DIT

DIT

DIT

Bu yazıcının çıkardığı sesler, insanın nasıl aklını karıştırabiliyor.Saatlerce bu enter düğmesi ile bakışıyordum.Yani bir kağıt çıkarmak ne kadar zor olabilir ki?eğer bir boşanma sözleşmesi ise zor olabiliyormuş.Evet bir boşanma sözleşmenin çıkmasını bekliyordum.Yazıcı bittiğine dair ses yankılandı kulaklarımın da ve bu ses yine hislerimi bitirmesine neden oldu.

Kağıdı elime aldığım zaman ayaklanıp kapıya doğru yürümeye başladım.O evli olduğum kadının odasına doğru ilerledim.Evli olduğum kadın ile ayrı odada kalıyordum şuan bana çok saçma geliyordu insanın sevdiği kişi ile ayrı kalması kulağa çok saçma gelsede o his gittikten sonra ayrı kalmak normal olabilir.Ona dair hiçbir hissim kalmadı artık benim için yabancıdan bir farkı yok.

O yabancı ile evliydim.Hayatımı paylaştığım kadın ile sadece bir imza üzerine evliydik.İmza üzerine 4 sene,sevdiğim kadın ile birlikte ise sadece 1 sene olmuştu.Evet onunla severek evlenmiştim ama o sevgi hissini 3 sene önce öldürmüştü.Hala bu olanlara inanamıyorum o nasıl benden bu kadar uzak kalabilmişti ben onu o kadar özleyebilirken.Her gece onu düşünüyorum ben onu o kadar sevmişken neden ayrıyız?neden birlikte değiliz?O da beni sevmişdi ama nedense ona sevgi dili yabancı geliyordu artık.Ben her ne kadar ona yaklaşsam da benden de o kadar uzaklışıyordu sonra bende ondan uzaklışıyordum ve artık ondan uzak bir ilişkimiz olmuştu.

Elim kapı kulpuna değdiği zaman derin nefes aldım muhtemelen yine kavga edip bu evi terkedecektim ve bir daha buraya dönmemeyi planladım.Eşyalarımı önceden toplamıştım kağıdı ona verdikten sonra bu şehirden sessizce gidecektim.

Farklı bir planlarım vardı onunla boşanana kadar türkiyede kalacaktım işlemler bittikten sonra yurt dışına gitmeyi,hayatımı orada devam etmeyi düşünüyorum.Fransa da küçük bir şirketimiz var oranın başına geçip büyütmeye çalışacaktım.Ablam ile bana ait bir markamız vardı gençken kendimize iş kurup büyütmeye devam etmiştik şuan ki şirketi babama bırakacaktım ablamın şirketin başına geçmesini çok istesemde onun da sorunları vardı.O da benim gibi yanlış evlilik yapmıştı ama onun farketmesi çok geç olmuştu çocuğu vardı fakat olmasına rağmen o heriften boşanmaya çabalıyordu.Bir ne kadar üzülüyorsam da bir o kadar da ablamla gurur duyuyordum.Çabalıyor du güzel bir hayat için o herifle ancak bir cehennem gibi hayat olurdu.Buradan ayrıldıktan sonra ailemle vedalaşıp uzaklara gidecektim.

Kapıyı tıklatıp içeriye hızlıca girdim artık bu saçma duygudan hıclıca kurtulmalıydım.İçeriye bi göz attım ve onun pencerenin pervazına yaslanıp dışarıyı izlediğini farkettim.O na doğru yaklaşmaya başladım ilk olarak nasıl konuşmaya başlayacağımı bilmiyordum.Zaten bunun hiçbir önemi yoktu o da bekliyordu bunu ve istemsizce dudaklarımdan onun ismi döküldü.

"Bade"

Bana doğru döndü onun ormanı andıran kahverengi gözleri ile denizi andıran mavi gözlerimle buluştu.Bi dakika o ağlamışmıydı ama daha ona söylememiştim merak ettim doğrusu bu duygusuz kadın niye ağlamıştı ona sormayacaktım bu soruyu acımamam lazım,gidip kurtulmam lazım.

"Ayaz"

İsmim duyuldu bu odada.Onu beklemeden hemen konuşmaya başladım.

"Bade artık bunu bitirmeye ge..."sözümü kesip bana bakmaya devam ederek bombayı patlattı.

"Hamileyim"

Bir anda nefesim kesildi mideme ağrılar ile buluştu.NE hayır hayır hayır ben bunu aylarca düşünürken herşeyden kurtulacakken üzerime bir bomba bırakıldı.Nasıl bunu hesaba katmadım bade'nin itirazları umursamayıp gidecektim buralardan ama bu haber öylece bırakacağım bir şey değil.İstesemde bırakamazdım sanırım hayallerimdeki hayatı bırakıp yeni bir hayat ile buluşacaktım.

-------------------------------------------------------------------------------------

Selam herkese

bu birinci bölüm olduğu için fazla düşünce kattım

ama diğer bölümlerde daha fazla konuşma yer alınacak

umarım beğenirsiniz hikayemiz şimdi başlıyor

Herkese keyifi okumalar