Keyifli okumalar...

Şarkı ;

Mustafa Ceceli - Simsiyah

☆▪︎☆▪︎☆

Tarif edilen aşkın doruğu gibi asılı kalmış bir salıncak misali özgürlüğe uçup duruyordu..

Sevmeyi bilse insan en mutlusu olurdu... Fakat bilmediği bir şey vardı ki sevgi karşılıklı olan bir duygu olursa işte o duygu insanı şaha kaldırır farklı bir hayat sunardı tarifi dahi olmayan duyguların hapsinde kalırdı...

Dudaklarında eksik olmayan bir tebessüm ile sessizce iki genç'te yolu izliyorlardı. O kadar mutlu olmanın kimin hayır duasına ait olduğunu bilmiyorlardı. Hangi insan onlara dua etmişti de bu kadar iyi insanı hayatına çıkarmıştı.

İlk başlarda kötü olsa da hayat hep olduğu gibi kalmıyor yeniden başlaması gerektiğini dile getirip mutluluğun başlangıçlarını bir tepsi gibi önüne sunardı.

Beklenmedik bir anda beklenmedik bir mutluluk içerisinde yeni bir hayat sunulmuştu her ikisine de...

Araba etrafı kalabalık olan bir bağ evinde durunca bir kaç saniye şaşkınlıkla baktı Liya "Hazar?" Sesi merak dolu olsa da içindeki heyecanla fısıldamıştı..

Hazar başkalarını merakla etrafta gezdiren Liya'ya çevirdi. "Karım olmaya hazır mısın?" Sorusunu es geçmek yerine tam yerinde bir cevap vermişti. Titreyen bedeni bir kaç saniye ona uzatılan ele baktı... Beklenilmeyen bir anda etrafını sarıvermişti tüm dünyasını ve bu mutluluğun sonu sanki hiç olmayacak gibiydi..

Hiç düşünmeden parmaklarını parmaklarının arasına geçirdi. Sanki bir birini kaybetmemek ister gibi sıkı sıkıyaydı dolanan parmaklar kaybetmek kazanmak kadar mükemmel değildi...

Taşlar yol halinde evin içine doğru ikisi de el ele yürürken koca bağ evine doğru ilerlemeye başladılar kapısı ardına kadar açık olan evin içerisine doğru ilerlediler. İkisinin de kalbi heyecan içinde atarken Hazar'ın hazırlamış olduğu bu sürpriz Liya'ya ne kadar değer verdiğini ortaya döküyordu.

Öylece düşüncelere dalmış bir şekilde evin içinden çıkıp arka bahçeye geldiklerinde nutku tutulmuş bir şekilde hayran bakışlarını etrafta gezdirmişti. Liya beklediğinden mükemmel olan etrafı Hazar'da ilk defa görüyordu. Bakışları ileride tebessüm ederek onları fark eden Meftun'a çevirdim gözlerini kapatıp açmıştı. Bu onun nazarında küçükte olsa bir teşekkür idi.

Bir anda çalan ıslık ve alkış sesleriyle Hazar'ın ailesi ve karşı karşıya olan Liya'nın ailesi gülümseyerek çiçeklenmiş yoldan geçerken tebessüm ve şaşkınlık içindeydi. "Ailemi de çağırdığın için teşekkür ederim." Sessiz idi teşekkürü fakat Hazar duymuştu. Adım adım ileride ki memur beyin yanına doğru ilerlerken.

"Senin için bu az bile.." Hayat ikisini ansızın bir birine eş etmiş kötü veya iyi zorluklarla sınanmış buna rağmen savaşmaktan vazgeçmemişti. Kalplerinde filizlenen çiçeğe ortak olup büyütmüşlerdi. Serpe gibi açılıp etrafa yayılmıştı. Ve bir birlerinin kalplerinde kocaman bir dünya oluşturup herkese yaymıştılar.

Nikah memurunun önüne geldiklerinde ailelerine dönmüştü yönleri küçük alkışın son bulmasıyla herkesin pür dikkati iki gencin yüzüne dönmüştü. Solmaz hanım oğlunun mutluluğunu gördükçe için de büyüyen merhametle sevgi dolu bakmıştı gözleri. "Maşallah benim yavrularıma!" Diyip eskilerin yaptığını yaparak önce dişine vurmuş sonra da kulağını çekip dudakları ile öpücük göndermişti.

Murtaza bey karısının yaptığına inanamayarak "Te allahım sen akıl fikir ver!" Bir yandan gülüyordu. "Ne Ağam günah nazar değer yavrularıma!" Kaşlari çatık bir şekilde kocasına dönmüş ardından hayran hayran çifte bakmıştı. "Saçmalama kadın burda kimin nazarı değsin!" Dedi hayret ederek Murtaza ağa.

Solmaz hanım kaşlarını çatarak başlıklarını hafif etrafta gezdirdi. "Sabahtandır somurtkan Ayşe'yi görmedin mi! İkisine de nazarı kem gözlü bu karı değdirir aman Allah korusun!" Diyerek dualar etmeye başlarken Murtaza beyde sabır dilercesine yukarıya baktı. "Allahım sen akıl fikir ver!" Gözlerini gök yüzüne çıkarıp gençleri izlemeye başladı. "Amin amin önce Ayşe karısına versin! Ne bu kıskançlık fesatlık böyle tövbe tövbe!" Elini yüzüne sürerek dualarını etmişti Liya ve Hazar'a bakarak.

