Levent Zahiroğlu'nun Ağzından;

Hataların geri dönüşü olmazmış, En Acı Şekilde Yaşayarak Öğrendim. Ve Bu Hatayı Gelecekte Kendimden Bile Çok Seveceğim Kadına Yapmıştım.Onun Geçmişinin Katilleri Arasında Bende Vardım,O ise Henüz Bunu Bilmiyor, Onun Bu Gerçeği Bilmiyor Olması Beni Kahrediyor.

Yaptığım O Hata Yüzünden Sevdiğim Kadinn acı İçinde Kivranirken, onu Yalnız Bırakmış, Ellerimi Uzatmamıştım. Onun Acısı Benim de Yüzümden di. Onu Uyutmayan O Sancılı Uykularında bende Kabusuydum. Anımsıyamadığı, Hatırlıyamadığı Kabusu.Ona nasıl sarılır,nasıl geçtiğini soyleyebilirdim.

Sonucunu dusunmeden bilincsizce hata yapmıştım, Üstelik Bu Hatayı öyle sıradan birine Değil de, Kalbimin Merkezine Girip Taht Kurmuş Kişiye Yapmıştim. Onun Yüzüne Nasıl Bakar, Nasıl Gülümseyebilirdim.

İki haftadır, Onu Görmüyordum, Kendimi Onun Karanlığına Hapsetmek İstemiştim, Kendimi Hapsettigim O Karanlıktan Çıkmam İse Ona Duyduğum Özlemdendi.O Karanlıkdan Çıkmamak İçin Öyle Çok Çabaladım ki, Onun Kokusu Gülümsemesi, Sesi, Beni Mağlup Etmiş istemeden de Olsa O Karanlıktan Çıkmıştım.

Mesai Bitimini Bekledim, Onu Dışarda Bekliyordum, Ayşe İle Merdivenlerden İndiğini Görebiliyordum. Kapıya Doğru Yaklaştıklarında Hamlemi Yapıp, İçeriye Girdim

Şuan Tam Karşımda Bana Gülümsüyor, Suçlu Gibi Bakıyor, Masum Olduğu Halde Kendisini Suçluyor, Asıl Suçlunun Benim Olduğundan Bile Haberi Yok, Benden Gelecek Küçük Merhamet Kırıntısına Bile İhtiyacı Varmış Gibi Bakıyor, Ona Gülümseyerek Karşılık Veremedim, Ona Tekrardan İhanet Edemem, Onun Kalbine Ekilen İhanet Tohumlarını Gübreleyen Bendim.Ona Nasıl Hiç zararım Dokunmamış Gibi Davranabilirdim.

🥀

Kalbimde Öyle Bir Sancı Var Ki,

Bu sancı Tüm Bedenimi Ele Geçirmiş, Beni Boşluğa Doğru Savuruyordu. Savururken Öyle Sert Öyle Hoyrat Davranıyordu ki,İnim İnim İnledim Her Savrulduğum da.

İnsan Sancılarından Merhamet Diler mi?

Ben Diledim.

Kalbimin Aldığı Kaçıncı Yaraydı bu.

Kalbim Sızlıyor, Bedenim Sızlıyor, Ruhum Sızlıyor...

Hiç mi Merhameti Haketmiyorum.

Peki Ya Küçük Bir Sevgiyi, İlgiyi, Ben Yanındayım Sözlerini..

Şuan Yüzümde Kocaman Gülümseme, Bu Gülümseme Öyle Aldatıcı Öyle Can Yakıcı ki, Ama Gülümsemek Zorundayım, Hiç Birşey Yokmuş Gibi Davranmalıyım.Belli Etmemeliyim Canımın Ne Kadar Çok Yandığını..

Gülümsemeler İnsanın Canını Aynı Zamanda Nasılda Yakabiliyormuş.

Gülümsemelerim Kıymık Gibi Batıyor Yüreğimin Taa Orta Yerine, Öyle Canımı Yakıyor ki, Dayanamıyorum. Günün Birinde İse Bu Acı Karşısında Pes Etmekten Ölesiye Çok Korkuyorum.

Onu Görmüştüm. Ona Gülümsemiştim Yüzsüz Gibi Ona Gülümsemiştim. Ona Gülümsemiş Karşılığını Alamamıştım.

Ruhum Çok Acıyor, Ruhumun Acısını Nasıl Dindirebilirim?

