Biraz abimin süründüğünü görmek istiyorum . Ve Hümeyra için ne düşünüyorsun ? Bu evde kalmaması lazım hatta polise gidip şikayet etmen lazım . Her an sana bir şey yapabilir. "

Ada'nın dedikleri doğruydu. Ateş'e söylemeliydim olanları. Onun hakkında illa ki bir karar alırdı.

-" Haklısın . "

*****

Önümde ki kaseden çıkan buharlar yüzüme çarpıyordu . Övünmek gibi olmasın ama çok lezzetli yapmıştım .

-" Bir kase daha koyar mısın ? " Ağzına kocaman bir ekmeği atarak sabırsızlıkla gelecek kaseyi bekliyordu Ateş .

-" Ateş üçüncü kaseyi yedin hala doymadın mı pezevenk . " Ateş ağzında ekmek olmasını umursamadan Hüseyin'e

-" Sanane puşt . Hem bu çorbanın içinde aşk var aşk. Yenmez mi hiç ? " Ağzının doluluğunu umursamadan bir kaç yudum daha almıştı. Öylesine iştahlı yiyordu ki .

-" Afiyet olsun Aşko. Bir şey demedim ye şifa olsun . Kilo kilo yağ olsun . " Hüseyin'e göz ucuyla bile bakmamıştı. Onun bu haline gülümeyip yemeğimi yemiştim .

Yavaş yavaş sofradan kalkıp oturma odasına doğru ilerlemiştik. Herkes koltuklara oturup sohbet ederken benim gözüm etraftaydı . Bugün ki yaşanan şeylerden dolayı pek Zeytin ile ilgilenememiştim.

Mama ve su kabının olduğu yere gittim . Hiç dokunulmamıştı .

-" Zeytin! Gel buraya annecim. " Koltukları altına doğru bakındım burada değildi . Oturma odasında çıkıp öylece evde dolandım . Her odaya girip onu orada bulamamak yutkunmama neden oluyordu.

En son olarak bahçeye onun için koyduğum küçük kulübeye yöneldim . Kapısını açtığım zaman orada ki boşluk ile endişe tüm bedenimi kapladı.

-" Zeytin! " Bahçenin her bir yanına bakarak bağırışım evdekileri de buraya çekmişti. Ateş kaşları çatık yanıma gelmiş beni anlamaya çalışıyordu.

-" Yok ! Zeytin'i bulamıyorum Ateş ! Yok hiçbir yerde ! " Tekrar eve girmek için hamle yaptığımda Ateş beni durdurmuştu.

-" Sakin ol Orkidem . Emin misin olmadığına. Her yere bakalım küçücük bir şey illa ki saklanacak yer bulmuştur. " Kafamı iki yana sallayıp ondan uzaklaştım.

-" Ateş baktım heryere yok ! Bulamıyorum onu . " Nereye gitmiş olmalıydı ki ? Bahçe kapısına doğru ilerledim. Sokağa göz atsam da hiç kimse yoktu ki .

-" Evin içine bakalım hep beraber bence . Hikaye o an ki heyecanla iyi bakmamış olabilir. " Evin kapı eşiğinden konuşana döndüm hızla . Hümeyra ruhsuz bir şekilde Ateşe söylemişti bunları .

-" Evet eve bakalım tekrardan Orkidem. Bir yere girmiştir kesin . " Derin bir yutkunuşun ardından kafamı sallayıp umudum ile eve ilerledim . Onun yanından geçerken son bir kez yüzüne baktım .

-" Zeytin'i bulmam lazım . "

********

Biraz kısa oldu kusura bakmayın !!

Ateş nasıldı bu bölüm ? En çok hangi sahnesi hoşunuza gitti ?

Hikaye nasıldı bu bölüm ? En çok hangi sahnesi hoşunuza gitti ?