2. Bölüm

Azda ne oldu dedim senmişsin dedi gözleri yaşlı kırılgan bir sesle ben neymişim dedim ailem sin öyleymişsin ben kimse için ağlamadım azade sayısız vuruldum ağlamadım ama sana bişey olursa ödetirim ondan başlarım sülalesine kadar devam eder ben buyum dedi şok olmuştum ne diyosun sen azad benim olana kimse dokunamaz kimse ,o orosbu çocuğu kim kim sana vurma cesareti gösteriyo kim eceline susuyo dedi anlamıştım devam ederse o adamı yok edicekti değilsin dedim ne değilim dedi sen bu değilsin azad olamazsın sen bu kadar kibirli değilsin ben eminim dedim ben böyleyim veya böyle olmak zorunda kaldım dedi ayağa kalkıcakken elini tuttum değilsin olamazsın dedim bağırarak ben buyum ben böyleyim dedi değilsin azad ben o gözlerde o küçük çocuğu görüyorum bırak kaybetme o çocuğu gel beraber büyütelim dedim yere çöktü çok yoruldum ben savaşıcak gücüm yok artık bittim ben dedi o zaman sıkıca sarıldım ben burdayım evelenicem seninle seni sevicem ben inan buna dedim beni kimse sevmedi sevemezde ben sevilcek biri değılım dedi tam o sırada içeri düşmanlardan biri girdi belinin arkadında silah vardı hiç durmadan çekmedeki silahı çıkardım

Ne oluyo lan dedi azad oda belindeki silahı çıkarttı oooooo aslanın eşide aslandır lafı doğruymuş desene azad bey dedi biri

Kimsin lan dedim silahı ona doğrutarak soykan ben dedi azadın gözlerinde nefret vardı sanki adı gibi biliyordu kim olduğu bu adamın azad kim bu dedim adam silahı bana doğrultu tam o anda kolumda tutup çekti silah yere düşmüştü azad dur lan diye bağırdı o sırada koluna vurdum silah havaya yükseldi tam o anda tutup kafasına dayadım

Bana bak soykan bey ben senin bildiğin kızlardan değilim silahtan korkmam adam öldürmekten hiç o yüzden bu yüzü unutma dedim ve bir el ateş ettim belinden vurmuştum ben kimse değilim ben Azade YÖRÜK

​

​​