Bir keresinde Ayşe Atlatılması Zor Bir Olay Yaşamıştı.

Günlerce Hiçbirsey Yokmuş Gibi Davranıp Duruyordu, Hatta Okadar Güçlü Duruyordu Ki, Onun Gücünü Kiskanmış Hep Onun Yerinde Olmak İstemiştim.

Sanki O Olayı Kendisi Yaşamamış Gibi Gülüyor, Eğleniyor Dans Ediyordu. Ben İse Onun Yaşadığı Olayı Bir Türlü Aklımdan Çıkartamıyordum, Böyle Birşeyi Ben Yaşamış Olsaydım Heralde Kafayı Yerdim Diye Düşünüp Dururdum. Bir Gece Ayşe'yi Gördüm, Okadar Çaresizdi Ki,

Uykumun İçinde,Kalbimin Sancısından Uyandığım Bir Gece, Kalbimin Sancıdan Patlayacagını Hissetmiştim, Öyle Çok Sancıyordu ki, Öleceğimi Bile Düşünmüştüm.

Yerimden Kalkıp Banyo'ya Yöneldim, Elimi yüzümü Yıkamak İçin, Sonra Bir Ses Duydum Küçük Ama Öyle İçten Hıçkırıklardı ki, Hâlâ Beynimin İçinde O Hıçkırıkları Duyarım. Ayşe Mutfakta, Duvara Sırtını Yaslamıştı,Beni Görmüyordu, Elleri İle Ağzına Öyle Baskı Yapmıştı ki, Sanki Kendi Nefesini Kesmek İstiyordu. öylece Onu İzledim, Yarasını Bana Göstermek İstememişti, Benim Yarama İse Üfleyen Hep Oydu. Benim Yaralarımı Benden Bile İyi Bilirdi.

O İse Benden Yaralarını Gizlemeyi Tercih Etmişti.

Ellerini Ağzından Çekip, Dizlerine Götürdü, Bana Değilde Dizlerine Sarılmayı Tercih Etmişti. Gözlerini Kapattı, Küçük Fısıltılar İle Tanrıdan Birşeyler Diliyordu, Mutfağın Kapısının Duvarına Sırtımı Dayadım Ve Çömeldim Onun Beni Görmeyeceği Şekilde.

Fısıldıyordu.

-Tanrımm,Kendime Engel Olamıyorum,Beni Bağışla. Bunu Yapmazsam Eğer Güçlü Duramam, Yığılıp Kalırım. O Çok Zayıf, Benim Hem Onu Hemde Kendimi Korumam İçin Bunu Yapmalıyım, Yapmalıyım ki, Ruhumun Ağrısını, Fiziksel Acım Paylaşsın.

Dediğin de Aynada Ki Yansımadan Onu Görebiliyordum, Ayağa Kalktı , Çekmeceden Usturaya Benzer Kesici Bir Alet Çıkarttı

Pijamasını Sıyırdı, Bir Kaç Tane Derin Çizikler Bıraktı Baldırlarına, Kalbimin Durduğunu Hissettim, Tepki Veremedim, Aynadan Hâlâ Ona Bakıyordum, Elindeki Kesici Aleti Yere Bıraktı.Pijamasını Düzeltti, Pijaması Dizine Kadar Kanlanmıştı, Öyle Korkunç Duruyordu ki, Ayşe mini Olan Hiçbirseyi Giymezdi, Denize Gittigimizde Bile Siyah Tayt Giyerdi Hep Merak Ederdim. Baldırları Buna Benzer Yaralar İle Doluydu.Ben Onun Gücünü Kiskanmıştım, O İse Güçlü Durabilmek İçin Kendisine Daha Fazla Acı Çektiriyormuş.

Ayağa Kalktım, Normalde Böyle Olaylar Karşısında Dizleri Tutmayan Ben Ayağa Kalkmış Mutfak Kapısından Ona Öylece Bakıyordum.

Beni Gördü, Kısa Bir Şaşkınlıktan Sonra, Aldatıcı Gülümsemesini Yüzüne Yerleştirmişti. Gözlerim Pijamasında ki Kan İzlerine Kaydığı'nda Kan Lekelerine Baktığımı Anlayıp Açıklama Yapmaya Çalışmıştı. ona İnanmamıştım, Belki Gerçeği Kendi Gözlerim İle Şahit Olmasaydım İnanırdım, Ama Onu Kendisine Zarar Verirken Kendi Gözlerim İle Görmüştüm.

