****🧡****

Sabah uyandığımda ikimiz de çıplaktık ve o uyurken bile yüzüne bakmaya utanıyordum, peki ya uyanınca yüzüne nasıl bakabilirdim ki?

Bir süre boyunca onu izledim... genelde ven uyandığımda her zaman uyanmış olurdu ama hala uyuyordu ve uyurken onu ilk defa izliyordum, cok huzurluydu.

Geçirdiğimiz tüm zamanları düşündüm, 8 ay olmasına son 2hafta vardı ve bu süre boyunca bana dünyanın en iyi erkeği gibi davrandı, hatta gibisi az kalır, o dünyanın en iyi erkeği.

Onun yanında ailemin yanında olduğum gibi kendimi huzurlu hissediyordum.

Doğrulup oturmak istediğimde acıyla dişlerimi sıktım ve dişlerimin arasından inledim, Meriç ise anında doğrulup bana baktı.

Bana baktığı an uzanıp battaniyeyle kendimi örtmeye çalıştım, Meriç ise güldü ama ciddileşip "iyi misin?" Diye sordu.

Yüzüne bakmadığım için gözlerimi kaçırdım ve neredeyse olmayan sesim ile konuştum "biraz acıyor sadece"dedim.

"Olabilir ile seferindi, zaten o kadar sert olmamalıydım, kendimi kontrol edemedim" dedi sırıtarak.

Aklıma geldiğinde korkuyla zar dır yutkunmaya çalıştım ve utancımı unutup korkuyla ona baktım.

Korkuyla ona baktığımda bir an anlamayıp şaşırdı ve kaşlarını çatıp baktı Sonra ise korktufymy anlayıp endişeyle bana baktı "Sorun ne?" Dedi.

"Unuttuk..." dedim zar zor konuşarak o ise anlamayark bana bakıyordu "korunmayı.." iki kelimeyi bir araya getirmek canımı acıttıgı için bu şekilde diyebilmistim.

Meriç'in gözleri kocaman açıldı "hassiktir" dedi ve ekledi, sakinleştirmeye çalışıyordu. "Tamam sorun yok, sakin ol" dedi.

"Nasıl sakin olayım Meriç!?" Dedim sitemle.

"Ilkte hamile kalacak değilsin ya" dedi sakinleştirmeye çalışarak.

"Hamile kalmanın ilki sonu mu var be aptal Meriç!?" Dedim sinirle.

Artık diyecek bir şeyi yok gibi gözlerini kaçırdı, benim ise boğazımda kocaman bir düğüm vardı.

****🧡****

2 hafta geçti, yine terepiste geldiğimizde o adamı görmedim.

Bazı günler acıyla uyandım ve geri uyuyamadım, bu gün de o günlerden birisiydi, acıyla uyandım ve geri uyuyamadım, Meriç gere bir ara uyandığında uyumadığımı fark edip "filim izleyelim mi?dedi. "Olur" dedim.

Filmi açıp içki doldurdu "içmeyecegim" dedim kafamı sallayarak.

"Neden ki, denemeni istiyorum" dedi küçük çocuk gibi.

"Olmaz" dedim.

"Neden?" Dedi merakla.

Anında düşünüp bir şey buldum "hiç, dokunuyor sadece" dedim.

İkna olmamıştı ama ısrar de etmedi "peki" dedi.

Sabah olduğunda ikimiz de uyuyorduk ama Meriç işinin olduğunu söyleyip dışarı çıktı.

****🧡****

Ne kadar zaman geçtiğini bilmiyorum kendimi lavaboda, elimfe test ile buldum, teste bakamadım ve makinanın üstüne bıraktım, lavaboda dönüp duruyordum.

En sonunda teste baktığımda öylece kalakaldım.

İki tane kırmızı çizgi, bir bebek, hamileydim.

Ne yapacağımı bilemiyordum.

Çok gençtim ama bir cana asla kıyamazdım, peki ta hayatıma Meriç ve bu bebek ile mi devam ettirmek istiyordum? Bu çok büyük bir yük ve çok büyük bir sorumluluktu.

İlk defa ailemin bana kırmasını isedim, keşke yaşsaydılar da bana kızsaydılar.

Bir süre sonra Meriç geldi, söyleyip söylememek arasında kararsızdım ama sürpriz yapmaya karar verdim.

Meriç çok tuhaf davranıyordu, onun da mı sürprizi vardı?

Bir süre sonra ikimiz de tamamen sessizdik, çok tuhaf bir hava vardı, kasvetli bir hava vardı.

Gece olduğunda sabah olmasını istediğim için uyumak istedim, gün boyu tuhaf bir şekilde hiç konuşmamıştık.

****🧡****

Uyandığımda Meriç telefon ile konuşuyordu, konuştugu kişinin sesi gelmiyordu ama Meriç'in "Tamam patron, evet yapacağım, bu gün, halledeceğim" dediğini duydum ve kaşlarım catıldı ama bir şey demedim ve uyuyor gibi yapmaya devam ettim.

