Sessiz ve Kısa Bir Yürüyüşten Sonra Kiraz'in evine Gelmiştik, Müstakil Çok Küçük bir aile evi, Evi görünce  içim sıcacık oldu. Evi koklamaya çalıştım evin kokusu olur mu demeyin olurmuş, Öyle Güzel Kokuyordu Ki bu Ev, Aile Gibi Yuva Gibi Kokuyordu, Evin Kokusu Beni Sarhoş Etmişti., Özlemini Duyduğum, Eksikliğini Hissettiğim, O Pazzle'Nin Parçasini Sunuyordu bana Sanki, Duymuş Olduğum Aile Özlemi Kalbimi,Parçalıyor, Adeta Beni Bilinmezlige Doğru Savuruyordu. boğazımda Biriken Yumru İle Öylece Bekliyordum.

-Kirazz Kızım Neden Geç Kaldın? Seni Çok Merak Ettim.

İçerden Gelen Ses ile Zorda Olsa Yutkunu Verdim.Bacaklarımın Ve Ellerimin Titremesine ise Engel Olamıyordum.levent Bey'in üzerimdeki bakışları beni biraz tedirgin Etti, Gözlerimin İçine Biraz Daha Bakarsa Tüm Geçmişimi görecek Diye korkmuştum, Ve Gözlerimi Hemen Kiraz'in Girdiği Yöne Çevirdim, Titreyen Ayaklarıma Rağmen Ona Doğru İlerledim.

Levent bey, Müsait olup Olmadıklarını Sorduğunda İçerden Olumlu Cevap Alınca Hep Birlikte İçeriye Girdik, Kiraz'in Annesinin Gözünde Belirsiz bir Korku yerleşti.annem Yaşıyor Olsaydı, Benide Böyle Merak Eder Endişelenir Miydi? Acaba!Levent bey bir sorun olmadığını Sadece Karşıdan Karşıya Geçerken Küçük Bir kaza Geçirdiğini Anlatmaya Çalışıyordu, Annesi Kiraz'in yüzüne baktığında onun gülümseyen yüzü ile karşılaştığında anlam veremeyerek nasıl bir kaza diye soruyordu, Ve kirazı Yanına çağırdığında kiraz'in Koluna, Bacağına, her yerine Bakıyordu.

Levent bey tekrar araya girip, olayı anlatınca, Kiraz'in annesi, Kiraz'a Öyle Sımsıkı Sarıldı ki,O An   Kalbimin Titrediğini, Bogazimda ki Yumrunun,İri Bir  kıymık Parçası Olup Bogazımı Yırttığını Düşündüm.  Kiraz'in Yerinde Olmak İstiyordum,Beni De Sarıp Sarmalayan Bir Annem Olsun İstiyordum.Ayşe'ye Bakamıyordum, Onunda Aynı Duyguları Hissettiğini Biliyordum,Üstelik En Büyük Yarasını Bilirken Onun Gözlerine Bakamazdım, Annesi İle ilgili olan Asıl Gerçeği Bilirken, Gözlerim Öylesine dolmuştu ki ağlamamak için kolumu sıktığımı levent bey'in elimi tutup avucunun içine aldığını farkettim.Şuan Benim Değil Ayşe'nin Yardıma İhtiyacı Vardı.Gozlerimi Ayşe'den Ayırıp Ona Baktım,Tekrar keşişiyordu gözlerimiz, bana Gülümsüyordu, Gülümsemesinden merhamet akıyordu bunu Görebiliyordum, Gözleri Öyle Derin ki, gözlerinde kaybolmaktan korktum. Aynı gülümseme ile karşılık verip, gözlerimi açıp kapattım sorun yok der gibi, aslına bakacak olursan o an ellerini Ellerimden Hiç Çekmesin İstedim.İlk defa kendimi güvende hissettim, ilk defa, Ailemi Hissettim. Ama Çekmek Zorundaydım Bu Duygu Yabancısı Olduğum Bir Duygu Sayılmazdı Ustelik. bencillik de yapamazdım, Ayşe'nin Benden Daha Fazla Yaralandığını Bildiğim Halde Sırf Bana  İyi Geliyor Diye,Onun Bana sunduğu Merhemi Yaralarımı Kapatsın Diye Süremezdim. Hemde

