Dünyanın en mutlu insanı

1 hafta sonra

Bir haftadır dünyanın en mutlu insanıydım. Hani demiştim ya. Bu karar ya beni çok pişman edicek ya da çok mutlu. Verdiğim karar beni çok mutlu bir insan yapmıştı. Duygularımı gizleyen bir insan olmadım hiç bir zaman. Hep biliyordum Enese çok aşık olduğumu ama sadece yaşadıklarımız beni ondan uzaklaştırdı sanmıştım. Meğersem daha da yakınlaştırmış . Onsuz kalınca huzurlanırım sanarken , onsuz kalmak beni mahv etmiş. Bunu bu 1 haftada anlamadım.

1 haftadır her iş çıkışı beraber bir yerlere gidiyoruz. Geç saatlere kadar vakit geçiriyoruz . Sonra eve gidip biraz uyuyorum ve sabah tekrar işe gidiyorum. Biraz yorucu bir haftaydı benim için bu hafta toplasan günde 4 saat uyumuşumdur ama çok mutluydum. Ve muhtemelen bugün de aynı şey olacaktı işten çıkış vaktim yaklaşmıştı.

Bütün yapılacakları bitirip çıktım restorandan. Kapıda bir haftadır olduğu gibi yine Enes bekliyordu. Arabaya yaslanmış benim gelmemi bekliyordu. Hemen koşup boynuna sarıldım.

"Çok beklettim mi? "

"Beni hep sen beklet olur mu?" Dedi o da kollarını belime sararken.

"Bakarız." Dedim bende nazlı nazlı.

Sonra arabaya bindik .

"Sinemaya gidelim mi? " Diye sordu arabayı çalıştırırken.

"Bu halimle beni asla sinemaya sokamazsın. "

"Saçmalama Asel gayet güzelsin. "

"Hayır Enes ya üstüme bak yemek falan kokuyordur şimdi kesin . "

"Çicek gibisin her anlamda. " Dedi .

"Hiç inandırıcı gelmedi. "

"Kendini benim gözümden bir görsen sende hayran kalırdın. " Gülmeye başladım.

"Tamam AVM'ye gidelim ama sinema yok. " Dedim. Başını salladı.

Geldiğimizde indik arabadan el elle girdik içeri. Önce yemek yedik sonra oyun yerlerine gidip oyun oynadık. En sonda birer kahve alip oturup içmeye başladık. İçerken birbirimizi izliyorduk. İkimizde konuşmuyorduk ama o bir anda sessizliği bozdu.

"Onca şeyden sonra o restoranda çalışmaya devam mı ediceksin? " Diye sorduğunda ilk önce duraksadım sonra cevap verdim.

"Yaşadıklarımızın Beratla bir ilgisi yok ki. "

"Yaşadıklarımız Beratın ablası yüzünden . "

"Neden bu kadar rahatsızsın Enes? "

"Çünkü ona güvenmiyorum. "

"Kısacası işten çık diyorsun yani."

"Asel"im kurban olduğum. Ben senin için söylüyorum. Başka bir yer buluruz sana çıkarsan boşta kalmazsın ."

"Ben memnunum Enes. "

"Ben değilim ama. " Bağırmaya başlayınca kalktım oturduğum yerden.

"Bağırma insanlar bakıyor. Ben gidiyorum yorgunum zaten. " Dedim itiraz etmedi ama o da kalktı benle.

Ben AVM'den çıkarken o da peşimden geliyordu. O geldikçe ben hızlanıyordum. En sonunda beni durdurdu.

"Gel şu parkta konuşalım biraz. " Dedi.

"Yorgunum eve gidicem sonra. " Deyip geri döndüm.

"Asel lütfen. " Dediğinde dayanamadım gittim parka.

Aramızdaki sorunlar bir türlü bitmiyordu biri bitse diğeri başlıyordu. Nerden çıkmıştı şimdi bi iş değiştirme meselesi? Parka gittik bir banka oturduk. Park zaten boştu.

"Uzatmayalım lütfen. Ben işimden memnunum Enes sen değil ben çalışıyorum orda. "

"Seni ilgililendirmez diyorsun yani. "

"Aynen öyle. "

"Konu sensen beni ilgilendirir Asel. Neden bu kadar ısrarcısın orda çalışmak konusunda anlamıyorum."

