Neredeyse birinci haftamı dolduruyordum işte. Çok yorucu bir haftanın sonuna gelmek üzereydim. Bugün cumartesiydi. Neyseki yarın tatildi. Dükkandaki son işleri de bitirip Berat'a seslendim. O da çıkmamış kasadaki işlerini hallediyordu.

"Berat temizlik bitti çıkalım mı? "

"Tamam benim de işim bitti zaten hadi çıkalım. " Dedi ve çıkışa benim yanıma doğru gelmeye başladı. Çıktıktan sonra günlerdir beni eve Berat bıraktığı için teşekkür amaçlı onu eve davet etmek geldi aklıma. Eve gelmiştik motorsikletten inince Berat'a döndüm.

"Gelsene biraz oturalım evde. "

"Yok ya zahmet vermeyim ben sana geç oldu. "

"Hayır ne zahmeti saat daha yeni 10 oldu. Hem hergün buraya kadar gelip uğramadan geri gidiyorsun. Gel işte bir kahve içeriz. "

"İyi geliyim o zaman. " Deyip o da indi motorsikletten. Sonra beraber eve geçtik.

Oturduk biraz şimdiden biraz geçmişten konuştuk. O kadar özlemişim ki lise zamanlarımızı konuşa konuşa bitiremedik. Ettiğimiz kavgalardan herkese rezil oluşumuza kadar konuştuk. Aralarda çok komik olaylar, anılarda vardı. Yaşadıklarımıza gülücez diye bütün apatmanı titrettik. Berat zaten komik bir insandı bide önceden yaptığımız saçma şeyleri konuştukça güldük. Biz oturup gülüşmeye devam ederken kapı çaldı. Hemen koştum. Kim gelmişti ki bu saatte? Kapıyı açtım kapıdaki Enesti. Yüzünden biraz kızgın olduğu belli oluyordu.

"Buyur bir şey mi isteyecektin? " Diye sordum kaşlarımı anlama yarak çatıp.

"Hayır ama saat 11 oldu biraz sesiz konuşup gülerseniz iyi olur. " Karın ağrusı belli olmuştu Enes beyin.

"Kusura bakma ya o kadar ses geliyor mu? "

"Evet konuştuklarınızı rahatlıkla duyabiliyorum. Hatta içeride de bizim Berat var. Selam söyle. "

"Tamam biraz daha sessiz oluruz iyi geceler. " Deyip kapattım kapıyı. Kapıyı kapatır kapatmaz sessizce gülmeye başladım. Kıskanmışmıydı o beni? Neyse Berat'a ayıp olacaktı hemen içeri geçtim.

"Enes vardıya bizim sınıftan o benim yan komşum şuan sesten rahatsız olmuş da onu söylemeye gelmiş. "

"Aa ben hiç farkında değilim sesimin ya neyse sessiz oluruz artık Enes rahatsız olmasın da. " Deyip hafif gülümsedi sonra sohbete devam ettik.

Bir saat falan sonra ben mutfağa geçtim kahve yapmak için Berat'ı da yanıma çağırdım yanlız kalmasın diye. Hem konuşuyorduk hem kahveleri yapmaya çalışıyordum. Sonra ben kahveleri bardağa koyarken tekrar kapı çaldı. Yine kim gelmişti acaba? Tam elimdeki cezveyi tezgaha bırakırken benden önce davranıp Berat açtı kapıyı. Öylece kalakaldım. Sonra kimin geldiğini anlamak için sesleri dinlemeya başladım.

"Berat merhaba nasılsın Asel yokmu? " Yine Enes gelmişti.

"Merhaba Enes teşekkür ederim iyiyim sen nasılsın? "

"Bende iyi olmaya çalışıyorum. "

"Asel içeride ama işi var sen bana söyle istersen ne olduğunu?" Dedi Berat Eneste boğazını temizleyerek konuştu.

"Ne işi var ki? " Dedi merakla. Biraz zaman geçti Berat cevap vermedi. Enes tekrar konuşmaya başladı. "Yani kapıya bile bakamayacak kadar önemli bir iş galiba o yüzden soruyorum. "

"Yok o kadar önemli bir iş değil mutfakta kahve yapıyor çağırmamı ister misin? "

"Çağır." Dedi Enes bekletmeden.

"Asel Enes geldi seni soruyor bakar mısın bir? " Diye bana seslendi Berat. Bu arada Berat Enesle benim aramdaki ilişki biliyordu. Ayrıldığımızdan da haberdardı.

"Geldim canım. " Deyip yanlarına gittim. Enes'in öfkeli olduğu çok net belliydi. Berat'ı dövücem gibi bakıyordu. "Efendim Enes? " Dedim vakit kaybetmeden.

"Asel kusura bakma rahatsız ediyorum ama geçen beyaz eşyaları taşırken bileğimi incitmiştim. Şimdi de çok ağrı yaptı. Evde ağrı kesici de yok sende varsa biir tane versen? " Güzel bahaneydi.

