Sevgilim -6

"Ben seni seviyorum. " Beynimde yankılanan sesle kalakaldım. Defne bana gülerek omzuma dokundu. Herkes dışarı çıktı. Sadece biz vardık. Revir odasında yalnız kalmak mı. Biri var mı? Help!!!

"Ne? "

"Duydun işte. Sinirlendim. Çünkü sevdiğim kızı ağlattı. Ve zaten artık onunla konuşmayacağım. Bitirdim. " Ağzım açık kalakaldım. Hemen yanıma oturdu. Elimi tuttu.

"Dilini mi yuttun peri kızı? " Elini yanağıma koydu. Sıcacık dokunuşuyla gözlerim kapandı. Kendinden geçmek için hiç uygun değil. Gözlerimi kırpıştırdım.

Bir cevap vermen gerekiyor ya hani adam bekliyii

"Ben, beni seviyon he? "

"He seviyom he. " Gülerek baktım ona. Yanağımı öptü birden. Birden kendine çekmesiyle göğsüne yasladı. "Sana bir şey olucak diye ödüm bokuma karıştı be kızım. " Nazlanan kediler gibi kıvrıldım. "Baak...Hoşuna gitti demek. " Kafamı hayır anlamında salladım. Parmağını gamzeme değdirdi. Çukurumu okşadı. "Gülmek sana çok yakışıyor be kızım. " Daha içten güldüm.

"Bu bir rüyaysa uyanmak istemiyorum. " Bana şaşkın gözlerle baktı.

"Sende beni? "

"Ben onu dışımdan mı dedim ya? " Beni kolunun altına aldı ve sıkıca sarıldı. "Evet. Ve duyduğuma göre bırakmam artık seni. Sevgilim. "