Yeni Üyelik
18.
Bölüm

♡18. Bölüm♡

@mavii_bulutt345

"Düşüncelerimden ipler yaptım ve onların yaptığı ilk iş beni bu hayattan koparmak oldu."

 

Yatağımın üzerinde bağdaş kurup oturuken bir yandan da saçlarımı kurutmadan hemen önce ıslaklaklığını biraz azaltmak için elimdeki baş havlusuyla saçlarımı kurutuyordum.

 

Telefonumu hemen önüme bıraksam da hiç açmamış, hatta telefonuma bile bakmamıştım. Saçlarımı havluyla yeniden sardığımda, saçlarımın yüzünden ıslanan ellerimi pijamama sürdüm ve telefonu elime aldım.

 

Gizliçocuk: Bana gerçekten güveniyor musun?

 

Aydakiçiçek: Evet, güveniyorum gizli.

 

Bir cevap vermesini beklerken o beş dakika içinde yazıp yazıp siliyordu mesajlarını, gözlerim yazıyor yazısında oyalanırken ilk defa bu kadar sabırsız olduğumu fark ettim. Normalde, bu hayattan istediğim bir şey yoktu ve bu yüzden de sabretmem gerekmiyordu ama şu an onun bir an önce ne yazacaksa yazmasını istiyor, sabır taşımı kendi içimde bin parçaya ayırıyordum.

 

Gizliçocuk: Gerçekten mi?

 

Bu kadar yazıp yazıp sildiği cümleler karşısında sadece bunu sorduğu için aynı soruyu ben de kendi içimde sorup duruyordum.

 

Aydakiçiçek: Gerçekten.

 

Görüldü attığında, onunla hâlâ daha konuşmak istediğimi fark ettim. Parmaklarım klavyenin üzerinde dolaştı.

 

Gizliçocuk: Hem senden ve haramdan başka güveneceğim kimse yok, çünkü herkesi kendimden uzaklaştırıyorum :D

 

Gizliçocuk: Aslında böyle bir tepki beklemiyordum biliyor musun?

 

Aydakiçiçek: Nasıl bir tepki bekliyordun? Söyle de bir dahaya öyle bir tepki vereyim.

 

Gizliçocuk: Sondaki söylediğin komiklik için miydi?

 

Aydakiçiçek: Evet, çünkü senin moralin konuşmamız yüzünden bozuktu, ben de biraz gül diye şey etmiştim.

 

Gizliçocuk: Ney etmiştin bsbshshs

 

Gizliçocuk: Ayrıca sillage az random at, annemin bana kızıp terlik atacağı anki kadar ciddisin.

 

Gizliçocuk: Senin o güldürmek için şey ettiklerin ters tepiyor biraz :D

 

Aydakiçiçek: HJSHUSHUSGHSVHFSYFSV

 

Aydakiçiçek: Oldu mu bay gizli.

 

Gizliçocuk: En afillisinden oldu hem de.

 

Gizliçocuk: Bunu panoma kopyaladım. Bunu her kullandığımda seni hatırlatayacağım sillage...

 

Aydakiçiçek: Peki.

 

Gizliçocuk: Peki mi¿¿

 

Gizliçocuk: AMAN ALLAHIM KIYAMET ALAMETİ!

 

Gizliçocuk: Ben, benim için randomun bile önemli diyeyim. Sen git peki de...

 

Gizliçocuk: Peki sillagem...

 

İstemsizce gülümsedim. Gizli, eski moduna dönmüştü.

 

Aydakiçiçek: Ben amacıma ulaştığıma göre yatmaya gidiyorum.

 

Aydakiçiçek: İyi geceler.

 

Gizliçocuk: Ama böyle olmaz kiiii.

 

Gizliçocuk: Kendimi yarım saat banka sırası bekleyen ama tam bana sıra geldiğinde atm bozulmuş gibi hissediyorum.

 

Gizliçocuk: Sillage?

 

Aydakiçiçek: Efendim?

 

Gizliçocuk: Benim için bu gece uyanık kalır mısın?

 

Gizliçocuk: Bugün benim için çok önemli bir gün.

 

Aydakiçiçek: Bugün ne var ki?

 

Gizliçocuk: Yanlış soru, bugün bir şey yok, bugün ablamın ölüm yıl dönümü ve ablam yok artık. O bir melek oldu.

 

Sonlara doğru yaptığı harf hataları yüzünden ağladığını anladım. Gözlerim dolarken, Düşüncelerimden ipler yaptım ve onların yaptığı ilk iş beni bu hayattan koparmak oldu ardından da bu konu hakkında düşünmekten vazgeçtim.

 

Her ne kadar bugünün yorgunluğu yüzünden uyumak için direnen gözlerim ve bedenim bir anda uyku moduna geçecekmişim gibi hissettirse de ona cevap yazdım.

 

Aydakiçiçek: Olur, kalırım.

 

Gizliçocuk: Teşekkür ederim sillage. Her ne kadar dört yıl geçsede ben anlatamıyorum sanki, her sabah kalktığımda, o odasından çıkıp bana günaydın diyecekmiş gibi geliyor.

 

Ne yazacağımı bile bilmeden ekrana bakarken içimdeki dürtü ile düşündüklerimi ona yazdım.

 

Aydakiçiçek: Bu zamana kadar, insanlarla hep gerektiği kadar konuştum. Onlar sordu ben cevapladım ve bundan ötesi olmadı.

 

Aydakiçiçek: Ben özür dilerim gizli, senin içini rahatlatıp ferahlatacak güzel sözlerim yok ya da sana diyebileceğim hiçbir şey yok. Ben buyum işte, bu kadar. Benim yanımda olmak isteyen herkesi böyle kendimden uzaklaştırıyorum.

 

Aydakiçiçek: Ama sen ben her ne yaparsam yapayım benden uzaklaşma olur mu?

 

Aydakiçiçek: Bu kısacık zaman diliminde, benim de bir insan olduğumu ve bu dünyada var olduğumu bana hatırlattın.

 

Derin bir nefes aldım. Bu kadar itiraf bünyeme pek iyi gelmemişti, yaşlarla dolan gözlerimi gizlinin attığı yeni mesaja diktim ve okudum.

 

Gizliçocuk: Olur tabii.

 

Gizliçocuk: Hem bir insan kalbi olmadan yaşayamaz ki sillage, ben senden istesemde gidemem.

 

 

Loading...
0%