Geliyorum Buz Adam…

Alp’ le konuşurken uyuya kalmamın üzerinden saatler geçmişti. Neredeyse akşam oluyordu ve ben inatla yattığım yerden kalkmıyordum. Acıkmıştım, susamıştım, yapmam gereken işler vardı belki ama hiçbir şey yapmak istemiyordum. Saatlerdir tek yaptığım şey kendimi sorgulamaktı.

Beynim saçma sapan düşüncelerle doluyken çığlık atmak istedim. Biri bana yardım etsin diye yalvarmak istedim. Yapamadım…

Yattığım yerde on ikinci saatimi tamamlamak üzereyken telefonumun çalmasıyla yattığım yerden kalktım ve telefonun ekranını görebileceğim hizaya getirdim.

Efe beni görüntülü arıyordu. Efe beni görüntülü arıyordu? Alp’ e bir şey olmuş olabileceğinin korkusuyla nasıl göründüğümü umursamadan telefonu açtım. Efe önce derin bir nefes verdi ve daha sonra endişeli sesi kulaklarımı buldu…

‘’Nasılsın kederin varisi?’’

Onu görebildiğim anda ne kadar endişeli olduğunu fark ettim. Acıyla gülümseyip cevap verdim.

‘’Şeker kız lakabını tercih ederim ama bu da güzelmiş.’’

Efe zorla gülümsedi ve dolmak üzere olan gözlerini kırpıştırıp konuşmaya başladı.

‘’Nereden rastladık kızım biz sana?’’

‘’Yıktın geçtin hepimizi…’’

‘’Sizi bir enkaz altında bıraktım.’’

‘’Ve sizi kurtarmam için önce birilerinin beni kurtarması lazım.’’

‘’Ben kalırım bu enkazın altında.’’

‘’Sen kalma be kızım.’’

Artık gözyaşlarım yuvalarından çıkmıştı. Ağladığımı gören Efe başını iki yana sallayıp konuşmaya devam etti.

‘’Ağlama. Ben kızdım Alp’ e.’’

‘’Ama sebebini bilsen sen de kızamazsın.’’

‘’Sana sebebi söyleyemem ama o senin iyiliğini istiyor Efsun.’’

‘’Efe, sen kiminle yaşıyorsun?’’

‘’Tek başıma.’’
‘’Neden?’’

‘’Gelebilir miyim?’’

‘’Kayseri’ ye mi?’’

Efe resmen bağırarak bu soruyu sorduğunda onaylarcasına başımı salladım. Resmen gözleri parlamıştı.

‘’Gel kızım gel.’’

‘’Bende sıkılmam hem.’’

‘’Ama bana yeni bir telefon, yeni bir hesap ve yeni bir isim lazım.’’

‘’Hayırdır? Dünya çapında aranan bir katil falan mısın?’’

‘’Hayır, ama babasının kontrolü altında olan sözde ölü bir şarkıcıyım.’’

Sözlerimi duyan Efe anlayışla başını salladı.

‘’Hallederiz onları.’’

‘’Ne zaman geliyorsun?’’

‘’Belki yarın sabah belki bu gece.’’

‘’Ben telefon ve hesap işlerini hallederim. Sende bana yeni bir isim bul.’’

‘’Seni gören tanımaz mı?’’

Kıkırdadım. Şakasız gülüyordum. Bu uygulama bana iyi geliyordu.

‘’19 yaşımdan sonra ne kadar değiştiğimi görsen bu sen değilsin dersin merak etme.’’

Efe telefonu kapattığında hızlıca bir uçak bileti aldım. Tek yönlü bilet. Hemen oturduğum yerden kalkıp odama ilerledim. Bavulumu dolaptan çıkarttım ve bütün eşyalarımı içine tıkıştırıp hızla mutfağa ilerledim.

Bir çantaya Bihter’ in mamasını ve eşyalarını koyduktan sonra dolapta ne var ne yoksa çöpe attım. Yiyecekleri ve içecekleri çöpe attıktan sonra odama geri döndüm. Bavulun içine özellikle koymadığım kıyafetleri üstüme geçirdim.

Aynaya dönüp baktım. Aslında morarmış gözaltlarıma rağmen gayet güzel gözüküyordum. Üstüme bol lacivert bir kazak giymiştim. Altımda ise bol bir kot pantolon giymiştim.

Bihter’ i taşıma çantasına koyduktan sonra bavulumu ve çantamı da alıp çıkışa ilerledim. Kapıyı açıp kapının önünde duran siyah çizmelerimi giydim. Kapıyı kapattıktan sonra kapıyı kilitledim ve anahtarı cebime atıp apartmandan çıktım…

Dışarısı oldukça soğuktu. Yeni yıl gelmek üzere olduğu için etraf yeni yıl süsleri ve bembeyaz kar örtüsüyle kaplıydı. İlk gelen taksiye bindim ve hava alanına gitmek istediğimi belirttim.

Efe aramayı kapattığımızdan beri fotoğraf atıyordu. ‘’Bak odanı ayarladım.’’ ‘’Efsun adın Lâçin olsun mu?’’ ‘’Yiyecek bir şeyler almaya çıkıyorum ben.’’

Onun haline gülerken taksi havaalanının önünde durdu. Ödemeyi yaptıktan sonra taksiden inip hızla havaalanına giriş yaptım. Çok heyecanlıydım. Ellerim terliyordu. Efe bir mesaj daha attığında resmen kahkaha attım…

‘’Lâçin, ben 3 saat sonra havaalanına seni karşılamaya geleceğim.’’

İçeri girdiğimde ilk işim telefonumu çöpe atmak oldu. Bulduğum ilk yerden bir telefon alıp yeni bir hesap açtım. Açtığım hesaptan uygulamaya giriş yaptım ve Efe’ ye bir fotoğraf attım.

Havaalanını çekmiştim. Telefon numaram aynı olduğu için Efe benim yazdığımı anladı. Telefonu atmamın sebebi bir uygulama yüzünden babamın benim telefonumu kontrol edebilmesiydi.

Ben bütün işlemleri hallettikten sonra yaklaşık 10 dakika sonra kalkacak olan uçağın içine adım attım. Cam kenarındaki koltuğuma oturmadan önce bavullarımı yerleştirdim ve kendimi koltuğa bıraktım.

Gidiyordum. Alp’ e gidiyordum. Efe’ ye gidiyordum. Bana değer verdiklerini söyleyen insanların yanına gidiyorum. Huzura kavuşuyorum ama bilmiyorum ki aslında adımlarım ölümüme ilerliyor…