Sabah kalkıp elini yüzünü yıkayıp üzerine en sade ama en şık elbisesini geçirdi Nehir. Sonbahar mevsimini sevdiği pek söylenemezdi, şık siyah elbisesinin üzerine açık kahverengi trenckotunu geçirdi ve ayağına hafif topuklu beyaz botunu giydi, hazırdı evden çıkmaya.

Bugün onun yeni hayatında ilk iş günüydü Nehir in ailesi Konya'da yaşıyordu Nehir ise İstanbula taşınmıştı, İstanbul üniversitesi hukuk fakültesi mezunuydu, mezun olduktan sonra iş bulması çokta zor olmamıştı çünkü üniversiteden en yakın arkadaşı zehra Aslan yani sitanbulun en zengin en bilindik ailelerinden birisinin hem aile, hem de iş yerinin avukatlığını yapacaktı. Zehranın annesi ve babası yoktu abileri ile yaşıyordu...

Nehir evden çıktı ve bir taksiciyi durdurdu. "Aslan holding'e" gidiyordu geç kalmak istemediği için taksiye bindim. Taksici yaklaşık 35 dakika sonra Aslan holdingin önünde durmuştu. Nehir taksiden indikten sonra, gözlerine inanamadı burası çok büyüktü Zehranın bu denli zengin olup nasıl bu kadar naif olduğunu düşünüyordu, çünkü hep filmlerde görürdü zengin kızlar çok havalı olurdu. Nehir düşüncelerinden arındı ve hemen içeri girip danışmanın yanına gitti.

-merhaba ben Baran bey için gelmiştim nerede acaba

-üçüncü katta, hanımefendi

Nehir kadına gülümseyip hemen asansörün yanına gitti asansöre bindiğinde çok heyecanlıydı asansör üçüncü katta durdu. Nehir hemen odanın kapısını çaldı.

-gir, diye kalın bir ses isitti anladığına göre bu Zehranın abisiyle. Nehir içeri girdiğinde gördüğüne şaşırdı böyle büyük ve şatafatlı bir şirkette nasıl olurda böyle sade bir oda olurdu hemde şirketin sahibi, Nehir hala etrafı incelerken.

-oturmayacakmısın, artık bizimde işimiz gücümüz var.

Diye bir ses isitti Nehir koltuklardan birisine oturdu ve Baran bey ile konuşmaya başladı.

-Ben Nehir Yıldırım yeni avukatınız.

-sen şu Zehranın arkadaşı olan avukatmısın?

-E-evet Zehranın diyimi üzerine buraya geldim

-tamam sen odana geç önemli bir şey olmadığı sürece yanıma gelme.

Bumuydu Zehranın Abisi Baranın zehrayla alakası yoktu.