@marsmelegi
|
-" Zamanla herşey affediler de ben zaman değilim ! " Yazar'dan -" İnsanlık sanki dün duyduklarımla beraber kollarımda can vermiş gibi ... " Almira'nın dedikleri ile ortamda derin bir sessizlik oluşmuştu . Valide Hanım bile gözlerinin dolmasına engel olamamıştı . Karşısında oturan kız bu cümleyi söylerken öylesine acı içindeydi ki buna kendi ailesinden , kanından olan birisinin neden olması zoruna gitmişti . -" Özür dilerim kızım . " Dolan gözlerinden akan yaşı silememişti bile . Almira duyduğu cümle ile başını kaldırıp Valide Hanım'a baktı. Onun göz yaşlarını görür görmez içine bir sıkıntı oturmuştu . O Valide hanımdan bir özür beklemiyordu ki . Karşısındaki kadın bir anneydi . Ve ne olursa olsun ağlamamalı , üzülmemelilerdi . - " Valide Hanım ... " Dilinin ucuna gelen kelimeleri yutuyordu . Ne demesi gerekiyordu ? Daha önce hiç bir anneyi ya da kendisinden özür dileyen birini teselli etmek zorunda kalmamıştı. -" Bir şey demene gerek yok kızım . Sadece özürümü kabul et bana yeter . " tahta sehpada ki peçete ye uzanıp aldı ve yaşlarını sildi . Hafif çektiği burnu ile oturduğu yerden kalkmıştı . -" Senin kollarında ölen insanlığın tekrar canlanması için çabalayacağım Kızım . İnan bana " Almira'ya yaklaşıp saçlarına bir öpücük kondurmuş terastan yavaş adımlarla gitmişti . Almira giden kadının arkasından bir müddet bakmıştı . Umut vadediyordu söyledikleriyle . İnsanlığa olan inancı bitmişken tekrar dirilteceğini söylüyordu. Bu umuda sımsıkı sarılmak istese de defalarca pişman olmuştu . Hem Valide hanım ona kızım dedikçe içinden bir şeyler akıp gidiyordu . Güzel bir kelimeydi ona göre .Hele de ona hitap edildiğinde daha bir hoş geliyordu . -" Mavi güzel kızım , meyve suyunu içtiysen bardağını mutfağa götür hadi . " Biraz olsun Almira ile yalnız kalmak istiyordu Sevda. İçindekileri döksün , suskunluğunu atlatsın istiyordu . Ona göre bu suskunluk iyi değildi . -" Tamam anne . " Tabletini koltuk altına sıkıştırıp iki eliyle büyük bardağı alıp mutfağa gitmişti . Mavi'nin gidişi ile Sevda Almira'nın yanına oturmuştu . Genç kızın sırtını yavaşça sıvazlayıp tepki vermesini beklemişti . Gözlerine bakmasını ya da gülümsemesini . Bu beklentilerin aksine Almira ellerinde ki bakışlarını çekmemişti . Hafif soğuktan kuruyan ellerini birbirine kenetliyordu. Almira , Sevda yanına oturur oturmaz gerilmişti . Şu an bir şeyler hakkında konuşmak istemiyordu. Hele de Savaş ile yaptığı son konuşmadan sonra ... Sevda ağzını açıp konuşacağı vakit kenetli ellerini çözüp onu susturdu . -" Suçlu hissetmenize gerek yok Sevda abla . Sizi suçlamıyorum . " Sevda bu konuşma sonunda rahatlaması gerekirken hiç de öyle hissetmiyordu . Aksine bu yüce gönüllüğü karşısında suçlu hissetmişti. -" Oya'ya hak veriyorum aslında ." Sevda bu duyduğu ile şaşırmış , kaşlarını çatarak Almira 'ya bakmıştı . -"Bana öyle bakma Sevda abla . Hatta söylediklerinden bu kadar çok etkilendiğim için kendime kızgınım . " yanağında ki yaşın varlığını hissetmesine rağmen silmek için bir harekette bulunmamıştı . Kafasını yemyeşil ormana çevirdi . O yeşilliğin içinde binlerce canlı vardı . Kimisi onun gibi yalnızken kimisi de ailesi ile beraberdi . -"Hayatım boyunca hep bu eksiklikler yüzüme vuruldu . Tamam Oya gibi sözlü değildi ama bakışlarında duydum , gördüm .Bu kadar etkilenmemem gerekiyordu . " ***** Hatice hanım oturdukları yemek sofrasında kızgın bakışlarla karşısında ki kadınları süzüyordu . Tansiyon ilacının verdiği etki yüzünden uyuya kalmış onları azarlayamamıştı . -" Ey yüce Rabbim ! " Kaç defa bu cümleyi kurduğunu hatırlamıyordu . Elinde ki beyaz tesbih ile her çekişinde bunu söylemişti . Sevda ve Valide Hanım gelecek her azara kendileri hazırlamışlardı ilk başta . Ama şimdi karşılarında ki yaşlı kadın onlarla konuşmamasına şaşırmışlardı . -" Ey güzel Rabbim ! " Öncekinden daha sesli olan bu cümle ile hafifçe sıçradılar . Almira suçluluk ile oturduğu yerde büzülmüş , sus pus olmuştu . Önünde ki çorbadan tüten dumanı izliyordu öylece . -" Neden olaylardan en son benim haberim oluyor ha muniler ! Daha ilk başta bana deseydiniz alınlarının çatılarında vururdum onları " destek içerikli konuşmayla şaşırmışlardı . Hatice Hanım'dan böyle bir konuşma dahası destekleme