1. Bölüm

Nare gözlerini açtı beyaz bir ışık gözüne vuruyordu gözlerini aralamakta zorlanmıştı ve vücudunda tarifsiz bir ağrı vardı gözlerini kapattı ve direncini toplayıp tekrar gözlerini araladı etrafına bakındı hastanede olduğunu anlamıştı ama neden hastanede olduğunu anlayamamıştı.

- Anne

"Diye seslendi" Ama ses yoktu bu sefer.

- Can

"Diye seslendi" ama onu duyan kimse olmadığını fark etti

Biraz ayaklanmak istedi ama vücudu buna engel oluyordu üzerinden kamyon geçmiş gibiydi diye düşünürken bir anda bi hayal gözlünün önünden geçti üzerine gelen kocaman bir kamyon ve onun ışığı gözünün önüne geldi daha sonra yağan yağmur ve Can’ın panikle direksiyonu kırdığını hatırladı birden göğüsüne bir hançer saplandı sanki içini kocaman bir karanlık sarmıştı ayaklandı odasından çıkmak üzereydi ki kapı açıldı gelen hemşireydi.

"Hemşire"

-Nare hanım neden ayaklandınız lütfen yatağınıza dönün ayağa kalkmamanız gerek bi kaza geçirdiniz.

"derken"

Nare kendini kapıdan dışarıya attı etrafına bakındı ama annesi’ni de can’ı da göremedi içini bi huzursuzluk sarmıştı tekrar hemşireye dönerek annesini ve canı sordu.

-Annemle can nerede hangi odada.

"Hemşire ise ısrarla yatağınıza dönmesini ve doktor gelip muayne edeceğini söyleyip duruyordu nare öfkelenmişti". Böyle zamanlarda insanlar neden sadece söylelene cevap vermiyordu ki.