"Var var gel sen içeri otur bende getireyim. "

"Yok sağol misafirin var sen bana ver ben evde hallederim. "

"Misafir yabancı mı Enes gel işte iki dakika? " Diye ısrar edice geldi. Israr etmesemde gelmek için can atıyordu da neyse.

Hemen bir suyla ilaç götürdüm. Salonda Beratla oturmuş bakışıyorlardı.

"Al bu iyi gelir. " Dedim ve ilaçla suyu uzattım. Alıp içti bir çırpıda. "Çok acıyor mu bilek ağrısı hiç çekilmez. " Diye sordum. Yalandan endişeli gibi yapıp.

"Yok iyi şuan hareket edince acıyor biraz. " Dedi bende sessizce başımı salladım. Oturmuştum öylece birbirimize bakıyorduk. Hiç kimse konuşmuyordu. Sonra yavaşça esnedim baya uykum gelmişti. Esnediğimi görünce Enes ayaklandı.

"Çok geç oldu kalkalım bence artık. " Dedi ayakta bizden hareket beklerken.

"Yok be daha erken benim boşluğuma geldi birden oturun. " Dedim hemen. Ardından Berat konuştu.

"Bencede erken ya Enes'in uykusu geldi heralde sen gidebilirsin Enes yakın zaten evin. " Dedi Berat bıyık altından gülerken. Enes sinir olmuştu baya Berat'ın sözüne.

"Yoo benimde uykum gelmedi ama kalkayım ben. " Dedi ve kolundaki saate bakarak konuştu. "Saat 12 olmuş . Uygun olmaz şimdi komşular falan görür gerek yok hem Asel tek yaşıyor sonuçta." Dedi ve kapıyı açıp çıktı. Benim bir şey söylememi bile beklemedi. Berat'ın da yüzü düşmüştü biraz. Enes'in imalı imalı konuşmalırı işte ne gerek vardı şimdi çocuk kendini boşu boşuna kötü hissedecekti. Daha fazla sessizlik hoşuna gitmedi ve saçma sapan konular açarak sohbeti devam ettirmeye çalıştım ama Berat asla sohbette değildi. Kafası farklı bir yerlerdeydi. Sonra tekrar kapı çaldı. Şu kapıyı sökesim geliyordu artık.

"Allah allah kapıda bir susmadı bu gece. " Deyip kapıya koştum. Bu sefer Enes değildi. İlginç . Aşağı kapıdan basıyorlardı. Bende o kapıyı açtım tuşa basarak. Sonra beklemeye başladım. Asansörden inen Keremdi.

"Asıl pardon ya yanlışlıkla sana bastım ziller yakın ya. " Dedi bir yandan da kendi evinin kapısımı çalıyordu.

"Olsun olsun sorun yok. " Dedim ve Eneste Kerem'e kapıyı açtı. Arkadan Berat'ın sesini duyduğumda ona döndüm.

"Asel çok teşekkürler ben gidiyim artık geç oldu. " Dedi ve bana sarıldı. Yandan Enesle Kerem bizi izliyordu. Bende ona sarıldım ve cevap verdim.

"Ne demek her zaman beklerim. " Dedim o da ayakkabılarını giyinmeye başladı.

"Berat benimde evini öğrenmiş oldun gelirsin artık sık sık. " Dedi Enes de hala kapıdaydı. Berat ona dönüp cevap verdi.

"Tabi gelirim ama seni de beklerim adresi Aselden alırsın geleceğin zaman iyi geceler. " Dedi ve gitti. Enes'in yüz ifadesini görmek istemiyordum. Çok korkunçtu. Başımı döndürüp gülmeye başladım. Enes hala dik dik bana bakıyordu.

"Neyi bekliyorsun Asel girsene içeri? " Dedi çok sinirlenmişti. Ve bu dediği beni daha çok güldürdü.

"İyi geceler. " Deyip kapıyı kapattım.

Kendini o kadar yorgun hissediyordum ki yattığım an uyuyabilirdim. Hemen bulaşıklar yıkayıp yatağıma geçtim. Bugün cidden zor bir gün olmuştu. Uyuyup kendimi yenilemek istiyordum. Bulaşıkları bitirip yatağıma uzandım ve gözlerimi kapattım. Hemen uyumuştum zaten.

🔆🔆🔆

İyi akşamlar nasılsınız umarım çok iyisinizdir. Bu bölümü yazarken çok zorlendım. Çünkü baya yorgunum inşallah beğenirsiniz. Bu arada attığım her bölümde okuma sayısı biraz daha azalıyor. Bu da modumu düşürüyor. Lütfen hoşunuza gitmeyen yerleri yorumlarda yazın hepinizin yardımına ihtiyacım var. Eminimki sizinde tavsiyelerinizle çok daha keyifli bir kitap olucaktır.