Hayat domino taşlarına benzer.

Nasıl taşlar birbirlerini iterek ve birbirlerini tetikleyerek yoluna devam ederlerse seni de bazı şeyler tetikler. İstemediğin bir hayatın baş karakteri oluverirsin. İstemediğin bir yerde, istemediğin kişilerle yaşamaya mahkûm eder seni hayat.

Yolda ya da çevrende görüp de olmaz dediklerini daha inadına sende yaşarsın.

Kaçmaya çalıştığın geçmişin aynen karşına geçmese de soğuk nefesini ensende hissedersin. Gölgesi bir adım ilerinde, gerçeği de bir adım gerinde yer alır.

O Derin Yade SARAÇ'tı.

İstemediği bir hayatın baş kahramanı, geçmişinden kaçmaya çalışsa da kaçamayan yaralı bir kız çocuğu...

---------

Bu hayatta en çok ailenize güvenebilirdiniz değil mi?

Ama o en büyük darbeyi ailesinden yedi. Daha hayatı yeni öğrenirken, hayatı bembeyaz bir yaprakken birdenbire siyaha boyandı onun yaprağı. Öyle koyuydu ki o siyah ton kimse silemedi.

O ay ışına bakmaya doyamayan değil miydi? Şimdi ise o ay ışığından tiksinecek raddedeydi.

Bu hayatta güvenebileceği kişi sayısı bir elin parmağını bile geçemezdi.

O Emre KARAHAN'dı.

Herkese güvenemeyen, ihanete uğramış, onu büyütmeyi başaracak olan kişiyi bekleyen bir çocuk...