Uyandığımda saatin kaç olduğuna bakmak dahi istemiyordum. Bugün işe gitmem lazımdı ama alarmı uyku sersemi kapatıp geri uyumuştum. Hemen kalkıp hazırlanmaya başladım. Akşamki olay beni ne kadar yıpratsada hayat devam ediyordu ve benimde hayatı durdurma gibi bir şansım yoktu. Bir yandan da gerçekten saatin kaç olduğunu merak edip baktım. 11'e geliyordu. Bir an önce hazırlanıp çıkmalıydım. Hızlıca hazırlandıktan sonra çıkmak için kapıyı açtım. Tam o sırada Berat'ın asansörden inip bana doğru gelmeye başladığını gördüm. Yüz ifadesi baya endişeliydi. Bende evden çıkıp ona doğru ilerledim.

"Berat iyi misin? " Diye sordum . Nefes nefese kalmıştı.

"Asel asıl sen iyi misin? " Deyip hemen sarıldı bana. Ama normalden biraz daha samimiydi. Bende ona sarıldım. Ama hala ne olduğunu anlamamıştım.

"İyiyim Berat noldu? "

"Noldu diyor bide ya kızıö saat kaç oldu nerdesin sen? Sabahtan beri arıyorum neden açmıyorsun? " Şimdi anlamıştım.

"Ay kusura bakma ya . Ben dün biraz kötü bir akşam geçirdim de uyuyamadım. O yüzden de sabah kalkamadım. Telefona bakacak vaktim hiç yoktu yani hemen hazırlanıp çıktım. "

"Of Asel ya korktum bir an hiç bu kadar geç kalmamıştın. Bir şey oldu sandım. "

"Yok ya iyiyim dediğim gibi. Gidelim mi? " Dedim o da başını salladı ve asansöre bindik.

İş yerine geldiğimizde Berat bana dün ne olduğunu sorup durdu. Birilerine anlatmaya o kadar ihtiyacım vardıki ama bu birisi tabiki Berat değildi. O yüzden geçiştirmek zorunda kaldım. Bütün gün boyunca da hiç yüzüm gülmedi . Moralim hep bozuktu ama yinede yapacak bir şey olmadığından sesimi çıkarmadım. Günün sonunda Berat'a kendim gitmek istediğimi söyleyip çıktım dükkandan.

Biraz yürümeye ve kafa dinlemeye ihtiyacım vardı. Ev dışında gidebileceğim her yere gittim. En sonunda ev yolunu tutmuşken Ayaz aradı ve çok kötü olduğumu buluşmamız gerektiğini söyledim. Hemen geldi. Bir parkta buluşup konuşmaya başladık ona olanları özetledim. Anlatırken de çok kötü oldum resmen dün akşama geri dönmüştüm. Ayaz zaten patlamaya hazır bir bomba gibi duruyordu ben olanları anlatınca daha da sinirlendi. Bütün siniri de benden çıkardı. Bana bağırdı, çağırdı, kızdı, azarladı ama benimde yapabileceğim bir şey yoktu ki.

"Bu böyle olmaz Asel ya gidip Enes'e her şeyi eksiksiz anlatırsın ya da benden duyar ve her şey mahvolur. " Son sözü buydu.

"Ayaz sakın öyle bir şey yapayım deme. " Dedim hemen bağırarak.

"Yaparım Asel sen yapmazsan ben yaparım. Çünkü olması gereken bu."

"Ayaz moralim bozuktu ve seninle paylaşmak istedim sadece sen ne yapıyorsun beni aldığın kararlara zorluyorsun bu mu senin arkaşlığın? " Artık gerçekten sinirlenmiştim zaten kafam düşünmekten patlayacaktı bide Ayaz geliyordu üzerime.

"Ne yapmamı bekliyorsun Asel? Hıımm anladım canım çok kötü olmuş ya üzüldüm senin adına dememi mi? " Haklıydı maalesef.

"Hayır tabiki ama moralimi düzelteceğine daha da bozma lütfen. " Dedim çaresizce.

"Tamam Asel senide anlıyorum ama böyle olmaz doğru değil. Sen yanlış yoldasın. Kusura bakma dost dediğin yalandan üzülüp , sıkılmaz. Dost dediğin senin için en iyisini seçer ve uygular. Kimseyi dinlemez duygularla değil mantıkla hareket eder. " Bu söylediklerine bir cevabım yoktu. Sustum sadece . Sonra sessizce ağlamaya başladım. Beni gören Ayaz karşımdan yanıma gelip bana sarıldı. Bende ona sarıldım yarım saat sonra kalktık ve ayrıldık. Eve geldiğimde dünden daha yorgun ve bitkindim. Hemen uyumak istedim ama başarılı olamadım. Bir vakit sonra zaten uyuya kalmıştım.

Bu kez gereken saatte kalkıp hazırlanmaya başladım. Bir yandan da Ayaz'ın dediklerini düşünüyordum. Aslında çok haklıydı. Ben Serpilden Enes'e bir şey yapacak diye korkuyordum. Ama o sadece beni tehdit ediyordu. Bu zamana kadar hiç bir eylemde bulunmamıştı. Eğer Ali Altanla bu kadar çok uğraşmak isteseydi veya ona zarar vermek isteseydi daha önceden bunu yapardı. Fakat ne zaman bizim Enesle komşu olduğumuzu öğrenmişti o zaman başlamıştı tehditlere. O yüzden ondan korkmamam lazımdı. Nasıl yapacaktım bilmiyordum ama onu alt etmeyi başaracaktım. Öncelikle Enesle konuşmalıydım karar vermiştim. O mutlaka Serpili bitirmenin bir yolunu bulurdu. Partiden önce konuşacaktım kesin kararlıydım. Düşünceli bir şekilde evden çıkıp asansöre bindim ve resttorantın yolunu tuttum.

🔆🔆🔆

Evet bir bölümün daha sonu. Kısa oldu ama bu sizin için daha iyi olacaktır okullar açıkken kısa bölümler çok pratik oluyo bence hemen okuyup uyuyorsunuz 😂. Bu arada bir önceki bölüme sadece 2 tane oy gelmiş 😢. Oyları biraz daha arttırabilir miyiz rica etsem. Şimdilik okulların yeni açılması ve kitabın daha yeni yeni kafanızda oturduğunu varsayarak üstünüze gitmek istemiyorum. Büyük ihtimalle bölümler arttıkça kitabı biraz daha seveceksinizdir. Oy vermeyi ve yorum yapmayı atlamayalım lütfen görüşürüz. 🤗