"O kadar korkuyordun bak mutlu kızın!" Feride hanım bakışları Liya'nın üzerinden çekmeden yanında duran kocasına doğru konuşmuştu. "Kes sesini! Bu bütün olanların suçu sensin Feride!" Fısıltılı bir şekilde sinirini belli etmişti Adar bey. "Mutlu mu mutlu! Gerisinin önemi yok!" Sinirli bakışları yanındaki kocasına çevirirken. Ona mutluluğu çok gören bir eşi vardı. Hayatını mahfettiğini düşünüyordu ama öyle değildi Liya mutluydu.

Huzuru yerindeydi gerisinin ne önemi vardı. Ha isteyerek ha zorla sonuç olarak evleniyordu. "FesüpanAllah!" Sabır dileyerek eşinin yanından birkaç adım uzaklaştı. Gözleri kızına kayarken mutluluk görmek sevindirmişti onu da en azından kızı mutluydu.

Herkesin bakışları Liya ve Hazar'ın üzerindeyken şahit olarakta Meftun yanında Giray ile çiftin yanına ilerlemişlerdi. Meftun tebessüm ederek ilerlerken Giray'ın da ondan bir farkı yoktu.

Küçük bir konuşma sonunda memur beyin sorusu ile herkesin bakışlarını çevirmişti. "Siz Liya Dağdeviren hiç kimsenin etkisi ve baskısı altında kalmadan hastalıkta ve sağlıkta bir ömür boyu yanınızda bulunan sayın Hazar Harzemşah'ı eşiniz olarak kabul ediyor musunuz?" Sessizlik kimseden bir ses çıkmazken gözler meraklı doluydu.

Liya yutkunarak ilk başka Hazar'a ardından kendi ailesi ve yeni yeni hayatına girmiş ve tanıdıkça sevmiş olduğu Hazar'ın ailesine kaymıştı. Zorlu bir süreçten geçmiş ve yanındaki adama beklemediği bir şekilde tutuluvermişti.

"Evet!" Uzanan mikrofona birkaç saniyenin sonunda cevabını vermişti.

Küçük bir alkış eşliğinde bu sefer aynı soru Hazar için gelmişti.

"Siz Hazar Harzemşah hiç kimsenin etkisi ve baskısı altında kalmadan hastalıkta ve sağlıkta bir ömür boyu yanınızda bulunan sayın Liya Dağdeviren'i eşiniz olarak kabul ediyor musunuz?" Meraklı gözler üzerinde gezinirken derin bir nefes alarak bakışları Liya'nın gözlerinde son buldu.

"Sonsuza kadar evet!" Dedi küçük bir alkış daha oluşmuştu.

"Sizde bu güzel çiftimize şahitlik ediyor musunuz?" Meftun ve Giray hiç düşünmeden başlarını sallarken "Evet ediyoruz!" Beraberinde söylemişlerdi.

"Belediye başkanımızın bana verdiği yetkiye dayanarak sizi karı koca ilan ediyorum!" Masada imzalar atıldıktan sonra memur elindekini Liya'ya Uzattı evlilik cüzdanına Liya heyecanlı bir şekilde alarak havaya kaldırmıştı.

Gelinliğini hafif kaldırarak Hazar'ın ayağına vakit kaybetmeden basarken acıyla yüzünü buruşturmuştu. "Bunun acısını alırım!" Fısıldayarak konuşmuş ardından yüzlerini bir birlerine dönmüşlerdi.

Çarpışan denizin dalgaları yosunların arasına dalı vermişti. Yavaşça yaklaşarak elini boynuna attı Hazar gözlerinin içine bakarken "Karım!" Diye fısıldayarak Liya'nın anlına minik bir buse kondurdu. Dudakları yukarıya kıvrılırken.

"Nasıl bir sevap işledim de Rabbım kaderini kaderime yazdı..?" Gözlerinin içinde kaybolurken Hazar sanki dünyadan kaybolmuş bir birlerinin gözlerinin içinde dinleniyorlardı.

Liya yutkunarak omzunu kaldırıp indirdi. "Bilmem belki de yanlışlıkla yapmış olduğun bir sevap kaderimi karderime kazıdı..." Liya gülümseyerek başını Hazar'ın huzurlu kollarının arasına koymuştu. Herkes tebrik için gelmeye başladıklarında bir birilerinden ayrılmak zorunda kalmışlardı.

Bildikleri birşey varsa şuan uzak olsalarda. Ömrünün sonlarına kadar kaderlerinin ayrılmak olmayacağını biliyorlardı.

Aile üyelerinden tebrikleri kabul ederlerken hafif çalan müzikle Hazar elini uzatarak Liya'nın gözlerinin içine baktı. "Bu dansı bana lütfeder misin karıcığım?" Bu bir emir değil bu bir ricaydı.

Gülümseyerek başını salladı. Ve parmaklarını Hazar'ın avucunun içine doğru sürükledi. "Hay hay kocacığım." Elinin içinde minicik kalırken gülümsemesi daha da büyüdü Liya'nın.

Hayat sanıldığından daha kolay kapılar acıyordu.

Belki zorlu belki savaş içinde.

Ama buna rağmen biri için savaşmak işte bu mükemmeldi...

☆▪︎☆▪︎☆

Arkadaşlar bakin nasilda oy geldi!

Gizli okuyuculara oy verse ne güzel olur kız sadece yıldıza bakacaksınız...

70 oy 70 yorum istiyorum!

Sonraki bölümde görüşmek üzere!

ALLAHA EMANET ♡