Hâlâ Açıklama Yapıyor, Gözlerimi Onun Gözlerine Çevirdiğimde Tekrardan Aldatıcı Gülümsemesini Yüzüne Yerleştirip. Konuşmaya Başladı.

- Regl Olmuşum,Farketmedim, Heryerim Mahvolmuş, Tam Duşa Girecektim,Susadığımı Farkettim, Su İçmek İçin Mutfağa Girdim.

O Açıklamasıni Yapıyor Ben İse Nekadar Aptal Olduğumu Düşünüyordum. Hiç Kimse Öyle Bir Acı Karşısında Bukadar Güçlü Duramazdi, O Duruyordu, Benim Sorgulamam Gerekiyordu. Nasıl Böyle Güçlü Olabiliyor Diye. Yanıt Vermedim, Salona Geçtim, Çekyat'a Geçip Oturduğumda Oda Yanıma Gelip Oturdu. öylece Açık Olmayan Televizyonu İzledik, Kaç Saat Orda Durduk Bilmiyorum. Ayşe'nin Dizlerime uzanması Gözyaşlarımın akmasına Sebep Olmuştu. Ayşe Benim Dizlerime Hiç Uzanmazdı, Hep Ben Onun Dizlerine Uzanırdım, Kulaklarımda Onun Söylediği Cümle Yankılandı.

-Eflinim, Kimseyi Duvar Sanıp Sırtını Yaslama, İlla Yaslayacaksan Gel Dizlerime Başını, Sırtını Sırtıma Yasla Pişman Olmazsın Bak Hem Canın Öyle Hicc Yanmaz..

-Ama Sen Hiç Dizlerime Başını Yaslamadın. canın Yandığında Bile Yaslamayacak Mısın?

-Kizim Benim Kalbim Kalasdan Yapılmış,Kimse Benim Canımı Yakamaz Ben Onun Canını Yakarım.Ben Hiç Başımı Yaslayacak Diz Aramam Kendime, Ben Kendi Kendime Yeterim, Yeter ki Sende Ol Yanımda, Beni Kimse Yıkamaz, Kimse Üzemez. Sen Merak Etme.

Bana Bunları Söyleyen Kendisiydi, Ben İnanmıştım Oysa. Gerçekten Güçlü Zannediyordum, Öyle Değilmiş, Güçlü Durabilmenin Yolunu Bulmuş Kendince. Vücudunda Ki Kesikleri, Ruhunda ki Kesiklere Yeğliyordu.

Başını Okşadığımda Sessizce Bıraktığı Gözyaşları, Hıçkırıklara Dönüştü. Salon onun Hıçkırıkları İle Dolmuştu. Kendisine Zarar Vermişti,Ona Çok Kızgındım, Bana Bile Oyun Oynamış Yarasının Titrediğini Belli Etmemişti.

Konuyu Daha Sonra Ne O Açtı Nede Ben, Hiç Yaşanmamış Gibi,..

Bazen Düşünmüyor da Değildim, Neden Kendini Kesiyordu,Benim Durumumu, Vücudumdaki Yaralarımdan Utandığımı Görmüyor Muydu?

Beni Vücudumda Ki Yaralar Ne Hale Düşürmüştü, Hepsine Kendisi Şahitti. Bunu Bile Bile Böyle Birşeyi Nasıl Yapabilirdi. aklım Almıyordu. Aynı Durumu Bende Yaşamak Üzere Olduğumu Bilmeden Yaptığı Şeyi Yadırgamıştım.

Nasıl Bir Acı Biliiyormusun, Sanki Birisi Ruhuma Kaynar Su Boşaltıyor, Acı İçinde Kıvrandırıyordu Beni.

Yaralarım Benim Geçmişime Ait, Utanır Dururdum Yaralarımdan Kimseye Göstermezdim. hâlâ Öyle de Aslında, Ama Ruhumu O Kaynayan Sudan Kurtarmam Gerekiyordu.

Yerimden Kalkıp Banyo'ya Doğru,Sessiz Ve Yavaş Adımlar İle İlerledim. Banyo'ya Girip Kapıyı Kilitledim. Aynanın Önündeki Usturaya Uzandım. Banyo Kabininin İçine Girip Oturdum. Ruhumun acısını Biraz Olsun Dindirmeliydim, Usturaya Baktım, Daha Önce de Elimde Ustura Vardı, Canıma Kıyacaktım, Ama Yapamamıştım, Becerememiştim, Ben Zaten Neyi Becermiştim ki. Şuan O Usturanın, Canına Kıymak İçin Değilde, Ruhun Ağrısını Dindirmek İçinde Kullanıldığını Anladım.