Daha Önce Elimi Tutmasına İzin Verdiğim,Güvendiğim Kişi,Yaralayacı Bir Şekilde,Bana Öğretmişti, Canım Yana Yana Öğrenmiştim, Elimi Tutan o bilinmez El, Beni O Uçurumdan İtebilirdi.Daha Önce de yaralayıcı Bir şekilde Tatmiştım. Bu sefer o Bataklıktan çıkmak kolay olmayabilirdi, acı şekilde can verebilirdim, önceleri fiziksel olarak çektiğim,acı iliklerime kadar işleyebilir Beni Mahfedebilirdi. busefer uzak durmalıydım, Kapılmamalıydım, İnanmamalıydım, belki de ben yanlış duygulara kapılıyorumdur. neden böyle hissediyorum ki. Hayır hayır umut yok, umut ettikçe daha çok yara alıyorsun, hiç birşey beklemeden devam etmelisin yoluna, yalnız ve beklentisiz, öyle daha az yara alırsın. unutma.

-Biz müsadenizi İstiyelim, Meral Hanım yarin sizi bekliyorum ozaman, Hem Ayşe Tek Başına Yetiştiremiyordu, İlk İki Kata Siz Bakarsınız, Diğer iki kata ise ayşe bakar. değil mi Ayşe?

Ayşe'nin ne düşündüğünü biliyordum, ona baktım, Kızarmış Gözleri, Hareketsiz Donuk Bakışları, İle Çaresizliğini Kalbimde Hissettim.Farkettigim Diğer Detay İse,hala vazgeçmemiş beni boğmakta kararli galiba, Elinde sımsıkı tuttuğu saçlarım ve dalgın hali ile Zorlanarak Cevap Verdi.

-hi hı evet evet öyle

Ayşe'nin Odağını Bana Çevirmek İçin, Aslında O An İkimiz İçinde Hiçde Komik Olmayan Bir Espri Yapmaya Çalıştım.

-Ayşe kararlisin Galiba

-Ne

-Beni Boğacağını soylemiştin ya, elini işaret ettim.

-kolay kolay vazgeçmiyecegimi biliyorsun.

Gerçektende Vazgeçmez, Birşeyi Kafasına Koyduğu Zaman Onu Gerçekleştirmeden, Rahat Edemezdi.

Levent Bey'in bizi izlediğini ve dinlediğinin farkındaydım.

-Tanıştığıma tekrardan çok memnun oldum. Meral hanım biz kalkalım artık, dedi ve ayağa kalktı, Kalkarken Bişey Farkettim, Kiraz'dan Aldığı Parayı Yastığın Arkasına Sıkıştırmaya Çalıştığını Gördüm, onun Hakkında Peşin Hükümde Bulunduğum İçin Birazcık Pişman Olmuş olabilirdim.O Kalkınca .bizde arkasından kalktık. Kısa bir vedalaşmanin ardından, İlk köşeyi döndüğümüzde boğazıma yerleşen yumruyu yok etmek istedim, ama olmadı o yumru beni ele geçirmisti bile ayaklarımın tutmadığını hissettim,Sakin Olmalıydım, Titreyen Bacaklarıma Çare Bulmalıydım, Zoraki De Olsa Adımı Atmıştım, Ayşe'nin Kaldırıma Yaslanmış, Gözyaşlarını Akıttığını Gördüm. Kalbinde Hissettiği Ağırlık Bedenine Oranla Fazla Büyüktü.Bedeninin Titrediğini, Gözlerinin Karardığını Hissedebiliyordum. Ayşe, daha Fazla Güç Gösterisi Sergileyemeyip,kendi Karanlığına Gömülüvermişti.

Hıçkırıklarım nefes almama engel oluyordu, kendi hiçkiriklarimin arasında boğulup kalıyordum, başımıza toplanan kalabalığı levent bey dağıtmaya çalışıyor, ve aynı zamanda ambulansı ariyordu.

Bir elin çenemi hafif yukarı kaldırdığını hissettim, sıcacıktı, diğer ellerden farklıydı, bana Dokunan O eller alışılmışın dışında zarar vermek için değildi tam tersi yanımda olduğunu hissettirmek için dokunuyordu, bana güvende olduğumu, sakin kalmam gerektiğini, Herşeyin Geçtigini Fısıldıyordu. Aydınlığım Birden karanlığa gömüldü.

