☂️

"Ay vallahi yoruldum durun biraz." gelinlik mağazasındaki koltuklardan birine otururken konuştum. Yanıma bu çılgınları alarak hata mı etmiştim bilmiyordum.

Sabahın erken saatlerinde, ben daha uykumun tadına yeni yeni varırken Fulya tarafından uyandırılmıştım. Benim düğünüm için bu kadar heyecanlı olan kız kendi düğününde ne yapacaktı merak ediyordum doğrusu.

Kahvaltı yapmama bile izin vermeyen Fulya beni kolumdan tuttuğu gibi dışarı çıkarmıştı. Açelya, Begüm ve Sude Alparslan'ın arabasında bekliyordu. Alparslan'a yalvaran gözlerle baktığımda beni bulaştırma dercesine bir hareket yapmıştı.

Şimdi ise üçüncü gelinlik mağazasındaydık. Ben beğeniyordum beğenmesine. Kızları bir türlü ikna edemiyordum ki!

"Ne yorulması Mahperi? Daha düğün pastası seçmeye gideceğiz." Fulya'nın konuşmasıyla birlikte ağlamaklı bir ses çıkardım.

"Sen göreceksin kızım. Seni sabah ezanıyla kaldıracağım. Bu sıra elbet sana gelecek!" Fulya elini salladı. Umrunda değildim tabi.

Görevli kadın gülümseyerek yanımıza geldi. Herkes ne kadar mutluydu! "Hoşgeldiniz. Nasıl bir model bakıyordunuz?" soruyu Fulya'ya sorduğunda güldüm. O kadar heyecanlı hareketleri vardı ki gelinin o olduğunu sanmaları çok normaldi.

"Kabarık bir şeyler olsun." dudaklarımı büzdüm ve söze girdim.

"Hayır, yani çok prenses bir gelinlik olsun istemiyorum." dedim.

"Tabiki de prenses olacak. O zaman beyaz bir elbise alalım olsun bitsin." benim ardımdan Açelya konuşmuştu.

"Bence de prenses olmasın. Balık model olsun." Begüm de konuştuğunda bakışlarımız Sude'ye çevrildi. E madem herkes fikrini belirtiyordu, o da söylemeliydi.

"Balık olabilir. Güzel bir kuyruğu olsun ama." Görevli kadın şaşkın bakışlarını üzerimizde gezdirdi. Ardından yüzüne bir tebessüm yerleştirerek konuşmaya başladı.

"Yanlış anlamazsanız, hanginiz evleniyor?" kahkaha atmama engel olamadım.

"Ben evleniyorum hanımefendi. Siz onlara bakmayın. Birlikte modellere bakalım seçeriz ,olur mu?" Kadın başını sallayarak bizi gelinliklere yönlendirdi.

Yürürken anlatmaya başladım. "Kuyruklu bir gelinlik istiyorum evet. Ama balık model olsun da istemiyorum. Kabarık olabilir belki ama çok da olmasın." görevli kadın bana birkaç model gösterdiğinde Fulya itiraz kabul etmeden gelinlikleri alıp beni kabine itti.

"Denemeden alsak olmaz mı? Nefes nefese kaldım burda." Fulya güldü. Gözlerinde hafif bir bulanıklık vardı, farkındaydım. Benim de ondan farkım yoktu çünkü. Aynı şehirde olmaya devam edecektik belki ama aynı evde olmakla aynı şey değildi.

İlk gelinliği giyer giymez bayılmıştım. Kızların da benden bir farkı yoktu. Tam istediğim gibi ne çok abartılı ne de çok sadeydi. Ayrıca sahilde yapacağımız bir düğün için bence idealdi.

Yine de kızlar diğer iki modeli de giymemi istedi. El mahkum onları da denedim. Lakin hepimizin aklı ilk denediğim gelinlikte kalmıştı.

"Bu olsun o zaman. Eniştemi çağırayım da ödeme yapsın." Fulya koşturarak aşağı indi. Alparslan, buraya sonradan gelen Emre ile damatlık bakıyordu.

"Kına elbisesi bakmayacak mısınız?" kaşlarımı çattım. O sırada Alparslan yukarı çıkmıştı.

"Hayatım, biz kına gecesi yapacak mıydık?" diye sordum.

"Gerekiyorsa tabi ki de yapacağız güzelim. Sen ne alman gerekiyorsa al."

"Nerede yapacağız ama? Niye konuşmadık ki bunu?" dedim telaşla.

"Nerde yapılır kızım kına gecesi? Bizim evin arka bahçesinde yaparız. Mis gibi kocaman alan." Fulya'ya dudaklarımı büzerek baktım. Kafası çalışan insanlarla alışverişe çıkmak işe yarıyordu.

Yarım saat içinde kına için giyeceğim elbiseyi de seçtikten sonra pazarlık için oturduk. Makul bir fiyata anlaştıktan sonra da ödemeyi yaparak mağazadan ayrıldık.

"Ay bitti mi gerçekten?" Alparslan gülerek beni kolları arasına aldı.

"Tabi canım bitti. Daha ayakkabısı var, bekarlığa veda için alacaklarımız var. Var da var." Alparslan Fulya'ya kaşlarını çatarak baktı.

"Ne bekarlığa vedası? Olmaz öyle şey?" Bu kez Alparslan'a kaşlarını çatma sırası bendeydi.

"Pardon sevgilim? Neden olmuyormuş?" Alparslan bakışlarını bana çevirdi.

"Güzelim, bu delilerin aklına uyup da seni öyle ortamlara gönderemem ben."

"Aynen çiçeğim, Alparslan doğru söylüyor. Olmaz öyle şey." Emre'de olaya dahil olduğunda Fulya ile şaşkınca birbirimize baktık.

