Biraz kısa oldu ama idare edeceguz artuk. Oy verip yorum yaparsanız sevinirim. Daha çok bölüm atabilirim yane😌

İyi okumalarr 🌙🌑

/////////////////12/////////////////

Birkaç saat kaldıktan sonra mesaj atmışlar ve kalkmak zorunda kalmıştım. Ve hâlâ o öpücüğün etkisindeydim evet. Salona girince annem yoktu. Odasındaydı herhalde.

"Hayırdır kızım bi mutlu gördüm seni. " Diyen teyzeme gülümsedim ve göğsüne yattım. Sıkıca sarıldım. Boyun girintisine sokuldum.

"Hayatın anlamını anladım teyze. " Mavi koltuğumuzda sarılmış master cef izliyoruz. Abim yok ,annem sakin ve benim hayatımda gelişmeler var. Sanırım benim de mutlu olabileceğim bir hayatım varmış da ben şans vermiyormuşum. Esneyerek kalktım yanından.

"Ben yatıyorum. Allah rahatlık versin. "

Uykusu yok bu arada. Yalaaaannn.

Ne alaka be! Odama geçtim ve kapıyı kitledim. Abim birkaç gündür ortalıkta yoktu. E iyi de olmuştu. Telefonuma baktığımda mesaj attığını görünce gülümsedim istemsizce.

Eray efendi: Sevgilimmmm

Ekrana yazdığı şeye baktım. Sevgilim.

Hakket olduk demi biz ya.

Eray efendi: Cama çıksana.

Özledim.

Ne? Geldi mi gerçekten? Yataktan aniden kalktım ve perdeyi açtım. Cidden motoruna dayanmış benim camıma bakıyordu. Telefon zilim elimde çalmaya başlayınca içeri ses gitmesin diye hızlı açtım.

Eray efendi arıyor. Elim titredi. Heyecanla kulağıma götürdüm. Elim istemeden dudağıma gitti sırıttım.

"Ağzını kapat güzelim. Bu kadar belli etme. " Erkeksi sesini duydum kıkırdadı. Daha fazla sessiz kalmamak adına ses çıkardım.

"Neyi? "

"Bana aşık olduğunu. " Yanaklarım kızardı. Aşıktım lan ben bu çocuğa. Ben bu kadar utangaç bir kız değildim aga. az dobralığa geri dönelim (odunluk)

"Evet aşığım. Nolmuş kendini beğenmiş sevgilim. " Sırıttım. Şimdi donma sırası onda. Bir anda yasladığı motordan düştü.

"Eray! Lan! İyi misin? Lan oğlum!" Hemen yerden kalktı. Ve yerinde zıpladı. Çocuk gibi seviniyor. Allahım yiyeceğim ben bu çocuğu.

"Bir daha söylesene. Lan deyişini yerim lan! Kızım napıyorsun sen? Kalbime zararsın kızım sen. Dur geliyorum. " Gözlerim irileşti. Bir anda koşunca camdan sarktım.

"Koşmasana dur olm anamlar evde. " Ne kadar uzakta olsada sırıttığını hissettim. Ne dedim ben ya?

"Fesat piç! " Ne eve atması ilk günden. Aklımdan bile geçmemişti halbuki (tabi yerseniz) şaka! Daha çok güldü. Allahım gülüşü çok güzel.

"Sevgiliye öyle denmez. "

"Bekle lan geliyorum. " Telefonu kapatıp üzerime hırka aldım. Mutfağa girdim. Kahve içip sohbet ediyorlardı. Beni fark etmeyecek kadar dedikodu yapıyorlardı yani. Çöpün dolu olmasıyla bir oh çektim. Tekrar çikolata yalanı söyleyemezdim valla.

"Kızım boş ver yarın atarsın. " Çöpü kutudan çıkardım. Kapının önüne koyup annemin önü açık terliklerini giydim. İnşallah ayağıma bakmaz he.

"Yoo anne. Hemen gelirim. " Çöple birlikte hızlı hızlı merdivenlerden indim.

Kaçamağa hazır mıyız gençler. Bi daha mı öpsem?