Şimdi ki zaman​

Aradan 3 yıl geçti ve ben ilk defa birşeyler yazmaya başladım annem hastanede yatmaya başladığında bırakmıştım yazmayı acılarımı yazmak hiç istememiştim ama şimdi tekrardan başlama kararı aldım. Bunca zaman diliminde ekstra birşey olmadı. İşlerin başında ben varım hâlâ tekstil işimizi dünya çapında büyük bir firma haline getirdik babamla aramız çok iyi. Karan ilkokula başladı 🥹 bu benim için çok duygusal bir durum keşke annemde görseydi... İlk başta çok zor oldu sürekli yanında görmek istiyordu ama zamanla alıştı... Çok güzel bir ilişkim var. Hatta havalar iyice soğumadan söz yapalım diyoruz ama ilk önce Hazarin babası yani Agir amca babamla konuşması gerekiyor ama bir türlü ayarlayamadılar... En son bir sohbet meclisine gidecektim ama olmadı yani hayatım aynı ve stabil gidiyor annemin yokluğuna alışamadık ama kabullendik artık...

E.K.

Şimdi hızlıca hazırlanıp şirkete gitmem gerekiyor hızlıca giyinme odasına geçtim üzerime kahverengi bady siyah kalem etek ve yine kahverengi çizme giydim siyah paltomu bir siyah çantayla tamamladım hızlıca makyaj masasına oturdum hafif bir makyaj yaptım alt çekmeceden takılarımı alıp taktığımda da artık hazırdım.

{Efla'nın kombini}

Çok geçmeden şirkete gelmiştim. Hızlı yürümeye çalıştıkça sanki ayaklarım birbirine dolanıyordu. Kafamda ​​​günü planlarken yönetim katına çıkmıştım bile asansörden çıktıktan sonra koridor boyu yürümem gerekiyordu odam en sondaki odaydı. Derken gelmiştim bile Efla KANDEMİR yazılı odaya yavaşça içeri girerken arkamdan asistanım Berna geldi hızlı adımlarla. Berna sadece asistanım değil sağ kolumdu aynı zamanda. Berna günü raporlarken bende telefonuma gelen bildirimlere bakıyordum o sırada Hazar mesaj atmış

-Hanım ağam müsaitseniz öğleden sonra kaçırmak isterim

-şapşal ;) müsaitim galiba

-tamam haber bekliyorum

- Tamam deyip kapattım telefonu Berna da dosyaları önüme koymuştu

- Berna kahve getirirmisin canım

- tabii ki de efendim diyerek çıktı imza atma serüvenimiz başladı diyerek imza atmaya başladım arada kendi kendime espri yapıyordum. Tam bitti diye kafamı kaldırdım Berna geldi o sırada elinde kahve ile kendi kendine gülüyordu

- hayırdır Bernacım bizde gülelim diyerek kinaye yaptım

- Kızlar koridorda birşey konuşuyorlardı ona gülmüştüm efendim

- tamam tamam takılıyorum çıkabilirsin

O sırada Hazara mesaj attım öğleden sonra seninleyim yap şovunu diyerek tamamdır yazıp gülen yüz koymuş ahh benim gülen yüzüm nefes alan ruhum... Ne bilebilirdim senin yüzümü solduracağıni ruhumu parçalayacağını işlerimi halledip babamın yanına uğradım

- babacığım

- yavrum

- müsait misin

- gel kızım gel müsaitim birşey içermisin yada yemeğe çıkalım mı beraber?

​​​​​​- yok babacığım benim zaten planım vardı senin yanına uğrayıp öyle çıkayım dedim

- iyi yapmışsın güzel kızım tamam o zaman ben seni oyalamayayım

-tamam babam çıkıyorum ben diyerek ayaklandim yanağına sulu bir öpücük bırakıp çıktım bunca zaman sonra böyle olmak beni mutlu ediyordu...

Arabaya biner binmez Hazarı aradım kısa bir konuşma sonrası attığı konuma doğru yola çıktım.

Oraya vardığımda Hazar mangal yakmış onun dışında sevdiğim mezeler tatlılar vardı ne kadar güzel diyerek boynuna sarıldım sıkıca o etin başına geçerken bende tatlıların başına geçtim otuz iki diş sırıtarak:)):))

Karnımı tutarak doydum ben dedim

- Afiyet olsun güzellik diye cevap verdi tebessüm ettim hadi kalkalım artık dediğim de elimi tutup birşey söylemem gerekiyor

-babam babana gitti bugün söz tarihi için dediğin de sevinçten ne yapmam gerektiğini bilemedim... Allah'ım sonunda diyordum sonra beraber kalktık arabama geçerken mutluluktan midemde kelebekler uçuşuyordu. Babamla konuşmak için eve geçtim oyalanmadan eve geldiğim de minik kurdum kapıdaydı ablaamm diye koştu her zamanki gibi.. hemen kucağıma alıp içeri geçtim benim odama çıktık yavaş yavaş babam ortalıkta gözükmüyordu kızlardan Karan için atıştırmalık bir şeyler istedim odama gectigimde Karani yatağa bırakarak üstümü değiştirdim kızların Karan için getirdiği şeyleri alıp kıyafet istedim birde hemen getirince ilk kıyafetlerini değiştirdim sonra odamdaki koltuğa geçip kucağıma Karani aldım sehpaya da yiyecekleri koydum ilk meyve suyunu uzattım ağzına sonra sandviç uzattım yemeğini yedikten sonra kucağıma kedi gibi kıvrıldı çok seviyordum bu halimizi yine bu şekilde belki bininci fotoğrafımızı çektim yavaş yavaş gözleri kapandı bebeğimin ah kuzum diyerek kucakladım tam yatağa bırakacakken boynuma sarıldı bırakmaya kıyamadım minik yavrumu beraber aşağı salona indik kızlar uyumuş diyorlardı biliyorum dedim sonra koltuğa oturup TV yi açtım kanalları değiştiriyordum aradan ne kadar geçti bilmiyorum babamın sesiyle kendime geldim. Kızımm diyerek girdi salona baba sessizzz dedim parmak uçlarında yürümeye başladı bu adam bazen çocuk gibi oluyordu yaaa.... Ne zaman uyudu diye sordu bayaa oldu yemeğe kaldırırım dedim tamam diyerek cevap verdi beş dakika sonra

- kızım sana bir şey söylemem gerek

-buyur baba

-bu gün Agir ağa geldi bilirsin Orhon aşiretinin ağası bı tane oğlu vardır kızım Hazar onun için görücü olacakmış sana

-tamam baba buyursun gelsinler

-kabul edersin demi kızım gönlün yoksa gelmesinler

-vardir gönlüm gelsinler baba

+Yemek hazırdır ağam

-geldik emine abla

-kizim iki gün sonrasına gün veriyorum o zaman

-tamam babam

​​​​​​

​​​​​​