@medineka2010gmail.
|
2 Gün sonra Bir yandan şarkı söylüyor bir yandan kahvaltı hazırlıyordum. Enes dün akşama doğru çıkmıştı hastaneden. Ona götürecektim hazırladıklarımı. Eve geldiğinden beri aklım hep ondaydı. En kötü kırığı bileğindeydi sol elinin bileği kırılmıştı. O kırık dışındakiler küçük kırık veya çatlaktı. Doktor yakın zamanda o çatlak ve kırıkların iyileşeceğini söylemişti ama bileği pek iyi değildi önemli bir kırıktı. Bu yüzden onu düşünmediğim bir dakika bile yoktu. Neyseki yanında Kerem vardı oyüzden içim rahattı. Bir sürü yicek bir şeyler hazırladıktan sonra kendim hazırlanmaya başladım. Altıma bir şort ve üzerimede salaş bir tişört giydim. Saçlarımı at kuyruğu yapıp çıktım. Hemen kapıyı tıklattım. Kapıya Kerem'in çıkmasını beklerken karşımda Enesi görünce gözlerim kocaman açıldı. "Enes senin ne işin var ayakta Kerem nerde? " Diye cırladım hemen daha yeni çıkmıştı hastaneden. "Napıyorsun kızım bağırmasana. Kerem markete gitti evde ekmek kalmamış. " "Seni yanlız bıraktı yani. Sorucam ben ona bir gelsin. " "Napalım Asel ekmek almaya ben mi gitseydim? " "Bana söyleseydiniz sen neden evde tek kalıyorsun? " "Oldu susayıncada sana söyleyelim mi? Getirirsin belki. " Dedi alayla ama ben gayet ciddiydim. "Seve seve. " Dedim bende gülümseyerek. "Neyse ben kahvaltı için gelmiştim hadi geçelim de yapalım. " Dedim elimdeki koca tepsiyi göstererek. "Kollarım ağrıdı valla. " Derken terlikleri ayağımdan çıkarıyordum. Sonra beraber içeri geçtik ve kahvaltı yapmaya başladık. Kahvaltı yaparken Kerem'i de aramıştık erken gelsin yetişsin diye ama o işi olduğunu ve gelmiceğini söyledi. Bizde beraber yapmaya devam ettik. "Eline sağlık acıkmışım baya. " Derken tıkınmakla meşgüldü. Bende gülümseyerek karşılık verdim. "Sen en son bana bir şey anlatıcaktın yanlış hatırlamıyorsam. " Dedi bi anda iki gündür onu oyalıyordum. Bir türlü anlatamıyordum olanları ama şuan nasıl oyalıyacağım bilmiyordum. Gerçi artık oyalamakta istemiyordum çünkü bana olan güveni iyice sarsılmıştı zaten. Evet artık anlatıcaktım. "Tamam ama sakın olcaksın söz mü? " Diye sordum önce o da ağzındaki lokmayı yutup kaşlarını çatarak bana bakmaya başladı. Bende anlatmaya.
🔆🔆🔆
Yaşanan her şeyi son ayrıntısına kadar anlattım. Hiç sözümü kesmeden dinlemişti. Şuanda hiç konuşmuyordu sadece karşısına bakıyordu. Dişlerini ve sağ elini sıkmasından sinirlendiğinin farkındaydım. Ama susması beni korkutuyordu. "Bir şey söylemicek misin? " Dedim kısık bir sesle bana hiç bakmıyordy gözleri ok gibi karşıya dikiliydi. "Enes neden susuyorsun bir şey söylesene? " Bu kez biraz bağırdım. Ama nafile hala bir tepki vermiyordu. "Enes yapma böyle tamam kızdın anlıyorum ama yapma ya bir şey söyle korkutuyorsun beni. " Artık tamamen bağırıyordum. Beni duymamazlıktan gelmesi çok sinir bozucuydu. İlk tepkisi yemek masasına yumruğunu vurmak oldu. Sonra gözlerini bana çevirdi . Ve konuşmaya başladı. "Ne söylememi bekliyorsun Asel aylarca bir aptal gibi kanmışım sana kandırmışsın beni. Ben bu saatten sonra ne diyebilirim söyle ne diyim Asel? " Diye bağırdı bir anda beklemediğim için ürperip gözlerimi kapattım. "Bu olay