Gözlerimi açtığımda hastane odasındaydim, diğer hasta yatağında Ayşe Uzanmış Uyuyor,Kolunda Sakinleştirici serum, Aynı Şekilde Benim de Kolumda Aynı serumdan, Gözlerimi sağıma Çevirdiğimde onu gördüm Levent Bey'i,kollarını bağlamış, kafasını koltuğun arkasına yaslamış, Gözleri Kapalı Bir şekilde Duruyor. Onu izlemek istedim, O kaba, yabani yapısının altında merhametli bir çocuk yatıyor Gibi, levent bey de bizden biri, oda öyleymiş gibi Davrananlardan, Kendisini kötü gösterenlerden. Senin kalbini gördüm bir kere, aldanmam artık kötü tarafina.

Buz Kütlesi

Yıllardır Bir Buz Kütlesinden Farksız Olduğunu Düşündüğüm Kalbimin Yavaş Yavaş Eridiğini Hissediyordum.

Kalbimi Kötü Kalpli Bir Zebaninin Eline Bıraktığım O Gün Kalbimin Katılaştığını, Bir Daha Kolay Kolay Kimseye Güvenemeyeceğimi Düşünürdüm, Ayşe Dışında Güvendiğim, İnandığım, Birisi daha Vardı.

O Zebani, Beni Bir İnsanın Ölmeden de Diri Diri Gömüleceği Gerçeği İle Yüzleştirmişti.

Kalbimin Üzeri Sigara İzmaritlerinden İzler ile dolu, Bu İzler Yabancıya Ait de Değil Üstelik, Tanıdığım, Sevdiğim, Güvendiğim Birisiydi.

Sevgi Nasıl Bir Şeydi, Bilmiyordum. Tatmak İstediğin Bir Duygu Olduğu Zaman, Kendini Kandırır O Duyguyu Yaşıyormuş Gibi Davranırsın. Belki de Benim Sevgi Diye Beslediğim O Duygu Kendimi Kandırmacadan İbaretti.

Hayatım Boyunca Sevgiyi Hissetmek yaşamak İstemiştim, Hissettiğim Bir Zaman Dilimi Vardı Tabi Ki,Üstelik Bu Deneyiyim En Yanlış Kişi İle Olmuştu.Kendi Ellerim İle Travmalarıma, O Zebaniye İnanarak Bir Yenisini Eklemiştim. Kalbimi Ezmesi, Benim Ona Olan Güvenim Yüzümden di Ona Güvenmeyi kendim Seçmistim, kendi mezarımı kendi ellerim ile kazmıştım. Haberim Olmadan.

Tekrar Güvenmek İstediğim Kişi İle Şu An Hastane Odasındayız, Gözlerini Kapatmış, Öylece Duruyor, Bütün geceyi Başımızda Bekleyerek Geçirmiş. Anlaşılan.

Ona İnanmak, Güvenmek İstiyordum, Tüm Hayal Kırıklıklarıma Rağmen, Tekrardan Yara Alacağımı Bilsem Dahi Ona Güvenmek İstiyordum.Birine Tekrardan Bağlanmak İsitiyordum, İçimdeki Bastırılmış Sevgi Duygusu Beni Ona İtiyordu Sanki.

Uyurken Bile Öyle Yakışıklı  ki, Onu İzlerken Kalbimin En Derinliklerinden İçime Doğru Birşeyler Aktığını Hissediyor, Kalbimin Hızla Atan Ritimlerini Duyabiliyordum, Hayatında Başka Bir Kadın Olacağını Düşünmek Bile Benim Delirmeme Yetiyordu.

Sahi Hayatında Birisi Varmiydi acaba?

saçma Sapan Düşüncelerimin Arasında, Kıpırdandığını Uyanmak Üzere Olduğunu Gördüğümde, Onu İzlediğimi Anlamasını istemediğim için, Gözlerimi Başka Yöne. Hızla Çevirdim.

-Uyandın mı?

Bana soruyordu bakışları sert Bir Okadar da Korku Dolu.

