-" Mutlu edemiyorsan uzak dur , hem insanı üzüp , yıpratıp hem de hayatından bir türlü çıkmamak gördüğüm en bencil tavır . "

Yazar'dan

Koskoca oturma odasında ki sessizlik bu beklenmedik misafirlere tepki gibiydi .

Hatice Nine her zaman ki gibi en baş koltukta otururken diğer aile üyeleri koyunlar gibi yanına dizilmişti .

Sevda'nın meraklı bakışları bir Almira'nın odasına gidiyor bir de babaannesine. Az önce banyodan çıktıktan sonra herkesi uyarmış , Almira'yı yalnız bırakmalarını söylemişti.

O banyoda her ne olduysa kesinlikle genç kızın düşünmeye ihtiyacı olduğunu dillendirmişti .

Zerrin Hanım karşısında oturan kocası Hakan Bey'e kaş göz ederek yanında oturan damadı ve oğlunu gösterdi .

Hakan Bey tabiki de neyi sorduğunu anlamış , annesini göstermişti. Onları buraya çağıran Hatice Hanımdı .

Zerrin bunu görmesiyle hem şaşırmış , hem de sinirlenmişti. Onlar bu adamlardan kaçarken burunlarının dibine çağırması hoş değildi.

En azından danışılması , fikir istenilmesi gerekirdi. Kayınvalidesi ile bu konuyu kesinlikle ayrıntılı konuşmalıydı .

-" Ee artık konuşmaya başlamanız gerek ! Baba burada ne işiniz var ? " Sevda iki elini yavaşça kendi bacağına koyarak , tek kaşını kaldırmış hesap soruyordu .

Hakan Bey annesine baktığında aldığı onay ile olanı söylemişti.

-" Annem çağırdı bizi . Sizin burada olduğunuzu söyledi Savaş'a . Bizde hemen arabaya atlayıp geldik . " Savaş yayılarak oturduğu koltukta başını arkaya yaslamış , gözleri kapalı bir şekilde oturuyordu .

Ona dönen bakışları iliklerine kadar hissetti . Kafasında duran şapkayı eliyle düzeltip oturuşunu düzeltti.

-" Sana bir müddet yalnız kalmamız gerektiğini söylemiştim Savaş . Zamanı gelince arayacak , seni buraya çağıtacaktım zaten . " Sevda önüne gelen saçları sinirle arkasına atıp , kuruyan dudaklarını diliyle ıslattı .

Kayahan derince öksürüp karısında ki bakışlarını çekti. Onu epey özlemişti . Tıpkı kızını özlediği gibi .

Sevda bunun farkında olarak gülümsemesini zar zor saklayıp , sinirle baktı ona .

-" Gelmek istedim ve geldim . Hesap vermek gibi bir düşüncem yok . Senin de olmasın abla . " Oturma odasında bulunan Mavi'den dolayı her ne kadar bağırmamaya dikkat etsede ablasından işittikleri bunu zorluyordu.

Sevda kocaman bir kahkaha atarak arkasına yaslandı.

-" Ahh öyle mi benim küçük kardeşim ! Ne kadar özlemişim şu sıfatını . Elimde olsa mıncıra mıncıra sever , koparır bir köşeye atarım. " kızının onlarda olan bakışına karşılık verip yanağını öpmüştü Mavi'nin .

-" Bende özledim dayımı Anne . " Kayahan bu stres dolu odaya nazaran gülümseyip kızının yanına gitti. Kollarını uzatıp onu almasını bekleyen kızını bekletmeyip sımsıkı sarıldı kucağına alarak .

Saçlarını derin derin koklayıp küçük öpücükler bırakıyordu.

-" Beni özlemedin mi kızım ? Ben seni çok özledim . Kokuna hasret kaldım. " son cümlesi sanki kızına değil de eşine gibiydi.

-" Özledim baba . Seni , dayımı , dedemi hepinizi özledim . " Sevda kocasının kucağında olan kızını alıp sarıldı . Burada kaldıkları zaman boyunca o da özlemişti . Tıpkı kızı gibi .

-" İşte bunun için sana haber verdim . Hayde Almira'nın yanına git . İnsan gibi sohbet et . Yeter kızın çektikleri. " Hatice hanım herkesin dikkati Mavi'de iken torununa doğru konuşmuştu. Savaş duydukları ile kaşlarını çattı .

-" Kızın bacağı çok yanmış , evde ki krem yetmez . Hastaneye götür . " Savaş duydukları ile oturduğu yerden hızla kalkıp karşı odaya doğru adımladı .

