Düğünden 2 ay sonra adamın sadece ismini öğrenmiştim O da karan Ali çakır olduğunu ve benim abimin en yakın arkadaşlarından biriymiş evet benden büyük 22 yaşındaymış bizim dinimize ve bizim kültürümüze göre bir kızın ve erkeğin gözüne bakması dahi yasaktır ben ise ona aşık olmuş onu görmek için deliriyorum bunlar 2 ay sonra annemler karan Ali'nin ailesine evimize yemeğe çağırmıştı o an o kadar özlemiştimki onu daha tanımıyorum bile tek bildiğim karan Ali çakır ve abinin en yakın arkadaşlarından biri olduğu bugün öyle bir hazırlanmıştım ki ailem şüphelenmesin diye çok apatmamıştım. Ama kalbimin deli gibi atan kalbimi susturamamıştım çünkü beni görür belki beni beğenir hep içimde bir umut vardı. Ama ben ne yapıyordum ben daha 15 yaşındaydım beni görecek de ne olacak ben daha 15 yaşındayım reşit bile değilim evlenmek için yani boşuna Umut ediyordum ama yine de umut ediyorum ama ne olursa olsun aşkım sadece uzakta yaşayacağım çünkü aileme karşıma alacak değildim o günden sonra kafam sadece onu düşünüyordu kalbim sadece onu istiyordu abimin arkadaşı ailemizin çok yakın bir dost olmasına rağmen neden bugüne kadar görmemiştim de abimin düğününde görmüştüm Allah bizi bir araya getirmek için mi o gün çıkardı karşıma diye düşünmeden edemiyorum. Evimize geldiler kapı çalındı kapıya ağabeyim açtı biz kızlarla beraber odada bekliyorduk dediğim gibi bir erkeğin bir kızın gözüne bakması dahi yasaktır O yüzden erkeklerin önüne çıkmamız da yasak kadınlar ayrı erkekler ayrı yerde yiyecek şekilde sofralar kurulmuştu kadınlar bizim odaya girdiğinde karan Ali'nin annesi ve 3 tane de kız kardeşi vardı onlar bizim odaya girdiğinde selamlaşırlar. nasılsınız fazlını. geçtikten sonra yemeğe oturup güzelce yemek yemiştik karan Ali'yi bir kez bile görmek için yerimde çıtpınıyordum o an o kadar üzülmüştüm ki Ece'nin gelmesini bekliyordum içimdeki ateşin birine söndürmem lazımdı birini anlatmam gerekiyordu ağlamam gerekiyordu çünkü imkansız olan bir aşkı seviyorum ben kapı çalmıştı herkes çay fazlına geçmişti Ece gelmişti ece'ye kapıyı ilk açtığım anda.

"Geldiler değil mi ne oldu anlatsana çok çatlayacağım şimdi" "şı.."diyerek kolundan çekip mutfağa doğru çekmiştim mutfağa girdiğim anda kapıyı kapatıp sessiz olması için ağzını kapatıyordum " şı..sesiz ol ne olur" dediğimde Ece durmuş bana bakarak "bir şey mi oldu" dediğinde "sorunda bu bir şey olmadı olmadığı için böyleyim onu göremedim bile" diyerek gözümden bir damla yaş akmıştı. Ece ise bir süre beni sakineştirdikten sonra kadınların yani bizim odamazıza giderim. Annemle karan Ali'nin annesi Fatma teyse' bir şsyler konusuyorlardı bne ile Ece bir yere oturup bir kaç kek dilimi yeme başlarız o sırada "doğrumu karan Ali'nin mutese dedikleri doğrumu Fatma gerçekten de istan bulamı yerleşiçek siniz" dediğinde annem yediğim bir dilim kek boğasıma takılır. Oksürmeye ve kıp kırmızı olmaya başlamıştım. "Masal Zeynep kardeşine bir bardak su ver iç şunu kızı" der ben ise suyu içip. " İyimisin kızım" der Fatma teyse' ben ise kafamı salayerek. " İyim iyim ama elimi yüzümü yıkasam daha iyi olur" deyip hızlıça odadan çıkıp kendime bir yer ararım ama evimiz o kadar kücüktür ki oturuçak bir yer bile yoktur. O yüzden kapının önünde elimi ağsıma koayarak sesizce ağlma başlarım. İki aydır aşık olduğun tanımadığım bir adamı görmek için can atarken sonsuza kadar bir daha göremeyeceğimi ören miştim. Tam o esnada arkadan bir adam bana seslenir. "Pardon lavabo ne tarafta açaba" diyen adam döndüğüm bir an da vurulmuşa dönerım kalbim yine hızlı atmaya başlar

Bu oydu karan Ali çakır. Aşık olduğun adam iki aydır görmek için can atığım adam . Şu an karşımda durmuş bana bakıyordu.

Diyer bölüm de görüşürüz bebeklerim diyer kitabımada beklerım kara gecenin kıyameti adlı kitabımada. Bay bay bebeklerim sevgili yazarınızdan. Sevgiler ve saygılar