Bluzumu Çıkarttım, Kalbimin Üzerine Gelecek Şekilde Derin İzler Çizdim, Ellerim Çok Titriyordu, Denemeliydim Ama Ruhumun Ağrısına İyi Gelecekse Denemeliydim. Kalbimin Üzerinde ki Acı Bir Kaç Dakika Da Olsa Ruhumun Yarasını Dindirmişti.

Usturayı Avucumun İçine Alıp Bastırdım. Acı İçinde Gülümsedim, Bir Yarayı, Başka Bir Yara açarak Dindirmeye Çalışmıştım.

Elbiselerimi Üzerimden Çıkartmadan, şohbenin Suyunu Açtım, Buz Gibiydi Altına Geçtim, Öylece Saatlerce Suyun Yaralarımı Temizlemesini, Ruhumun Kaynar Suyunu Soğutmasıni Bekledim.

Ayşe'nin Bana Seslendiğini Duydum, Şohbenin Suyunu Kapatıp Cevap Verdim.

-Efendim.

-Kizim Napiyosun Kirklanıyormusun, Saatlerce Sana Sesleniyorum, az Kalsın Banyonun Kapısını Kiracaktım.

-Temizlik Yapıyordum, O Yüzden Uzun Sürdü, İşim Bitti Ama Üzerimi Giyip Çıkıyorum.

-Tamam Hadi Bende Kahve Yapıyorum Çabuk Çık Soğutma.

-Tamam.

Vücudumda ki Yaraları Hep Başkaları Açmıştı, Şimdi ise Ben Bile İstiye Vücuduma Yeni Yaralar Açmıştım.

Banyodan Çıktığımda Ayşe Kahveyi Yapmış Masaya Geçmişti, Bana Baktı Anlamış Gibiydi. Gülümseyip Yerime Geçtimde.

-Bir Sorun Yok Değil mi?

-Hayir. Neden.

-dilin Farklı, Gözlerin Farklı Söylüyor Gibi.

Birşey Demedim, Kahvemi Yudumladım. Tekrar soru Sordu.

-Bak İstersen, İşe Gitmeyebiliriz, Ben Bugün Bir Kaç Yeri Aradım,Haber Edecekler. Ozamana Kadar Evde Otururuz Hemde Dinlenmiş Oluruz Ne Dersin.

-Ayşe Sende Biliyorsun Ki, Burada Aldığımız Maaşı Hiç Biryerde Alamayız, Ve Bizim Bu Hayata Tutunmamız İçin Çalışıp İyi Bir Para Kazanmamız Gerekiyor. Hem Biliyorsun Yaralarımın Kabul Görmediğine Alışkınım Ben.

-Eflin, Onunla Karşılaşmak Seni Çok Üzüyor, Ve Ben Senin Üzülmeni İstemiyorum.

-Ayşe, şöyle Düşün Hadi Bu İşten Ayrıldık Başka İse Girdik Diyelim Orada da Karşıma Yine Birisi Çıkar Ve Ben Ona İnanirsam, Tekrardan Yaralarımın Yerini Birine Gösterip Onay Beklemek İstemiyorum., Ben Senin Gibi Değilim Ben Zayıfım Ayşe, Çabuk Kaniyor, Çabuk İnanıyorum İnsanlara.. Sürekli Aynı Duruma Düşmek İstemiyorum.levent Bizi O İşten Çıkartmayana Kadar Devam Edeceğiz Anlaşıldı mi.

Sesini Çıkartmadı Kahvesini Yudumladi. Leventi Kaybettiğimi biliyorum, O İşten Ayrılırsam Onu Göremem, Sesini Duyamam, Kokusunu İçime Çekemem ki..

-İyi Geceler Ozaman Sana, Uykum Geliyor, Kaçmadan Gidip Yakalıyayım.

Dediğinde Kahkaha Atarak Arkasını Dönüp Gitmişti.

Mutfakda Biraz daha Bekleyip Bende Yerime Geçtim, Kendimi Yeni Sancılı Uykuların Kucağına Bıraktım.