beklemiyorlardı . Hatta belki de buraya geldikleri için onlara kızacağını düşünmüşlerdi . Hatice az öncekine nazaran daha yumuşak bakışlarla tam çaprazında ki kıza baktı . Onun oturduğu yerde büzüş büzüş olan hali içini parçalamıştı . Nedense bu kızda tanıdık bir his vardı . Bir benzerlik mi dese ya da bir yakınlık mı ? O mavi , hırçın denizleri andıran gözlerinde ki hüzün , kırgınlık ona birini hatırlatıyordu. -" Almira , gelin kızım . " Daha ismini söyler söylemez ona doğru dönen bakışlara baktı bir süre . -" Sakın burada kendini yalnız hissetme yavrum . Dağ gibi Hatice babaannen var senin . De hayde yiyin önünüzdeki yemekleri . Hem şu sıfatınızdaki mağdur ifadeyi de söküp atın , benim laz damurumu dellendirmeyun ha . " Sertçe kaşığını çorba kesesine daldırıp yemeye başlamıştı Hatice hanım . Karşısında ki üç kadının şaşkın bakışlarını daha fazla görmek pek onu memnun etmemişti. Sessiz ve sakin süren yemeğin ardından demlenen çayla beraber tekrar terasa çıkılmıştı . Sabah kine nazaran manzara daha güzeldi. Yemyeşil , uçsuz bucaksız orman karanlığa bürünmüş , bazı kısımlar ayın aydınlığı ile parlıyordu . Çay bardağından tüten dumanla Almira küçük bir yudum aldı . Genzini yumuşatmıştı. İki eliyle sımsıkı sarıp bir nebze de olsa üşüyen ellerini ısıtmaya çalıştı . -" Çayı beğendin mi güzel kızım ? " Hatice Hanım'ın sorduğu soruyu ilk başta pek üzerine almasa da ortada süren sessizlikle ona dönmüş , meraklı bakışlarıyla karşılaşınca da yutkunmuştu . -" Evet , çok beğendim Efendim . " Verdiği cevaptan hoşnut olacağını zannetmişti ama aksine yaşlı kadın kaşlarını çatmış , titreyen eliyle bastonu sımsıkı sarmıştı . -" Efendim lafı Ankara'da kullanılır. Ha bu Karadeniz'de biz bu gavur laflarını kullanmayın . Babaanne ne güne duruyor. " kaşını çatış nedenine içten bir şekilde gülümsemişti . Bu yaşlı kadının ona yaklaşma şekli çok güzeldi . -" Peki Babaanne . " Yaşlı kadın memnun bir yüz ifadesiyle çay tabağında ki bardağı alıp içecekken gelini Valide'nin cümlesiyle tek kaşını kaldırmıştı . -" Aynen güzel kızım . Bana da anne diyebilirsin . " Gelini istekli istekli cümlesini bitirmiş merakla Almira'nın tepkilerini izlemeye başlamıştı . Almira duyduğu bu cümle ile ne yapacağını şaşırmıştı. Ondan istediği şey küçük gibi görünse de büyük bir şeydi . Anne lafını daha önce hiç kullanmamıştı . Tıpkı baba kelimesi gibi ... Kollarındaki kılların diken diken olduğunu hissediyordu. Sevda sessizce uyarıda bulunsa da Valide Hanım onu duymamazlıktan gelip Almira'daki bakışlarını çekmemişti . -" Ben , ben ... Nasıl desem ." Ortamda ki gerilimi Mavi bile hissetmiş , anneablasının kucağına yatmıştı . Almira'nın anında elleri küçük kızın saçlarına gitmiş , yavaşça okşamaya başlamıştı. -" Ben senin annen sayılırım kızım . Şu an hazır olmadığı biliyorum ama bir gün , bir gün hazır hissedersen bir annen olduğunu unutma . " Almira duyduklarıyla yutkunamamış gözlerini ondan çekmişti . Ne diyeceğini , ne tepki vereceğini bilmiyordu . Öylece bir yandan Mavi'nin saçlarını okşuyor diğer yandan da tam karşıya bakıyordu . -" Anneabla uykun geldiyse beraber yatalım mı ? " Saçlarının okşanması nedeniyle mayışmış bir haldeydi küçük kız . Kısık ve mahmur sesiyle konuşmuştu . Almira bir cevap vermeksizin sadece gülümseyip kafasını sallamıştı. O uzandığı yerden kalkıp ayağa kalkınca , Almira da kalktı . Onun elinden tutup ilerleyecekken hafifçe arkasını dönüp Valide Hanım'a baktı. -" Kendimi ne zaman hazır hissederim bilmiyorum ama o vakit geldiğinde aklıma ilk siz geleceksiniz. Hayırlı geceler . " ********* Son defa selam verip ellerini hafifçe kaldırdı . İçi kan ağlaya ağlaya dua ediyordu Almira . Yanaklarından akan yaşları duasını bitirince silmişti. Tam önünde serili seccadeyi katlayıp , başında ki beyaz , kenarları iğne oyalı tülbentle beraber yatağın üzerine koydu. Hala öylece yerde oturuyordu. Saat gece yarısını çoktan geçmişti . Bir türlü gelmeyen uykusuyla beraber üzerine çöken ağırlıktan kurtulmak için Rabbine sığınmıştı . Bir müddet daha o şekilde yerde oturduktan sonra kalkıp yatağa uzandı . Mavi daha gelir gelmez uyumuştu. Öylesine rahat görünüyordu ki Almira onun bu haline sırıtmıştı. -" Belki bir gün anne kelimesini kullanmak bana da nasip olur ha Mavi . "
|
0% |