@mefmera
|
☂️ "Anne yedirip durma şunları. Sınavda karnım ağrıyacak sonra!" bir yandan ayakkabılarımı giymeye çalışırken bir yandan annemin gazabından kurtulmaya çalışıyordum. Midem okunmuş bakliyat dolmuştu yahu!
"Sus, anneye öyle söylenmez. Allah zihin açıklığı versin yavrum." Alparslan kapıyı çaldığında koşup boynuna atlamamak için kendimi zor tutmuştum. Kurtardı beni yiğidim!
"Merhaba Betül ablacım, nasılsın?"
"İyiyim oğlum sen nasılsın? Koşturup duruyorsun bizim kızın peşinde." Alparslan güldü.
"Benim için bir zevk. Hadi geç kalmadan gidelim biz." annem beni son kez öptü ve dışarı çıktık.
"Nefes nerden alınıyordu Alparslan?" Güldü.
"Heyecanlanma bu kadar. Yapabilirsin, biliyorsun bunu." dudağımı büzerek arabaya bindim. Bilmiyordum, sorun ordaydı.
Açelya arka koltukta elindeki kağıtlara bakıyordu. Onunla aynı okulda girecektik sınava.
"Abicim kafan karışır, yapma öyle."
"Hadi bana çarpım tablosu sorun." Dikiz aynasından bön bön baktım Açelya'ya. "Ne var ya? Bildiğim her şeyi unuttum temelden başlıyorum." güldüm ve önüme döndüm. Salaktı bu kız.
Araba okulun yakınlarında durdu. Tıklım tıklımdı. Birlikte arabadan indik. Alparslan elimi tuttu, Açelya'yı da kolunun altına aldı ve yürümeye başladık.
Son dakikalara kadar kapıda gergince oturdum. İçeri girme zamanı geldiğinde Alparslan'a döndüm. Alnımdan öptüğünde kollarımı boynuna doladım. "Yapabilirsin birtanem. İnanıyorum sana." şans öpücüğümü alarak sınıfa yöneldim. İnşallah biri bayılırdı da ekşın yaşardık!
Ağlayanlar, gülenler, hayvan gibi su içenler arasından sıyrılarak Alparslan'ı buldum ve kendimi kollarına bıraktım. "Pişt yavru, bu gece boş musun?" deyip anlamsızca güldüm.
Gülerek alnıma hafifçe vurdu. "Beyninden bir şeyler kalmış mıdır içerde?" sanki çok komik bir şeymiş gibi saniyelerce kahkaha attım.
"Niye hakaret ettin bana?" bu kez gülme sırası ondaydı.
"Kalp sağlığım açısından, nolur bu kadar tatlı olma vicdansız kadın." başımı göğsüne yaslayarak beklemeye başladım. Açelya da geldiğinde arabaya yerleştik.
Kendimi evime, yatağıma attım. Annem hiçbir şey sormamıştı. Kendini yarına saklıyordu tabi.
"Kızım bakın biriniz şu kapıya, elim hamurlu!" annemin bağırmasıyla kapıya koştum.
Koca bir kutuyla birlikte kargocu gelmişti. "Mahperi Taşkın?" başımı salladım ve kutuyu alarak odama geçtim.
#Mahperi: Sen tam bir psikopatsın ajdbajndjs #Mahperi: (medyada) #Mahperi: Bu neee? Nsnxnsnd
#Aslan Parçası: Ben yokken ona sarılırsın, fena mı?
#Mahperi: Hahah #Mahperi: Çok güzel ya, kocaman. #Mahperi: Ama ben uyurken sana sarılmak istiyorum.
#Aslan Parçası: O günler de gelecek inşallah bebeğim. #Aslan Parçası: Aynı geceye uyuyup, aynı sabaha uyandığımız günler de gelecek.
☂️
#Mahperi: Açelya müsait misin?
#Açelya: Müsait değilim, defol git lütfen.
#Mahperi: Gerizekalı nsnxnsnd #Mahperi: Sana bir şey soracağım.
#Açelya: Zaten işin düşmese yazmazsın.
#Mahperi: Haftanın 5 günü görüşüyoruz diye olabilir mi acaba canım arkadaşım?
#Açelya: Ay tamam be söyle hadi! Film izliyorum.
#Mahperi: Abinin doğum günü ne zaman?
#Açelya: Yaa! Desene fanfinifon şeyleri diye. #Açelya: 19 Haziran.
#Mahperi: Ne? Yarın mı?! #Mahperi: Aşkolsun sormasam söylemeyeceksin. #Mahperi: Neyse plan yapmam lazım kaçıyorum!
Telefonu bırakarak Alparslan için hediye düşünmeye başladım. Onu çok fazla tanımıyordum. Bu yüzden ne alacağım hakkında bir fikrim yoktu.
En basit olandan başlayarak yarın için bir elbise seçtim. Aklımda yapacağım kutlama canlanırken oldukça heyecanlıydım.
Yarınki sınava geç kalmamak adına erkenden yatağa geçtim.
Uyandığımda yine aynı senaryo karşılamıştı beni. Ağzıma zorla okunmuş bir şeyler sokmaya çalışan annemi atlatarak dışarı adeta koştum. Alparslan beni bekliyordu.
"İmdat yetişin!" Annem arkamdan çıkmış hala bir ümit elindeki pirinci yedirmeye çalışıyordu.
Alparslan bu halime gülerken ben ona kaşlarımı çatarak bakıyordum.
"Ne gülüyorsun zalim adam! Çiğ çiğ pirinç yemekten karnım kurtlanacak en sonunda." Annemin içeri girmesini fırsat bilen Alparslan alnımdan öperek beni susturdu.
Okula hızlıca vardık ve sınıflara dağıldık. Kan ter içinde geçen 3 saatin sonunda kendimi dışarı atmıştım.
"Bir şeyler yapalım mı?" Arabaya geçtiğimizde Alparslan konuştu.
"Biraz dinlensem olur mu? İki gündür çok yıprandım." gülümsedi ve yanağımdan makas aldı. Doğum gününü bildiğimi bilmiyordu tabi!
"Olur güzelim, sonra görüşürüz." Alparslan beni eve bıraktığında anneme durumu izah edip izin aldım ve alışverişe koştum.
Yarın için gerekli malzemeleri aldıktan sonra eve geçtim ve hediyemin başına oturdum.
Bir şeyler deneyecektim, umarım Alparslan beğenirdi. ☂️ |
0% |