Kavuşma

Hayatımda ilk kez bir kararı verirken ü kadar arada kalmamıştım. Ama eninde sonunda bir karar vermiştim. Bu kararın ne kadar doğru olduğunu bilmesemde yaşayıp öğrenecektim bu seçneği kendim seçmiştim pişman olursam pişmanlığımı pişman olmazsam da mutluluğumu yaşayacaktım. Hemen hazırlanmaya başladım. Altıma İspanyol paça bir tayt üzerine de crop giymiştim. Makyaj yapmaya gerek bile duymadan çıktım evden. Hızlıca sahile gittim.

Saate baka baka yürüyordum neredeyse yarım saat olmuştu . Gitmesinden beklememesinden korkuyordum. Sahile gittiğimde hiç bir yere bakmadım direkt bizim lisedeyken sürekli gittiğimiz ağacın altına gittim. Ve evet ordaydı. Banka oturmuş beni bekliyordu. Ona biraz yaklaştığımı farkedince kalp atışlarım deli gibi çarpmaya başladı. Olduğum yerde durdum. Derin bir nefes aldım. Gözlerimi kapatıp içimden biraz dua ettikten sonra ferahladım gözlerimi geri açtığımda bankta yoktu. Ne hemen etrafa bakındım. Gitmiş miydi yoksa? Sonra tekrar gördüm onu gitmemişti ama gidiyordu. Hızla arkasına takıldım. Ona yetişince durup arkasından bağırdım.

"Enes." Beni duydu ve arkasını döndü . "Beni almadan mı gideceksin? " Diye sordum ardından. Sonra koşarak yanına gittim ve omzuna sarıldım. O da hemen kollarını belime sardı. O sırada ayaklarımın yerden kesildiğini hissettim. Sonrada dönmeye başladık. Deli gibi gülüyordum. Yere bıraktığı anda tekrar sarıldı ve bu kez başını boynuma gömüp kokumu içine çekti. Sonrada boynumdan öptü. Bu sefer bıraktığında gerçekten bırakmıştı. Mutlulukla yüzüne bakmaya başladım gözleri parlıyordu resmen. Bakışmamızı kesmeden elleri ellerimi kavradı.

"Bitti Asel. Kötü günler geride kaldı. Bundan sonra bu tuttuğum elleri asla bırakmıcam. Söz veriyorum bu sefer asla eskisi gibi olmıcak. " Dedi ve cebinden bir kutu çıkardı. Kapağını açıp bana uzattı. Bu bir kolyeydi. Uzun bir zinciri vardı be ucunda dört yapraklı yonca vardı. Çok güzeldi.

"Enes çok teşekkür ederim hiç gerek yoktu. Bu çok güzel. " Derken tekrar sarıldım. Bu kez beline sarılmıştım başımıda göğsüne yaslamıştım. Ayrıldığımda hemen kolyeyi taktı boğazıma.

"Senden bir şey isticem. Bu kolyeyi hiç boynundan çıkarma olur mu? Çünkü bu kolye bu boyuna takılmak için çok bekledi. " Dedi anlamayacak yüzüne baktım.

"Nasıl yani? "

"Bunu aylar önce almıştım. Ayrılmadan önce senin doğum gününde vericektim aslında ama nasıl olmadı. Aldığım günden beri kutusundan hiç çıkaramadım. Ama sonunda sahibine kavuştu." Dedi onu dinlerken dilim tutulmuştu resmen cevap bile verememiştim. Sadece mutluluk ve özlemle gözlerine bakıyordum ama bakışım ona her şeyi anlatıyordu bence.

Bir iki saat geçti aradan öylece deli gibi bütün şehri yürüdük. El ele yürümeyi o kadar özlemiştik ki sadece yürümek bile çok iyi gelmişti bize. Yorulunca bir parka gidip oturduk. Ben mutluydum ama içinde hala bitiremediğim korkular soru işaretleri vardı. Ve bu konu beni geriyordu. Muhtemelen Enes de fark etmişti.

"Asel bir sorun mu var? " Diye sormuştu. Hafifçe başımı salladım. "Noldu güzelim bir yerin mi ağrıyo, öyleyse gidelim. "

"Yok yok iyiyim. Sadece kafam karışık biraz. Enes benim hala emin olamadığım şeyler var ve bunları düşündükçe senden istemeden de olsa uzaklaşıyorum. " Dedim sakince.

"Biliyorum Aselim söz veriyorum güvenini kazanıcam tekrardan mutlu olucaz. Ama bunu için önce sevginden emin olman lazım. " Dediğinde yüzüm düştü.

"Öyle demek istemediğimi biliyorsun Enes. Tabiki eminim sevgimden. Peki sen emin misin? "

"Hiç olmadığım kadar eminim. Asel senin olmadığın dönem ben sadece yaşıyormuşum ama yanımda sen olduğun zamanlar küs olsakta nefes alabiliyorum. Diyorum ya küs olsakta nefesim kesilmiyor varlığın bile yetiyor kızım." Dediğinde gülmeye başladım. Ve karşısından yanına geçtim. Başımı omzuna yasladım. Güzel şeylerden bahsettim sohbet ederken vaktin nasıl gectiğini anlamadık bile. Hava baya kararmıştı kalkıp eve gittik. Apartmana geldiğimizde bana döndü.

"Ayrılıyir muyuz şimdi? " Diye sordu kapının önünde.

"Malesef." Dedim.

"Bana gelsene beraber uyuyalım. "

"Olmaz."

"Tamam ben sana geliyim. "

"Olmaaz."

"Ben sana geleyim ama koltukta uyuyım."

"Hayır."

"Tamam sen gel koltukta yine ben uyurum sende yatağımda uyursun. "

"Hayır olmaz. Yarın restoranta gidicem erken uyumam lazım. " Dedim.

"He bir de o vardı dimi? " Dedi burun kıvırarak.

"Hm hım. " Dedim.

"Tamam olsun gel erken yatarsın."

"Enes yan evdeyim zaten özleyince gel kapıyı tıklat iki dakika görür gidersin. Tamam hadi iyi geceler. "Dedim ve evime yaklaştım ama elim hala onadaydı.

"Yok olmaz kıyamam ben sana yorulursun kapıyı aç kapa. " Dedi hafifçe güldüm. Ve elimizi ayırdım. Ayakkabılarımı çıkarmaya başladım.

"İyi geceler Enes. " Dedim ve içeri girip ona bakmaya başladım.

"İyi geceler sevgilim. " Dediğinde gülümseyip kapıyı kapattım.

Bugün hem çok güzel hemde çok yorucu bir gündü hemen yatağıma yattım. Uyumadan önce telefondan gruba mesaj yazdım. Grupta Selin ve Ayaz vardı.

"Enesle sevgili olddduuuukkk. " Yazıp uyudum.

❄❄❄

Bölüme oy vermeyi ve düşüncelerinizi yorumlada belirtmesi unutmayın. 😘