"Nedeni ne olabilir Enes ne diyorsun sen neyi ima ediyorsun? Biz seninle bir haftadır ne yaşıyoruz neden hergün beraberiz görmüyor musun? Görmüyorsan ben söyleyim. Sevgiliyiz çünkü. Ben seni sen beni seviyoruz çünkü. Ne biçim soru bu iyi misin sen daha ilk haftadan yaptığına bak. Neden Enes ned-" Ben sinirden gözü dönmüş bir şekilde bağırırken susturdu beni. Hemde dudaklarıyla. Biraz önce bağırdığım insanı şuan tutkuyla öpüyordum.

Dudaklarımız ayrıldığında öylece kaldım hiç bir şey yapamadım. Onca şeyden sonra ilk öpüşmemiz böyle mi olucaktı gerçekten. Hüzünle baktım yüzüne o zaten bana bakıyordu.

"Özür dilerim. " Dedi sadece. Cevap vermedim göğsüne yasladım başımı. Bu halde bir iki saat oturduk sonra eve döndük.

Evde biraz düşündüm o da haklıydı. Eğer ben işten çıkarsam rahatlıcaktı sanki şuan diken üstünde gibiydi ama iş bulmadan işten çıkamadım o yüzden bu durum biraz vakit alacaktı. Sabah olunca zorlukla kalkıp işe gittim.

Zar zor olsada çalıştım ve saati geçirdim. Ama bugün bir degisiktim yorgunluktandı büyük ihtimalle. Ama yinede dayandım çıkış saati gelince ve işlerimi bitirince çıktığımı Berat'a haber vermek için yanına gittim. Ama zorlukla yürüyordum ve başım felaket dönüyordu. Berat kasadaki işlerle uğraşıyordu geldiğimi görünce bana döndü.

"Asel çıkıyor musun?" Diye sordu her gün haber verdiğim için tahmin etmişti. Başımı salladım. Zaten dönen başım daha da kötü olunca bir anda elim anlıma gitti. Gözlerim karardı.

"Sen iyi misin? " Diye soran Berat'ın sesinden yanıma geldiğini anladım. Cevap veremeden kendimi yerde buldum. Kulaklarımda Beratın adımı seslenişi vardı. Sonrasını hatırlamıyorum.

Enes'in Ağzından

Her gün olduğu gibi yine Aseli almaya gelmiştim. Beklerken sürekli saati kontrol ediyordum. Dünkinden de geç kalmıştı bugün. Biraz daha bekledim içerden sesler de gelince meraklanıp içeri girdim. İçerisi bomboştu sesler de mutfaktan geliyordu oraya ilerledim. Önce kapıyı çaldım. Cevap gelmeyince açıp baktım. Ve gördüklerim karşısında ne yapacağımı bilemedim.

Asel yerde baygın bir şekilde yatıyordu. Berat ise başında hem onu uyandırmaya çalışıyor hemde telefonda birisiyle konuşuyordu. Aseli o halde görünce gözüm döndü.

Hızlıca yanlarına ilerledim ve Berat'a bir yumruk savurdum. Yumruğun etkisiyle oturduğu yerden düşen Berat beni görünce biraz şaşırdı.

"Noluyo lan. Noldu Asele? " Diye bağırdım.

"Bilmiyorum bir anda bayıldı. " Diyen Berat'a asla inanmazken Aselle ilgilenmeye başladım.

Uyanmayınca kucağıma alıp hızla çıktım. Arabaya bindirir bindirmez hastaneye sürdüm. Arabayı kullanırken delirmemek için elimden geleni yaptım nolmustu içerde Asele bir şey mi yapmıştı bu lavuk ? Düşüncelerim beni çok korkutuyor ve çıldırtıyordu eğer Asel onun yüzünden bu haldeyse elimde kalırdı.

❄❄❄

Bölüm sonu. Oylar azaldı yorumlarda aynı şekilde motivasyonum çok düşüyor böyle olunca lütfen yorum yapmadan ve oy vermeden geçmeyin. İyi akşamlar.