"Bir saniye ya. Nasıl bir ortam hayal ediyorsunuz acaba?" Fulya'nın sorusu ile Emre konuşmaya başladı.

"İşte içkili bir mekan. Etrafınızda erkekler. Belki erkek dansöz bile olur." gözlerimi kocaman açtım.

"Öyle mi Alparslan?" başını salladı.

"Öyle tabi. Erkeklerin bekarlığa vedası nasıl oluyor sanıyorsunuz?" Alparslan'ın omzuna vurdum.

"Demek dansöz ha? Sakın bana bekarlığa veda partisi yapacağım deme Alparslan, seni mahvederim!"

"Biz evimizde oturup kız kıza vakit geçirmeyi düşünüyoruz, adamların düşüncesine bak." Fulya da bana destek çıktığında Emre'yle Alparslan kahkaha atmaya başladı.

Sinirle onlara baktık. Alparslan beni, Emre de Fulya'yı kendine çekti. "Güzelim benim. Dünyadaki bütün kadınları bir gecede önüme serseler ben yine de kafamı çevirip bakmam. Senin de aynısını yapacağını bilirim. İstediğin her yere de gidebilirsin. Şaka yapıyorum sadece." ifadem yumuşarken ne olur ne olmaz diye omzuna bir kere daha vurarak Alparslan'a sarıldım.

"Tamam mısınız artık? Bitti mi vıcık vıcık aşk sahnesi?" Açelya konuştuğunda bakışlarımızı ona çevirdik.

"Daha bir sürü işimiz var. Biz de elbise alacağız daha. Ne zamana yetiştirmeyi düşünüyorsunuz acaba? Hadi, hadi!" Alparslan'ın elini tuttum ve hep birlikte yürümeye başladık. Şimdi kabinlerde nefes nefese kalma sırası onlardaydı.

Ben, Alparslan ve Emre koltuklara oturmuş kahvelerimizi içerken, kızlar bir bir giyinip önümüzde yürüyüş yapıyordu.

"O beyaz elbiseyi usulca yerine bırak." Açelya'ya seslendim. Açelya gülerek bana döndü.

"Hayır ya! Herkes görümcen olduğumu anlasın istiyorum." güldüm. Açelya başka elbiselere yönelirken Fulya üçüncü elbisesini giyerek yanımıza geldi.

Zümrüt yeşili bir elbise tercih etmişti. Elbisenin sağ bacağında derin bir yırtmaç vardı. Kolları ve vücudunun bir kısmı transparandı. Hafif de bir kuyruğu vardı.

Emre gözlerini Fulya'nın üzerinden alamıyordu.

"Ay harika olmuş. Kesinlikle bunu almalısın!" dedim büyük bir hevesle. Onun ardından Açelya üzerinde siyah bir elbiseyle geldi. Yine yırtmaçlı bir elbiseydi ve üzerinde ışıltılar vardı. Tam yaşına göre bir elbiseydi.

Yırtmacını kapatmaya çalışarak abisine baktığında dirseğimle Alparslan'ı dürttüm. "Yok artık ay perisi. Ben ne zaman karıştım böyle şeylere?"

Omzumu silktim. Açelya çekinerek geldiğine göre daha önce karışmıştı demek ki. "Çok güzel olmuşsun fıstığım." Açelya abisine gülümseyerek bana döndü.

"Çok güzel olmuş, kesinlikle almalısın."

Açelya'nın ardından Begüm de cıvıl cıvıl bir lila elbiseyle geldi.

"Ay rengi harika! Kesinlikle bunu almalısın." dedim. İkisi de 18 yaşında olduğu için çok da abartılı abiyeler giymelerini istememiştim.

Sude de çekinerek yanımıza geldi. O da düz siyah, tek omuzlu ve yırtmaçlı bir elbise giymişti.

"Dur bir saniye, abimi görüntülü aramam lazım." dediğimde utanarak bana baktı. "Ya kıyamam sana. Çok güzel olmuşsun Sude'cim."

Nihayet elbise faslı bitmişti. Kızlarla evde yapacağımız bekarlığa veda partimiz için gerekli birkaç malzemeyi de aldıktan sonra alışverişi bitirdik.

"Benim geri işe dönmem lazım. Malum bu aralar sık sık izin almam gerekecek." Fulya'nın elindeki poşetleri alıp Alparslan'ın arabasına yerleştirdim.

"Ben de Fulya'yı bırakayım. Kızlar seninle mi gelecek abi?"

"Aynen Emre. Siz bakın keyfinize."

"Benim evim size ters kalıyor enişte. Hiç zahmet etmeyin." Sude çekinerek konuştu.

"Seni biz bırakalım o zaman Sude." Sude Fulyalarla birlikte gitmeye karar verdi.

Arabalara dağılarak eş zamanlı olarak yola çıktık. Alparslan önce Açelya ve Begüm'ü bıraktı.

"Ben çok açım güzelim. Birlikte güzel bir yemek hazırlarız değil mi?" gülümseyerek başımı salladım. Alparslan arabayı annemlerin evine çevirdi.

Radyodan sevdiğimiz bir şarkıyı açtı ve sağ elini uzatarak elimi tuttu. Gülümseyerek başımı ona çevirdim. Yol boyunca onu izledi gözlerim. Yol boyunca, onu benim karşıma çıkaran Rabbime şükürler ettim. Onu çok seviyordum. Ve günden güne onunla yaşayacağım günlere yaklaştığımı bilmek, beni inanılmaz heyecanlandırıyordu.

☂️

Gelinliği ve elbiseleri beğenmeyenler, aklındakilerle devam edebilirler. Medyaya bırakıyorum. 🩷