****🧡****

Uyandığımda Meriç hazırdı, şaşırıp kaşlarımı kaldırdım ve ona baktım

"Bir yere mi gidecektin?" Diye sorduğumda hızla cevap verdi "gitmiyecegim, gideceğiz, hadi hazırlan" dedi, ciddi ve nötr bir şekilde demesi tuhaf gelmişti.

Kalktım ve hazırlanmaya başladım; kırmızı uzun bir elbise giyindim, uzun kollu bir elbiseydi ama gayet güzeldi. Saçlarımı topuz yaptım ve biraz fazla makyaj yaptım, sonuçta sürprizim vardı, belli ki onun da bana sürprizi vardı.

Gözlerimi bağlayıp dışarıya çıkarttı ve arabaya bindirdi, nedenini bilmiyorum ama "intihaşk" şarkısını açmıştı.

Yolculuk baya uzun sürdü ben ise o sırada düşüncelere dalmıştim, bu gün tam 8 ay dolmuştu ve bana sürprizi vardı.

Nereye gidiyorduk? Ne icin gidiyorduk? Yoksa evlenme teklifi mi edecekti? Şu anda bunu kaldıramazdım.

Peki ya ben nasıl sürpriz yapacaktım? Ne diyecektim? " baba olacaksın!" Mı demeliydim? Yoksa farklılık yapıp "anne olacağım!" Mı demeliydim? Ne demeliydim? Yol baya uzun sürdükten sonra arabanın durduğunu hissettim, Meriç'in indiğini kapı sesi sayesinde anladım, yanıma gelip kapıyı açtığında kolumu tuttuğunu hissettim ama tutusu çok sıkıydı, beni zorla tutup arabadan çekiştirerek indirdiginde "ne oluyor?" Dememe kalmadan gözlerimi açtı, en ilk göremedim ama görüşüm netleştiginde zorlukla yutkundum, uçurum.

Beni ucurumun kenarına getirmişti, korkuyla geri çekilmeye çalıştığımda kolumdaki baskısını arttırıp çekiştirdi.

"Meriç" deme kalmadan beni sert toprağa fırlattı.

Karnımdaki acı, bacaklarından akan sıcak sıvıyla çığlık atmama kalmadan,

Kafama soğuk silahin namusunu dayadı.

Korkuyla ona baktım.

Ben küçükken babam bit şey içerdi ve sonra babam yerine başkası geldi sanırdım, annemi döverdi, annem kardeşime hamileydi ve babam onu sertçe yere firlattıgında annemin bacaklarından akan kanı gördüm, annem çığlık çığlığa bağırıyordu, canı çok yanıyordu.

O günden sonra bana kardeşimin gelmeyeceğini söylemişti.

Şimdi anlıyorum, annem çocuğunu kaybetmişti,

Ben ise çocuğumu annem gibi kaybetmiştim.

Bir kaç dakika önce evlenme teklifi edeceğini sayarken, kafama silah dayıyacagını nerden bilebilirdim ki?

Sevdiğim adamın, çocuğumun babasının, kafama silah dayayıp beni vuracağını, öldüreceğini nerden bilebilirdim ki?

"Seni seviyorum" dedim, bebgimi ve iddiayı kaybetmiştim. 'Celladına aşık olmak' sözü vardır, ben geçerken de celladıma aşık olmuştum.

Meriç'e dolu gözlerle baktım, bunu ondan asla beklemememiştim.

İtiraz etmedim, ses çıkarmadım, ağlamadım, bağırmasdım, yalvarmadım, sadece gözlerimi kapattım ve bekledim.

Zaman tamamen durmuştu, her şey simsiyahtı, her şey bomboştu, hayatın zaten anlamı kalmamıştı, bir hayatım kalmamıştı ki, şimdi ölsem be fark ederdi ki?

Derin nefes alıp verdim, neden bu kadar uzun sürmüştü? Silahın titredigini fark ettiğimde kaşlarım catılmıştı, o an silahın acı sesini duydum.

Karanlığın daha da kararabiliceğini ögrendigim andı o an.

                                                    -SON

MELEK ÇELİK

_________________________________________

Merhaba bu kitap burda bittiği için ikinciyi bir süre sonra yazacagim ve bu sırada diğer kitanım olan "Gizli bildirim" yazacağım,bu kitabı beklerken ona göz atabilirsiniz, eğer beğenirseniz okursunuz, buraya kadar okuduysanız çok teşekkür ederim.

Sorular~~~~~~

Meriç'in böyle yapmasını bekler miydiniz?

Sizce Meriç neden böyle bir şey yaptı?

İddianın sonunu böyle bekliyor muydunuz?

Sizce ikinci kitapta neler olacak?