-Evet

-Nasil Hissediyorsun.

-Ben Ne Diyeceğimi Bilemiyorum, Bizim Yani Benim Yüzümden Bugün hiç bulaşmak İstemeyeceğiniz şeylere maruz kaldınız, Çok Özür dilerim.

-Yani Evet, açıkcası biraz öyle oldu. Dediğinde gülmeye başladı, gülüşü çiçekli bahçeler vaadiyordu sanki.

İstemsiz bir şekilde bende gülerek karşılık verdim.

Gözlerimiz birbirine kenetlenmiş gibiydi. Ayrılmıyordu. ne O İstekliydi Çekmek İçin Nede Ben.

Benim kalbimin mıknatısı onun gözlerinde olmalı yoksa beni böyle çeken şey başka ne olabilirdi ki uzak durmalıydım, gördüğüm rüyalar Belki de beni uyarmak için, tekrardan yanlışa düşmemem için uyarı niteligindedir. Gözlerimi öylesine hızlı bir şekilde kapattım ki görmek istemedim ,kendi karanlığıma bu kez de ben çekilmek istedim,Tutarsız Düşüncelerim Karşısında,ellerim ile gözlerimi sıkmaya çalıştım. Ellerimi gözlerimden çekti. Daha da Sıkı Kapattım Gözlerimi. gözlerine Bakarsam Eridiğimi Görebilirdi, Hemde Kalbimin İçine Tamamen Yerleşmesine İzin Vermiş Olurdum, Yapmamalıydım.

-Gözlerini aç

Açamam , hayır açamam kendi kendime telkin ediyordum açma sakın, Onu duymazdan geliyordum, sonra yine bilindik bir koku burnu'mun dibinde, beni sakinleştiren, aradığım O Boşluğun Tanımı, Gözlerimi açtım da yüzü yüzümdeydi, O Bilindik Koku İse Ondan Geliyordu, Beni Sarhoş Eden, Hücrelerimi Ele Geçiren O Koku.. Hiç Bitmesini İstemediğim an..

-Kaçtığın Her ne ise Onu Serbest Bırak, bırakmadığın sürece iyileşemezsin..

Sen o Küçük Çocuk Değilsin, Yetişkin, Kimseye İhtiyacı olmayan Kendini Koruyabilecek Güce sahip Güçlü Bir Kadınsın.

Alışık Olduğun Duyguları Bilmediğin Hiç tatmadığın Duygulara Yegliyorsun, Kendini Öyle Koruma Altına Alacağına İnandigindan, Daha az zarar Göreceğini Düşünüyorsun böyle , Ama bilemezsin Belki de Kaçmaya çalıştığın Duygular Günün birinde Meşalen Olur, Ya o meşale ile etrafını küle çevirirsin ya da yolunu aydınlatmasını sağlarsın.

Yüzleşmeye Korktuğun O Gerçekler ise belki de korktuğun kadar geleceğini etkilemeyecektir. Ne de olsa geçmiş , birikmiş bir çöpten ibarettir iyisi ile kötüsü ile.

İyileri ile hatırlamak istersen onları anıya çevirirsin,kötüleri ile hatırlamak istersen kule çeviririrsin, anı seni gülümsetir, kül ise canını acıtır,herşey senin elinde başkalarından beklediğin güveni kendinde aramalısın, Kendini korumayı, sesini çıkartmayı, Duygularından kaçmamayı öğrenmelisin, pamuk kız.

Günlerce konuşsun hiç susmasın isterdim, Onun ağzından Çıkacak Her Kelimeyi Kalbime Mühürlemek İstiyor,Her Harfine Muhtaçlık Duyuyordum.Üzerimde Ki Koku uzaklaştığında, Kendimi Narkozun Etkisinde Zannettim.Ayşe'nin yanına doğru ilerledi, ayşe uyanmıştı, nezaman uyanmıştı hiç farketmemistim, deli gülüşünü yapıyordu şu an karşımda.küçükken birbirimizi kışkırtmak ve utandırmak için kullandığımız deli gülüşü ile Bana Bakıyordu. Levent İle Olan Yakınlaşmamızı İzlemiş Olması Lazım, Gerçi Ayşe Bu, Böyle Şeyleri Ölü Dahi Olsa Uyanır İzler, Kendisine Malzeme Çıkarttıktan Sonra Ölmeye Devam Ederdi.onun Alayları İle uğraşamazdım, Hele de Bu Haldeyken,Yüzümü Diğer tarafa çevirdim.

