1 bölüm şirin kaya

Yıl 2024 3 eylül

​​​​​​Ben şirin kaya. o geceyle tanıdınız beni. benim hayatım orda başladı' orda son verdi. çünkü 15 yaşındaki şirin' orda çoçukluğunu kaybettim' orda o geçen sonra büyüdü. Şu an genç bir kadın oldum. Şuan 25 yaşındayım. Şimsiyah. kaderi olan kızın. siyah gözleri. siyah saçları.1.55 boyunda.yetim hanede büyüyen' aslında hayali okuyup avukat olmak' şirin kayanın. O gecede kaldı hepsi. o gün benim babam öldü. ve o günden sonra bütün çoçukluğum ile hayalerim de öldü.

Ben artık sokak ve düğün fotoğrafçısıyım. kendimi geçindirmeye çalışıyorum' cünkü kendimden başka kimsem kalmadı.

sadiçe yetimhande' tanıstığım elifle yol arkadaşı olmuştuk. tabi lisede tanıştıgımız bir arkadaşımızda vardı' dilek. dileklebiz lisede' tanıştık. biz üçlü kız hiç ayrılamdık. ama tek bir farkımız vardı' o da ise dileğin' ailesi vardı bir tane annesi ayşen teyse' Ve bir de abizi vardı cank. en asından annesi ve abisi vardı' ben ile elif gibi öksüz değil di.

