5. Bölüm

5 YIL SONRA

Ben azade hür 5 yıldır ölü zannedilen kocası tarafından kuma olarak seçilmiş bir kadınım anlayacağınız herkes öldü dedi ama ben yaşıyorum tek bir kişi için kızım havin için o benim yaşam kaynağım o azadın kızın 5 yıldır hapis gibi yaşıyorum ve hiçbir kişi bana dokunamıyor izin vermiyorum nedenini sormayın lütfen şimdi ise yaşadığım yere geri dönüyorum Mardin'e kızımın babasına götürüyorum bilsin istiyorum şuan tam olarak konağın önündeyim

Azad diye bağırdım kucağımda Havin vardı kapıyı korumalardan biri açtı hızla içeri girdim Havin kucağımda uyuyordu hızlıca yukarı çıktım eve adım attım

Bismillahirrahmanirrahim dedi azadın annesi azad diye bağırdı annesi azad koşarak gelmişti

O an bütün acım geçmişti azadın gözleri dolu bana bakıyodu havini gösterdim kızını getirdim dedim ama azadın arkasından baba diyerek tam 2 tane kız vardı minicik beş yaşında kız vardı Havin uyanmıştı anne dedi bana bakarak azadın tek dediği bana benziyo dedi yere çökmüştü ayağa kalkıp bana doğru koşmuştu temas sevmeyen ben azadın sarılmasıyla sakinleşmiştim baba dedi Havin azad ağlama ya başladı babamm dedi hızla merdivenle inmeye başladım azad dur melek dedi melek mi dedim havini arabaya koydun melek ha dedim melek azade ben azad ben azade ben yeni karın omu he cevap versene azad konuş nolur nolur yere çökmüş ağlıyordum ne olursun cevap ver azad dedim azad yere çöktü hakettin dedi ne dedim hakettin azade dedi sen benim nelere sustuğumu biliyomusun azad tecavüze uğradım ben kızım bir yaşındaydı saatlerce dayak yedim kim için senin için dedim o sırada bir kız aşagı inip azad dedi korkarak meleğim dedi azad şaşkınlıkla yeter diye bağırmıştım kriz geçiriyodum saçlarımı çekmeye başlıyodum çığlık atıyodum emre koşup yanıma geldi yanındayım , burdayım dedi sımsıkı sarılıyodu sakinlemiştim emre kucağına alıp arabaya koydu beni bana bak azad dedi emre bu kadın çok yaralı ben sadece yaralarını iğleştiriyorum şimdi karını al siktir git burdan dedi azad donmuştu arabaya bindi emre güzelim iyimisin diye sordu kafamı salladım sakince

​​​AZAD YÖRÜK

aşkım dedi melek, melek defol dedim yorgunca niye azade gidince kendine döndün dedi ayağa kalktım sen benim karım olmadın olmayacaksın benim karım o anlıyomusun benim çocuğum o kız dedim nerden biliyosun belki başkasından peydahladı dedi o an bağırarak AZADE ASLA BENİ ALDATMAZ ANLIYOMUSUN KENDİNİ ÖLDÜRÜR YİNE YAPMAZ BENİM CANIMI YAKMAZ BENİM KARIM BENİM YARALI CEYLANIM ASLA BENİ ALDATMAZ SUS ARTIK YETER dedim ve azadeyi aradım çaldı çaldı çaldı açtı kızımı görmek istiyorum dedim iyi konuma gel dedi tamam diyip telefonu kapattım öldü sandığım karım yaşıyo hatta bana gerçek kızımı getiriyo arabayı çok hızlı kullanıyodum ama asla azade ile olamıyacağımı biliyordum bir evin ömünde durdum arabayı bıraktım ve içeri girdim kızım nerde kızım dedim

AZADE HÜR

Burda dedim gözlerimdeki yaşla koşup kızına sarılmıştı. Ben aslında kızıma veda etmek için azada bırakıyodum çünkü kimsenin bilmediği bir şey vardı.

Azad bir yerde sesiz sakin konuşabilir miyiz dedim

Tabi benim bildiğim bir kafe var isterseniz oraya gidelim birlikte dedi

Yok yalnız onun duyması kötü olur dedin azad gözlerime bakıyodu

Anne ne oldu ki dedi Havin

Yok annem babanla bişey konuşup gelicez dedim ama Havin kucağıma geldi sarıldı azad bize bakıyodu. Gözlerim dolmuştu ben canımdan çok sevdiğim kızımı nasıl bırakıcaktım ama bunu ona söyleyemedim.

Hadi azad çıkalım dedim

Tamam güzelim pardon azade dedi

Sıkıntı yok , Beyza abla biz çıkıyoruz Havin sana emanet dedim

Tamam yavrum çıkın siz ben bakarım torunuma dedi

Paltomu üstüme aldım ve dışarı çıktım arabaya binip oturdum bunu azada nasıl söyliyim bilmiyordum neyse biz mekana gelmiştik ve azad la bir yere oturduk

Anlat bakalım dedi yutkunmuştum biliyodum azadın darmadağın olucağını

Azad kaldırabilmek zorundasın özür dilerim dedim göz yaşlarımı tutamayarak

Anlatsana bak gerçekten endişeleniyorum dedi durmadan

6 yılım var, sonra ölücem dedim bunu hızlı söyledim çünkü bunu nasıl söyleyeceğimi bilemiyordum

Ne  

​​​​

​​​​