Pencereden yansıyan güneş uyanmama sebep olurken bşr anda yatakta olmadığımın farkına vardım. Etrafıma baktım ve yerde yatıyordum. Anlamayarak kaşlarımı çattım. Daha sonra dün gece geldi aklıma. Uyumuştuk. Salonun ortasında yerde ağlayarak sarılırken uyumuştuk. Veya sadece ben uyumuştum. O gece gitmişti. Bilmiyordum ama sonuç olarak onun omuzunda uyumuştum. Ve bu duygu çok özlediğim bir histi. İki yada üç aydır onu görememiştim bile o kadar özlemiştim ki dün gece yaşananlar olmasına rağmen çok etkileyiciydi bence. Ama artık bunun bir önemi yoktu. Enes bana benden nefret ettiğini hatta midesini bulandırdığımı söylemişti. Bu günden itibaren Enes meselesi benim için sonsuza kadar kapanmıştı. Kendime yeni bir hayat kuracaktım. Enes'in katılıntıları olmayan bir hayat. Enes'i ve yaşattıklarını geçmişte bırakacağım bir hayat. Bence tek ihtiyacım olan buydu. Bundan sonra hayatımda Enes olmayacaktı. Hiç olmaması gerekirdi ama neyse.

Yattığım yerden yavaşça kalkıp duşa girdim. Ardından biraz hava almak için kahve yapıp balkonda içmeye başladım. Bir tarafım hala dün gecedeydi. Onun bana söyledikleri, benim ona söylediklerim, anlamlandıramadığım yakınlaşmalar ve bakışlar, gecenin sonunda sarılıp ağlamamız. Bunları düşündükçe gözlerim doldu. Ve ağlamaya başladım. Bir insan nasıl bu kadar acımasız olabilirdi kafam almıyordu. Eskiden bana sesini bile yükseltmezken şuan öldürücü bakışlar atıyordu, beni sesiyle susturmak ister gibi derinden bağırıyordu bana. Tamam biliyorum eskideki Enes ve Aselle bir değildik yaşananlar bizi bu hale getirmişti ama ben zamanın siniri, öfkeyi, kini, nefreti, yok edeceğine inanıyorum. Ama zaman Enes'in yaralarını sarıp onu sakinleştirip , iyileştirceğine tam tersi olmuştu. Belki benle daha yani yüzleştiği için böyleydi. İçinde biriktirip biriktirip patlamıştı. Bilmiyorum. Tek bildiğim artık onun her şeyinden beni çıkramasıydı. Aklından, kalbinden, yüreğinden söküp atmıştı beni. Bir anda telefonun çalmasıyla ana dönüp aramayı cevapladım. Arayan Ayazdı.

"Efendim Ayaz? "

"Asel iyi misin dün gece nasıldı naptınız ne konuştunuz ? "

"Ne yapacağız Ayaz sizin yüzünüzden her şey daha kötü oldu. "

"Neden noldu? "

"Benden nefret ediyormuş, ben onun midesini bulandırıyormuşum. "

"Oduna bak sen bunlarımı söyledi? "

"Evet . Bende çok ağır konuştum. Babandan bir farkın yok dedim ona. "

"Ne kızım naptınız siz biz bunun içinmi sizi bir eve kitledik? "

"Ne bekliyorsun Ayaz bizi eve kitleyince konuşup barışıp sevgili olcağımızı mı? " Sesim sakinleşmişti.

" Hayır Asel sadece ona gerçekleri anlatmanı bekliyordum. Ama bunun dışında her şeyi konuşmuşsunuz. "

"Dinlemedi bile. "

"Neyi? Anlattın mı ki? "

"Anlatıcaktım ama suçladı direk dinlemedi bile. Neymiş ben intikam duyguma yenik düşmüşüm. "

"Nasıl ya iyice kurmuş bu çocuk kafasında her seyi o zaman. Nasıl düzeltecez? "

"Düzeltçek bir şey yok Ayaz bitti. "

"Ne bitti ya kızım? Daha yeni başlıyor. "

"Of Ayaz ergen ergen konuşma kapatıyorum ben. " Dedim ve hiç bir şey söylemesini beklemeden kapattım telefonu.

🔆🔆🔆

5-6 gün geçmişti. Kimseyle konuşmamıştım. Ama artık sabrım taşmıştı. Ve yarın yeni hayatıma başlıyordum. Enessiz ve sessiz bir hayata. Dün arkadaşım Berat ile konuşmuştuk. Onların bir restaurantlerı vardı. Okul bitmeden önce oraya eleman aradıklarını söylemişlerdi. Orada çalışıp hayatıma odaklanacaktım. Yarın başlıyordum. Artık aşkmış, sevgiymiş, erkekmiş umrumda değildi. Kendi hayatıma vakit ayıracaktım. Kendini kimseyle paylaşıp azaltmayacaktım. Yeni hayatıma hazırdım hemde tamamen.

Ertesi gün oldu. İş için hazzırlandım. Ve evden çıktım neredeyse hiç makyaj yapmamıştım. Saçlarımı da toplamıştım. Asansöre bindim. Tam kamu kapanıyorken biri durdurdu kapıyı. Geri açıldı. Durduran Enesti beni gördü ama tepkisizce asansöre binip beklemeyi tercih etti. Nefes alırken biraz zorlandığımı hissedip kendime kızmaya başladım. Bu durum gayet normaldi neden nefes alırken göğsüme bıçak saplanıyormuş gibi hissetmiştim. Neyse katlar bitti ve beraber indik. Daha sonra o arabasına bende otobüs durağına ilerledim. Ve ayrıldık. Hiç konuşmadık, bakışmadık , imalı cümleler kurmadık. Galiba o da vazgeçmişti benden tamamen. Bütün umutlarını yitirmişti aynı ben gibi. Belkide o da yeni bir hayat kurmaya hazırlanıyordu.

🔆🔆🔆

Biraz kısa bir bölümdü kusura bakmayın. Ama telafi edicem. Kendinize çok iyi bakın ve bol şu içip erken yatmayı unutmayın. ❤