-Sen Nasılsın Ayşe

-Cok İyiyim Hiç Olmadığım Kadar

Ahh deli kizz yine eğlenecek birşey buldu kendisine

-Benim gitmem Gerekiyor, taksi ile döneceğim, sizi Şoförüm kazım kapıda bekliyor olacak evinize o götürecek, İhtiyacıniz ve eksiğiniz Olursa Kazım'a Söyleyebilirsiniz, Bugün dinlenebilirsiniz, Yarından Sonra Hafta sonu Giriyor, Hafta başına Kadar Dinlenin Daha Sonra Sizi Dinç bir şekilde görmek istiyorum. iyi Dinlenin.

-Yani bizi Kovmadınız mı

Ayşenin sorusu karşısında gözlerimi ona çevirdim.

-Aslında Düşünmedim Değil. Fena Olmazdı.

Ayşe ile bakışlarımız hızla Keşisti, kahkaha atarak gülen Taraf Levent'ti.

-Şaka Yapıyorum, Yani Sizin Sayenizde aksiyonlu ve tuhaf bir gün geçirdim monotonluktan sıkılmıştım zaten, sizi kovarsam sıradan hayatımı dahada sıralandırmış olacağım, Kendime de Böyle Kötülük Yapmak İstemediğim İçin. elime de böyle bir fırsat geçmişken değerlendirmememek olmaz değil mi.

Gülmüştük, yalandan değil gerçekten gülmüştük, bizi tamamlayan üçüncü kişi levent bey'di bundan emindim artık. Odadan çıktığında Ayşe'nin eline koz vermişti, ve beni onun insafına bırakmıştı Ayşe'nin gözlerinde ki o imalı bakışı görmemek için örtüyü kafama kadar çektim. Söylediklerini ise duymamak için mırıldanıp durdum, Odanın Kapısı Çaldığında onun geldiğini düşündüğümden hemen kapıya baktım, o an Ayşe'nin Kafama Yastığı Fırlatması ile Karşılık Verip Attığı Yastığı Tekrardan Kendisine Sert Bir Şekilde Gönderdim.içeri giren Kazım'ın Şaşkın Bakışları İle Karşılaştığımda Olayı Toplamam Gerektiğini Düşündüm.yuzumde yapmacık bir ifade ile Gülümsemeye Çalışarak,

—Yastik İstemişti, Biraz Sert Attım galiba, dedim.

Kafasını Kendisini İlgilendirmiyormuş Gibi Yapıp Aşağı, Yukarı Salladıktan sonra başka Şeylerden Bahsetti. Gıcık Adam Ne Olurdu Yani Elinize Sağlık Çok İyi Yaptınız Desen. beni Umursamamak, Hafif de Olsa Kırmıştı Benii..

Taburcu İşlemlerimizi halletmiş, çıkmamız gerektiğini söylüyordu. Bitmiş serumlarımız çıkartılmıştı. Hastaneden çıkmış, eve doğru gidiyorduk, ayşenin uyuduğunu görünce kafamı onun omzuna koyup gözlerimi kapattım ve onu düşündüm, aklımdan çıkartamıyordum, bu da neyin nesi idi böyle. Kazım'ın telefonu çalıyordu o arıyordu biliyordum.

-Buyrun Efendim.

Evet evet iyiler şu an evlerine götürüyorum

İhtiyaçları varmı diye sordum Olmadığını Söylediler

Uyuyor efendim

Çoğul değil, tekil soru sordu, "uyuyor efendim" Beni mi sordu?

-Tamam Levent bey bu gece kızları beklerim ben iyi geceler.

Kızları beklerim mi nasıl yani, neden bizi beklemesi gerektiğini söyledi ki şimdi.  Telefonun Kapanma Sesinden Sonra Gözlerimi Kapattım, Uykunun Huzurlu Kollarına Kendimi Bıraktım.Sonrası koca bir karanlık Uyku Beni İçine Çekmişti Bile..