Üzerine çay döküldüğünü biliyordu ama bu kadar ciddi olduğunu düşünmemişti . Sırf o odada kendisi var diye gelmediğini zannetmişti kızın.

Kapının kulpunu çekip içeriye girdi. Sessiz ve karanlık odada hiç kimse olmadığı gibi Almira'dan da iz yoktu. Kapağı açık dolaba gidip baktı .

Hemen yerde yeni çıkarılmış kısa şort vardı . Ve içerisinde ki çoğu kıyafetin düzeni bozulmuştu . İçerisinden bir şey alınıp giyildiği belliydi .

Penceresi ve perdesi açık camdan dışarıya hafif göz attığında arkası dönük Almira'yı fark etmişti . Karşı kaldırımda ayakta dikili halde duruyordu .

Dışarı da ne işi vardı ki ?

Genç kızın elinin çektiği eşofmana kaşları çatık baktı . Canı yanıyordu küçük karısının . Sıkıntıyla nefes alıp , derince yutkundu .

Az ileride ona yaklaşan ve kornaya basan taksi ile beyninden vurulmuşa döndü .

O kendisine haber vermeden , acısını dindirmek için hastaneye gidiyordu belki de .

Hızlı adımlarla evden çıkıp kapısını açıp içine binmek için hazırlanan karısını durdurup , kapıyı örttü .

Almira'nın şaşkın bir şekilde kalakaldığını hissedebiliyordu . Şöföre bir kaç miktar para verdikten sonra onu göndermiş , sinirle karısına dönmüştü.

Ona haber vermeliydi . İstediği yere giderken ondan götürmesini istemeliydi .

-" Neden taksi çağırdın ? " Bağırarak sorduğu soru ile karşısında ki kız gözlerini ondan ayırmış , başını eğmişti .

-" Hastaneye gitmek için . " Tahminleri doğru çıkmıştı. Karısı yarası için hastaneye gidiyordu ama onsuz .

-" Ben dururken neden taksi çağırdın ki ? " Koca sokak yankılanırken , az önce başı eğik kız başını kaldırarak sinirle ona bakmıştı .

-" Neden çağırdım öyle mi ? Canım yanıyor , acıyor , kanıyor ... Ve ben kendim tedavi edemiyorum. "

Yanıyor ...

Acıyor ...

Kanıyor ...

Bunlar da neydi böyle ? Bu koca feryat ile koca bedeninin çöktüğünü hissetti. Karşısında bağırarak canının yandığını söyleyen kadının dermanı değildi .

-" Mutlu , huzurlu aile sohbetinizi de bozmak istemedim. Şimdi anladın mı neden seni çağırmadığı mı ? " Sessiz kalıyordu . Kelimeler , cümleler tükenmişti . Günlerdir aklından çıkmayan kız , karşısında ona isyan ediyordu .

Daha günler önce ki anılar geçti , süzüldü gözlerinin önünde. Bu şekilde yine isyan etmişti. Annesizliğine ve bunun suratına vuruluşuna .

Suçlu kendisiydi ...

-" Anladın mı dedim sana ? Anladığını söyle bana . " Göğsüne gelen darbe ile geri doğru adımladı . İki eliyle de bağırarak ona vuruyordu. Yanaklarından süzülen yaşları görmüştü işte o an .

-" Anladığını söyle !! " Hıçkırıkları çoğalıyordu. Almira vurmak için tekrar elini kaldırınca canı acımasın diye tek eliyle tuttu ellerini .

Bu iki elin canı yansın istemezdi . Yanaklarından akan yaşları görmek istemez gibi başını göğsüne yasladı . Bir kaç kez ondan kaçmaya çalışsa da bir sürü sonra durulmuştu .

-" Anladım Hayat kokulum . Herşeyi anladım. Kendim olmam için bende eksik olan tek şeyin sen olduğunu anladım. " Böylesine bir itirafı ne kendisi ne de ağlayan genç kız bekliyordu .

Bu neyin itirafı idi ....

Aşkın?

Sevginin?

Hayır hayır eksik olan ruhların bütünlüğünün itirafı idi ...

Yaslanılan yerden başını çekip kırmızı gözlerle karşısında ki adama baktı . Tam dibinde ona bakıyordu .

Geriye doğru adım atacaktı ki canının acısı ile yüzünü buruşturup eliyle eşofmanı çekiştirdi .

Savaş onun bu haline dayanamamış hızla kucağına alıp evin önünde ki arabaya yürümüştü. Yolcu kapısını açıp içeriye yerleştirirken evin önünde duran ailesini fark etti.