yaşanmasaydı hiç haberim olmayacaktı Asel. Neyim ben dış kapının dış mandalı mı? " Bu sefer sessiz kalan bendim çünkü söyliyecek bir şeyim yoktu. "Cevap ver bana. " Bağırması gittikçe şiddetleniyordu. "Asel cevap ver. " Derken üç kez art arda masaya yumruk attı. Daha fazla dayanamayıp yumruk attığı elini tutup durdurdum. "Enes bir sakin olurmusun? " Ona göre kısık bir sesle söyledim. Elimizi ayırıp ayağa kalktı. "Ne sakini Asel ben sana ne soruyorum sen ne cevap veriyorsun? " Artık ağlamak üzereydim bu kadarını tahmin etmiyordum. Ardından son noktayı koydu ve işaret parmağıyla kapıyı göstererek bana bağırdı. "Git Asel. Çık git şu evden. " Dedi artık tamamen ağlıyordum. Bende ayağa kalkıp yanına yaklaştım. "Enes bir konuşalım lütfen. " Dedim sesim titrerken. "Konuşurduk Asel eğer bana her şeyi zamanında anlatsaydın konuşurduk ama konuşcak bir şey kalmadı artık. Çık dışarı son kez söylüyorum. " "Gitmiyorum Enes hiç bir yere ne yapıcaksın zorlamı çıkaracak-" "Gerekirse evet. " Dedi sözümü keserek. "Enes sinirini anlayabiliyorum haklısın anlatmalıydım ama yapamadım işte sende beni anla. Hem pişman olacağın şeyler de yapma. " Dedim hafifçe bağırarak. "Ben zaten pişman oldum Asel. Sana güvendiğim için ikici kere pişman oldum ama bu üç olmayacak. " Hiç bir şey söyleyemiyorum. Sadece ağlıyordum. "Git Asel artık git. " Tekrar bağırdı. Ama ben gitmeyecektim. "Gitmicem Enes boşuna uğraşma. Ayrıca bana beğırıp durma sakinleş biraz çok abartıyorsun. " Dedim belki onu daha çok sinirlendirektim ama artık ne olursa olsundu umrumda değildi. Ben bu sözleri haketmemiştim. "Gitmiceksin öyle mi? Tamam ben giderim o zaman. " Dedi ve kapıya ilerledi. Hemen arkasından koştum ve tuttum onu. "Hayır Enes saçmalama nereye gideceksin bu halde? " Benden kurtulup yürümeye devam etti ama bu seferde önüne geçtim. Ve göğsüne sarıldım. Kendimi ona yaslayıp ağlamaya devam ettim. "Gitme nolur tamam ben giderim ama sen kal. " Dedim ağlamaktan zar zor çıkan sesimle. "Çekil." Dedi sadece buz gibi vücudu ve sesiyle. "Hayır Enes çekilmicem sende hiç bir yere gitmiceksin. Beni istemiyorsan ben giderim ama sen gitmiceksin. " "Asel uzatma bırak beni hadi. Çocuklaştın iyice. Merak etme sende gideceksin ama kendi evine bende bir dışarı çıkıcam çekil hadi." Ondan ayırdım kendimi. "Hayır diyorum Enes daha dün çıktın hastaneden gidemezsin hiç bir yere git yat. " "Buna sen karar veremezsin Asel hanım çık önümden zorumu kullandırtma bana. " "Kullan Enes beni korkutamazsın biliyorsun değilmi? " Dedim ve sinirle bana doğru gelmeye başladı kolumdab tutup beni kenara itti. Sonra kapıya yürümeye devam etti. Artık başka çare bırakmamıştı bana. O kapıya yürürken tekrar önüne geçtim ve göğsünden destek alarak onu geriye ittirdim. Sonrada ona yaklaşıp boyum yetmediği için parmak uçlarıma çıktım. Ellerimi yanaklarına koyup onu dudağından öpmeye başladım.
🔆🔆🔆
Ay çok heyecanlandım. Bir yandan da utanıyorum pek alışık olmadığım bşr sahne açıkcası. Bölüm nasıldı canlarım sevdiniz mi? Bu arada karakterlerimiz henüz üniversitesiye başlamadı. Bilginiz olsun. Yorum yapmayı ve oy vermeyi unutmayın görüşürüz. |
0% |