Ne kadar garipti kendi evimden kendi evime gitmek... Ve yaşayacağım onca şeyden habersiz... Asaf'ın kolundaydim aşağı iniyorduk bu konakta doğup büyümüştüm bu konakta yaşamıştım hüznümü sevincimi ve annemi buradan toprağa vermiştim. Acılar ve devalar bir sürü şey yaşamıştım burada Karanın ağlama sesini duyuyordum ama bende ağladığım için dönemiyordum halamı gördüm o sırada gözünde büyük bir hüzün vardı suçluluk pişmanlık... Peki benim gözümde ne vardı baktıklarında ne hissediyorlardı halalarim teyzelerim aşiret büyükleri hepsi kapının önünde dizilmişti onlara bakarken kapıya kadar gelmiştik zaten arabada hemen önündeydi Asaf arka kapıyı açtı Dilanda geldiler hep birlikte benim binmeme yardım ettiler arkaya benimle birlikte Asaf bindi şoför olarakta Asaf'ın sağdıçı vardı ben hala ağlıyordum ama bu sefer sessizdi ağlamalarım ama Asaf hissetmiş gibi elimin üstünü okşadı arkadan korna sesleri silah sesleri hiç susmuyordu derken konağa geldik düğün içinde hazırladıkları için heryerde aydınlatma vardı. Dilşah hanım ve Zozan hanım beni kapıda karşıladılar Zozan hanım Asaf'ın babaannesiydi ilk önce testi verdiler sonra yağlı kağıti kapıya yapıştırmami istediler en son Dilşah hanım önde ben Asaf'ın kolunda birlikte ilerledik salona geçelim şimdilik dedi Dilşah hanım yemek istedi kızlardan mendil serdi bana yemek yemem için yardım ediyordu. Herkes kendi hâlinde takılırken akşam oldu bahçeye çıktı hanımlar konak boşaldı sadece Asaf ve ben kaldık birlikte çıkacağımiz için ve müzikle beraber çıkmamız gerektiğini anladım beraber kapıya ilerlemeye başladık... Dışarısı çok kalabalıktı yüzüme gülümsememi yerleştirdim herkesin önünden adimliyorduk değişik bir duyguydu evlilik düğün herkes senin için toplanıyordu garipti en son masaya geldik nikah kiyilacakti Asaf benim sandalyemi çekti oturmama yardım etti Dilan benim şahidimdi Demir de Asaf'ın onlarda yerini alınca nikah merasimi başladı nikahın ardından herkes halaya kalktı Asafla ben hariç demir geldi Asaf'ı da aldı ben tek başıma oturuyordum ki hemen Dilan geldi yanıma oda beni kaldırdı bir saat hiç durmadan halay çekmiştim

Dilan ben yerime geçiyorum yoruldum

Tamam güzelim

Masaya geldiğimde Asaf yoktu halaya baktım halayda çoğu kişi oturmuştu Demir diğer ağalarla halay çekiyordu Asafa etrafa bakındım yoktu evin girişine doğru tam kafamı çevirdiğim sırada bir kızla arkalı önlü içeri girdi. Demir onu gördüğü sırada takı diyerek yanımıza geldi sormama fırsat vermemişti. Takı için ayağa kalktığımızda ilk Zozan hanımla başladı

sonra Dilşah hanım ve Hasan Ağa

Babam geldi Karanla onlarda takılarını takmak için hiç sormamıştım konuşulmamıştıda

Azad abimle hevin halam geldi babamlardan sonra galiba suçluluk hissediyorlardı hala biraz mahcup bir şekilde duruyorlardı onlarda set almışlardı

Asafin aldığı takılar geldi devamında kızların elinde Diğer ağalardan ve akrabalardan da gelen hediyeler vardı

Takı bittiğinde bende bitmiştim artık biraz daha oturduk misafirler dağılınca Asaf da hadi kalkalım diye döndü çıkışa doğru yürüyordu ki seslendim

Nereye

- konak kalabalık burada kalmayalım

Nereye gideceğiz

- bizim dağ evinde kalırız diye düşündüm

Tamam

Arabaya ilerledik bı kız elinde bavulla geldi Asaf elinden bavulu almak için yeltendiği sırada elini tuttu birşeyler konuşuyorlardı arabanın yan aynasından onları izliyordum galiba sevdiği kız buydu sonra kız bir anda sinirle konağa yürümeye başladı gözlerim dolmuştu tam akacaktı ki Asaf arabanın kapısını açtı hemen sildim gözümü arabayı çalıştırdı ve yola çıktık yarım saatin sonunda gelmiştik dağ evine şimdi ne olacaktı ona dokunmak istediğime eminmiydim yada onunla kalmak istediğime ama o isterse yok istemez ya neden istesin zaten sevgilisi var neden istesin birlikteliği sonra sesi geldi

Hazır mısın?.......

Sonnnnnnnn ayyyy buda 5000 karakter oldu düğünü uzun uzadıya yazmak istemedim

Yorum ve oylarınızı eksik etmeyin sizi seviyorum 🫶🏻 ❤️💞

Hazır mıyız?

Neye? 

Jsjsjsjsjsjjsjajs bakalım nelerrrd olacak amannnn Allah'ımmmmmmm

💗💗

​​​​​