Hepsi az önce ki konuşmalara şahit olmuş gibiydiler .

-" Savaş ben de geliyorum bekle . " Sevda içeri geçip kalın bir ceket alacaktı ki onu beklemeden giden kardeşi ile sinirle arkasından bağırmıştı.

Savaş dikiz aynasına baktığında ablasının ona bağırışını görmüştü . Onu görmezden gelip gaza basarak ilerlemeye devam etti .

Hemen yan tarafında oturan genç kız eliyle tuttuğu eşofmanı havaya kaldırıp sanki işe yarıyormuş gibi üflüyordu .

Az önce onu kucağına aldığı anı unutmaya çalışıyordu. Olmuş ve bitmişti . Tekrarı yaşanmayacaktı.

********

-" Yazdığım ilaçları her gün aksatmadan yanık yere sürerseniz iz kalmaz . Geçmiş olsun . " Beyaz önlükle ve boynunda steteskopu ile karşısında bulunan doktoru dikkatle dinlemişti.

Yanığa sürülen krem ilk başta canını yaksa da zamanla uyuşturmuş , hissetmemesini sağlamıştı .

-" Tamam doktor Bey . Biz düzenli bir şekilde süreriz her gün . " Savaş doktorla beraber genç kızdan uzaklaşıp bir köşe de konuşmaya başladılar . Her ne konuluyor iseler Almira duyamamanın verdiği sinirle gözlerini devirdi .

Hem ona neydi ki yarası . Bir de her gün süreriz diyordu . Nasıl ki her bedenine yara açıldığında krem sürüyorsa , şimdi de sürerdi .

Ona gerek yoktu.

Boğazında yavaş yavaş kendini göstermeye başlayan sızı ile öksürüp , yutkundu . Elini boğazına götürüp hafif baskı uyguladı .

Ağzını açıp sesini çıkarmaya çalışsa da yoktu. Kelimeler zihninde yer edinirken , dışarıda edinmiyordu.

Epey uzun zaman olmuştu . Şu son günlerde hiç sesi kaybolmamıştı boşlukta. Son bir kez daha öksürüp Savaş'a baktı . Hala doktorla konuşuyordu .

Ona bağırıp çağırmak istese de sesi çıkmadı . Öylece bir kaç inilti duyulmuştu .

Dolan gözlerini tavana dikti . Burnunu derince çekip , nefes alışverişini hızlandırdı . Şu an ağlamak için hiçte yeri ve zamanı değildi .

Ellerinin altında bulunan hastane çarşafını sımsıkı tuttu. Tırnaklarının altında ki doku canını yakıyordu .

Bugün ne çok canı yanmıştı öyle ...

-" Almira ? " Doktorun yanında onu can kulağı ile dinlerken bir anlık gözü genç kıza kaydığında gördüğü ile yanına gitmişti. Ellerinin sımsıkı çarşafı kavradığını görür görmez parmaklarını oraya yönlendirmişti.

Almira'nın tavanda ki gözleri ona seslenen adama döndü . Koca elleri , kendi ellerine yaklaşıyordu. Sımsıkı tutan ellerini gevşetip ondan uzaklaştırdı.

Savaş'ın havada kalan ellerine bakış atıp oturduğu yerden kalkmak için hareketlendi .

Girdiği anlık bozuntudan Almira'nın hareketlenişi ile çıkmıştı.

-" Dur ! Doktor henüz çıkmamıza izin vermedi . Bir kaç saat daha burada kalacağız . " genç kızın hiçbir şey demeden sadece ona bakışı ile ister istemez kaşlarını çatmıştı.

-" Yaran şu an acımasa da kremin etkisi geçince acıyacaktır . " Sesi çıkmadığı için başını sallayarak cevap vermişti .

-" Neden konuşmuyorsun Almira ? " Merak ettiği soruyu sorduğunda genç kızın gerilen yüzüne baktı.

-" Almira ? " Hala cevap vermemesi ile ismini dile getirdi. Almira ne diyeceğini bilmez bir halde etrafa göz gezdirdi. Az ileride gördüğü rapor kağıtları ve kalemleri ona gösterdi .

-" Onları mı istiyorsun ? " Başını sallayan kızı bekletmemek için onları almış genç kıza vermişti .

Boş köşeye hızlıca yazdığını Savaş'a göstererek gözlerini kaçırdı . Evlendikleri gün ki gibi tepki vermesinden korkuyordu .

-" Konuşamıyorum..."