ÖYle vakitleriydi. yoğun olan Eskişehir' çarşıda gezinirken. köprüden geçeken bir ördek görürüm beyaz bir ördek suyun üzerinde gidiyodu. herkez bir teleş içindey di. benim derdim sadiçe o ördeğe bakmaktı' dayanamayıp fotoğrafını çekerim. o sırada kamareden fotoğraflara bakarken' üstümün kirlendiğini görürüm. "Senin neyine beyaz giyinmek. sanki çok temizsin şirin" diye söyleniyodum kendime. Beyaz bir gömlek. bir kot seket' ile griy bir uzun etek gimiştim' o gün. Tam kamera mı' çanta koyarken. Simdiyak giyinmiş. şapkalı kapşon' giymiş bir adam. bana bakıyodu. Yaklaşık 1.62 boyunda. hafif iri. yeşil gözlü. siyah saçlı. ve hafif sakalı bir adam. bana bakıyodu. Ben de ona bakarım tam gözlerinin içine. sanki dünya durmuştu. İnsalar yanımızdan geçip gidiyodu' biz ise birbirmize bakıp' dünya yokmuş gibi öylece bakıyoduk. çaktırmadan yüzümde saçma bir temesüm olur. adam benim güldüğümü görünce onunda yüzüde bir gülümseme olur. çok güzel gülüyodu. ama sanki yorgundu gözlerinden öyle anıyodum' ​​​​​.ay noluyo kız. yoksa aşık mı oluyosun. Fotoğraf makinemi ona tutup' fotoğrafını çekerim. Hiç haraket etmeden' öylece bakıyodu bana. Bakineme kafamı çeviririm' çektiğim fotoğrafa bakarım. Ama kafamı kaldırdığımda yoktu. sağa sola bakarım ama yoktu. hayalmiydi' bu yoksa gerçek mi. bu nasıl olur gerçekti gördüklerim benim. "Nereye gitti böyle" bir kaç kez daha gözlerimi etrafa çeviririm. ama yok tu sanki yer yarıldı içine girdi bu adam. Noluyodu bana. neden bu kadar üzüldüm. sıradan bir adamdı' herkes gibi.sonra vz geçip eve doğru yol alırım. eve kadar yürüyerek giderim' eve gittiğimde akşam olmuştu. Anahtarım' olduğu için kapıyı açıp içeri girerim. cantamı ve çeketimi çıkartıp azarım. İçeri doğru yürüdüğümde burnuma miz gibi yemek kokusu geliyodu. " Elif bu ne koku.. he naptın sen yine" derim elif. Kahve rekli gözlü. kırmızı saçlı. 1.57 boyun da. Benim yetim haneden' arkadaşım dı. Salon daki masaya baktığımda. bir sürü çeşit yemek vardı. Elif mutfaktan' üstünde siyah tanteli bir elbize vardı. Elinde ise çorba dolu' tençereyle geliyodu." Şirin dilan ile ayşen teyse' gelmeden. dokun mıyçaksın yemeklere. Tam o sırada' bir tane yaprak sarması alıp ağzıma atarım. gözlerimi kapatarak. yerimde durmayarak. ağsım doluyken. Yaprak sarmanın' leseti beni benden alır. " Kızım sen naptın" derim elif ise sinirli bir şekilde' hafif şekilde koluma vurar. elif " şirin dedim' bozma ya." Der ve yaprak sarmaları düzelterek. " Kızım anadık kayın faliden geliyoda. bu kadar da olmaz' onlar yabancı değil." Derim ama elif yerinde duramıyodu" biliyorum' ama ilk defa bize yemeğe geliyo. hemde cenk te yokken" der elif. gülerek " aman da aman. kızımız nişanlısını özlemiş" bu sefer' elif daha sert bir şekilde vurur koluma. " Ah.. açıdı" derim kolumu tutarak. elif' ise inçe bir sez tonuyla. "Dalga geçme şirin. saten ona bişey oluçak diye çok korkuyorum." O an Elif'in gözleri dolar ve onun üzüldügünü görünçe' elifi kendime çekil sıkıca sarılırım. " Özür dilerim. merak etme' çok az kaldı gelmesine eniştemin" sonra ayrılıp. gözyaşlarını elimle silerim " of tamam be sulu göz. hem bişey söyliyçem' sen niye bilgisayar mühendisi oldun ki' neden aşçı değilde. bilgisayar dehası oldun" gülerek söylerim' elifte gülmeye başlar ve o an kapı çalar panikle elif " geldiler napıçam ben. tavuk fırında unutum' şirin" elerini tutarak"sakin ol yeter canım. Şimdi elif' sen git tavuğu çıkar. ben kapıya bakarım tamam mı" kafasını sallayarak hızlı adımala gider ben ise kapıya doğru giderim ve kapıyı açıp " hoşgeldiniz" derim ayşen teyse' ve dilan bana gülümseyerek "hoş bulduk kızım" der ayşen teyse' Dilan ise " naber canım" der. ben ise kapıyı ağsına kadar' açarak içeri elimle buyur ederim " iyim tatlım' buyrun lütfen " derim. o sırada elif hızlı adımlarla gelir." Hoşgeldiniz ayşen anne" elif eyilip' eyşen teysenin elini öpüp anıma koyar." Hoşbulduk kızım" der ayşen teyse' "hadi ya öldüm açımdan. hadi yengeçik bittiyse karşılama' geçelim" ben' ile elifi. Gülme tutark Ayşen teyse' ise dilana dönüp. sinirli bir tavırla. " Dilan çok ayıp" der ayşen teyse' hep beraber yemek iyip' salona geçeriz. ben ile elif mutfaktan salona geçeriz. iki koltuk vardı hafif beyaz relteydi.ben dilanın yanına otururum. ayşen teyse' ve elif. Karşımda oturuyolar sonra ayşen teyse' kalktı ve "ellerine sağlık güzel kızım ama artık gitmem gerek nömetim var" ayşen teyse' bir hemşireydi. evet hemşireydi. "Ama annecim böyle olmadı ki" ayağa kalkarak der elif. sonra hepimiz ayşen teyseyi uğurlar' ve salona geçeriz Dilan ile elif kendini koltuğa bırakır. ben ise bilgisayarı getirmeye giderim. odamdan döndüğümde' kızlar bana bakar " neden getirdin bilgisarı şirin" der Dilan. ben ise bilgisarı sehpaya koyup' açarım sonra fotoğrafı gözteririm. "Bakın. sizce bir tuhaflık yokmu kızlar" derim kızlar yerlerinden doğrulup' dikatliçe bakarlar. " Bu kim şirin" der elif " sana bişeymi yaptı. bak eyer yaptıysa bize söyle miyosan-" dilanın sözünü keserek "kızlar bir durun. bişey yapmadı" derim kızlara herşeyi anatırım. Dilan ile elif gülmeye başlar sonra. " Kızım sen aşık olmuşsun" der elif sonra "e.. sonra noldu" der dilan " birden kayboldu. sadiçe fotoğraflara bakmak için kafamı kamaraye çevirdim' kafamı kaldırdım adam yok oldu" ikizide. hiç bişey anamamış gibi "nasıl kayboldu" der Dilan. sonra elif' bilgisayara daha da ykalşıp "şimdi anarız" der elif bende yanına gerleşip. dilanna Elif'in naptığına bakarız. "Napıyosun elif" derim elif ise bilgisayarda bişeyeler yazar "adamın yüzünü tarayıp. kim olduğunu bulmaya çalışıyorum" der sonra " hala hala" der elif " noldu " derim elif ise " adam yok' yani sanki hiç yaşamamış. gibi kmliği bile yok" der elif. ben ise şaşkınıkla elifi izliyodum sonra. "Ver sene şunu bana" der Dilan. Dilan bir avukaç. evet benim küçüken hayelim olan mesleği' çok sevdiğim arkadaşım yapıyodu. " Çok saçma. adamın üstüne hiç bir şikayet bile yok. ne de şikete bulunmuş' sadiçe bu kamera kaydınan fotoğraf var "fotoğrafa bakarız' ve adamın üstünde hiç bişeyi yoktu. sadiçe siyah bir kotu vardı üstünde."adamında maşallahı var" der elif sonrada "o yüzden kamarelara yakalanmış. bayanda eski bir kamare kaydı 2014 de ait" der Dilan. Yok artık hayır hayır o olamaz' hayır imkansız " Dilan.. biraz yaklaştırsana sırtını"derim ve yapar' evet o dövme sonsuzluk işareti ve ok. "Hayır hayır " korkuyla gözlerim dolar o adam dı. babamın katili. hayatımın katili o. " Şirin iyimisin noluyo" der elif ben sar zor ağlıyarak konuşrum. " o adam babamın katili. hayatımın katili o"

Geç geldiği için çok özür dilerim arkadaşlar' ben çalışıyorum ve bı taraftan size bölüm atıyorum oyüzden her cuma günü saat 21.00 geliçek yeni bölüm sorry...😔🖤🤍🥰❤️‍🔥🤍🖤♾️🏹