"Asra!"arkamda duyduğum ses ile durdum ve arkamı döndüm. Asaf koşarak yanıma geleiyordu.

Bu gün iki ders boyunca uyumuş son derslerde de uyanarak not tutmuştum. Okul bittiğinde ise iki sokak aşağı da olan evime yürümeye başlamıştım.

Asaf yanım da durduğunda da soran gözler ile ona baktım." Beraber gidelim mi? Ben de burdan gidiyorum eve"

Biraz düşündükten sonra sonuçta aynı yoldan gideceğimiz için,"olur"dedim ve yürümeye başladık.

"Alışa bildin mi okula?" Neden herkes aynı soruyu soruyordu ki." Pek değil" diyerek dürüst oldum.

"Anladım. Daha geleli iki gün oldu, zamanla alışırsın" dedi kendince. Onun açısından kolaydı zaten.

"Aynen"

"Asaf!"arkadan gelen başka bir erkek sesi ile duraksadık. Herkes birbirine seslenmeye başlamıştı. Bakalım yanımıza gelen kişiyi kim çağıracak.

Yeşil gözlü kumral saçlı çocuk bir bana bir Asaf baktı. Asaf'a dönerek,"akşam geliyor musun?"diye sordu.

Asaf biraz düşündükten sonra,"gelmiyorum siz gidin"

Çocuk cevabı kabul etmemiş olacak ki,"neden oğlum gelecektin işte"diye sitemle konuştu.

"Cesur, zorlama işte kardeşim gelmeyeceğim"tahammülü kalmamış gibi derin bir nefes alarak konuştu Asaf.

"Sen bilirsin, sonra verirsin hesabını bizim çocuklara"diyerek yanımızdan uzaklaşarak gitti.

Bizde tekrar yürümeye başladığımız da sokağın başına gelmiştik. Neden hala gitmemişti ki?

Bizim evin birkaç adım uzağında,"nerde oturuyorsun?"diye sordu.

Arkamızda kalan apartmanı göstererek,"burda, ikinci kat"

"Ciddi misin?"dedi gülerek." Bizde burda oturuyoruz"diyerek arkasında kalan karşımızda ki apartmanı gösterdi. Harika komşu çıktık.

"İyi akşamlar"dileyerek eve yöneldim. Ne diyeceğimi bilmiyordum.

"Asra!"arkamı döndüğümde karşımda durdu." Akşam boşsan sahile inelim mi?"beklemediğim soru karşısında ne diyeceğimi bilemedim.

"Hayır deme lütfen. Kimse olmayacak zaten, hemen aşağı sahilde olacağız"diyerek ikna etmeye çalıştı.

Evde sıkıntıdan patlamaktansa... onun bu çabasını görmezden gelmek istemedim." Tamam gizdelim"

Nefes vererek gülümsedi." Harika yedi de alırım seni"

🔸🔸🔸

Asaf ile evlerimize ayrıldıktan sonra eve girmiş annem ile beraber akşam yemeği hazırlayıp konuşmuştuk.

Anneme dışarı çıkacağımı söylediğimde ilk başta istememiş arkadaş edindiğimi duyduğunda ve erken döneceğim için izin vermişti.

Havalar daha ısınmadığı için siyah kot ve beyaz dar bluz giydim. Üzerime de kapüşonlu alarak evden ayrıldım.

Merdivenleri inerek dış kapıyı açtığım da beni bekleyen Asaf ile karşılaştım. Yanına adımladığımda elleri siyah kotunda beni bekliyordu. Oda soğuk olacağını fark etmiş siyah kapşonlu giymişti.

Onu neden süzdüğümü anlayamayarak başımı iki yana sallayarak karşısında durdum.

İkimiz birbirimize bakarken ne diyeceğimizi bilmiyorduk. Elini enesine atarak kaşıdı ve bizi bu durumdan o kurtardı.

"Gidelim mi?"

"Gidelim"

Derin bir nefes alarak yürümeye başladığımız da lambaların aydınlattığı sokakta kimse yoktu. Havada sessizlik hakimken tek ses nefes alış veriş sesimizdi.

Ana caddeye çıktığımız da sahil karşımıza çıktı. Karşı karşıya geçeceğimizde bir anda elimden tutuldum.

Asaf'a soran gözlerle bakarken,"karşıya geçene kadar tutabilir miyim?"dedi." Sebebini açıklarım"

Bu tavrına anlam veremesem de başımı salladım.