Ben Azade Hür ailem tarafından sevilmemiş bir kız bir kürt aşiret ağasının kızıyıyım bir yıldır ailem beni biriyle evlendirmeye çalışıyo ve galiba buldularda AZAD YÖRÜK beni alacak adamış birgün babam beni çağırdı

Efendim baba dedim babam sinirli bir şekilde evleniyorsun dedi şok olmuştum şimdi hazırlanıyorum azad la buluşmak için miş he bu arada ben kapalı bir kızım ailem istediği için ne mutlu oldum nede sevildim ve şimdi şöferle azad ın yanına gidiyorum ve tek korkum babam gibi bir adamı bulmak

1 SAAT SONRA

​​​​​​​​​​​Selam dedi gür sesli bir adam simsiyah saçları ela gözleri dövme kaplı vücüdü kaslı ve uzun biriydi acaba bende ne buldu diye düşündüm

​​​​​​Merhaba ağam dedim çekingen bir ses tonuyla azad gülmüştü ağam değil azad ben dedi hızla durmadan neden ben etrafında taş gibi kızlar dururken neden ben dedim oda iki dakika bekledikten sonra belki hiçbirinde olmayan birşey görmüşümdür sende olamaz mı dedi durmadım ne gördün bende ne gördünde sevdin benim gibi bir kızı babası tarafından sevilmeyen okuduğu için lanetmiş gibi gösterilen bir kızda ne gördün dedim o da durmadı içini dedi içini gördüm azade içini o kırık kalbini gördüm veya gözündeki morluğu kapattığını gördüm azade gördüm yani acını gördüm ama sakın yalnış anlama acımadım sana bir an bile bir an bile tereddüt etmedim dedi gözlerim dolmuştu beni babam sevmezken o nasıl sevecekti beni hayatı boyunca birinden sevgi beklerken çürüyen bir kızı nasıl sevecekti onu anlamıyodum peki dedim gözümdeki yaşı sildim hadi kalkalım dedim azad elimi tuttu elimi çektim olmaz hayla helalin değilim azad tamam sakin ol ama bırakmam seni ela gözlü dedi ne istiyosun dedi sinirli bir sesle saçını görmek istiyorum dedi biran durdum sapıkmısın sen ya dedim iyi tamam be dedi bir kızın bağırmasını duydum azad dedi azad şasırmıştı güneş dedi kız elindeki silahı azada doğru tuttu tetiğe basacakken azadım önüne atladım tam göğsümden vurulmuştum en son azadın azade hayır dediğini hatırlıyorum

AZAD YÖRÜK

Şoka girmiştim azade kanlar içinde kollarımdaydı tesettürü açtım bezi bastırdım o upuzun saçları yere değiyodu azade yi kucağıma aldım arabaya bindirdim ve ağlamaya başladım güzelim aç gözünü azadeeeeee bağırmıştım nefesim kesiliyodu azade kanlar içindeydi hastaneye varmıştık ben azade yi kucağıma almıstım yardım edin ne olur yardım edin ölüyo sevdiğim ölüyo ne olur demiştim azadeyi ve canımı vericeğim saçlarını o sedyeye koymak o kadar ağır gelmiştiki azadeyi ameliyathaneye almışlardı ben ise yere çökmüştüm hayatı boyunca sayısız vurulan bir kere bile ağlamayan ben Azade Hür için çocuk gibi ağlıyodum ellerimde onu kanı vardı en sonunda babamı aradım baba ben hastanedeyim oraya gelin lütfen dedim zorlukla babam oğlum iyimisin dedi bilmiyorum dedim ve telefonu kapattım yaklaşık 1 saat geçmişti

Oğlum diye bir ses duydum ayağa kalkmaya çalışırken yere düştüm benim yüzümden benim benim benim yüzümden sürekli bunu tekrar ediyodum tam o anda doktor çıktı ameliyat başarılı geçti uyandı odada ve sadece azad gelsin dedi tamam dedim zorlukla koşup içeri girdim

AZADE HÜR

Azad yanıma gelmişti ben ayaklanmıştım elimi saçlarına geçirdim azad dedim yere çöktü sanki yorgun bir çocuk gibiydi sarılmıştım tek yaptığı göğsüme bakmaktı yaklaşıp göğsümü öptü sen benim herşeyimsin tamam mı diyip sıkıca sarıldı

​​​​​​Doğruymuş beni kimsenin göremeyeceği bir evrende hapis olduğunu zannederken beni biri gördü her kadın kendine aittir ama ben şimdi kendime ait oldum onunla bütünlendim

​​​

​