Herkesle sarıldıktan sonra arabaya doğru yürümeye başladık . Abimgil gelirken iki arabayla geldikleri için bizim için çok iyi olmuştu . Bugün hava burada çok güzeldi fakat çok fazla sıcak ama ya . Ama genel olarak çok güzeldi . O güzel havasını içime çekip geri bıraktım . Abim yengeme kapıyı açıp oturması için geri çekildi . Abim bana bakıp " Abicim şimdi sizleri bizim eve götüreceğim . Şu an babamın evine gitmeyelim zaten kendisi şirketteki işlerle meşgul olduğu için eve uğramaya uğramayacak . Yanılmıyorsam üç dört gün . O arada siz de bizde kalırsınız . Kendini hazır hissettiğin zaman karşısına çıkarsın ha abicim ne dersin ? "

Yengemde hemen " Çok iyi düsünmüşsün hayatım . Hem yeğenlerine bakmama yardım edersin . Abinin dediği gibi hem kendini hazır hissettiğinde karşısına çıkarsın Doğacım hı " .

Abimin ve yengeme bakıp düşünmeye başladım . Ne yapmalıyım ? Kabul etmeli miyim ? Aslında uçakta azda olsa düşünmeye vakit ayırmıştım . Zaten şuan da babamın karşısına çıkamazdım . Çünkü uzun bir aradan sonra ne onu görmek nede sesini duymak istiyorum . Onu görürsem anılar aklıma girer ve bana acı çektirecek buna çok eminim . Ama birgün illa onunla karşılaşacagima zaten biliyorum . Ya bugün ya da yarın ama illa birgün . Hem bide şu da vardı ki orada o evin içinde annemin hatıraları vardı . Biliyorum babam onlara dokunmamıştır buna o kadar çok eminim ki . Nereden diyeceksenizde babam annemi severdi gerçekten onu çok severdi . Onun için herseyi yapardı . Ve onun eysalarına dokunmadığına , karışmadiğına hem hissediyorum hem de içten içe biliyorum . Babamla daha sonra çok farklı bir şekilde karşılaşacagimı biliyorum . O yüzden şimdilik abimin dediklerini kabul ediyorum .

Abime bakıp başımı salladım . " Tamam kabul ediyorum " dedim .

Abim " Tamam o zaman şimdi gidebiliriz . Ben yengenle gitmeye mecburum o yüzden sen ya da Alperen kullansın arabayı . Biz önden gideceğim siz de bizi takip edin sakın başka yollara sanmayın ha önden ben uyarımı yapım de "

Alperen abime bakıp " Abi ayıp oluyor ama küçükmüyüz biz bide uyarı diyor ya " Abim direk lafa atlayıp konuşmaya başladı .

" Hele sen bir sus angut . Bi de küçükmüyüz biz de diyo ya sabır . Oğlum siz ikiniz sözde düğüne gelecektiniz ama nedense gecenin sonunda biz sizi ya pavyonda ya da kavga ederek buluyoruz . Bir kere yaparsanız anlarım ama bunu kaç defa tekrar ettiniz artık ben saymayı bıraktım . Şimdi beni sinirlendirmeyin ve adam gibi bizi takip edin eğer yine öyle birsey yaparsanız yeni geldi demem çok kötü olur "

"Ne çok konuştun be abicim . Tamam anladık yapmışız zamanında bir hata niye bu kadar uzatıyorsun . Bi de sende ne akıl var be hala unutmamış demek öyle bir travma bırakmışız sende . Alperen cümlesini bitirir bitirmez gülmeye başladı o sırada abimin sinirine basmış olacak ki abimin üstüne yürüdüğü vakit hemen araya girdim .

" Abi sen ona bakma yol yorgunu ya ondan böyle oldu . Zaten ben arabayı kullanacam sen merak etme . Hadi Alperen Ayşe ablayıda yanına alıp arabaya bin bende şimdi geliyorum hadi " dedim . Alperen abime bakıp gülmeye devam ederken ben o sırada abimi arabaya koymaya çalışıyordum . Zar zor koyduktan sonra Alpereni tutup sürücü koltuğunun yanına otturtum . Hemen sürücü koltuğuna doğru ilerledim ve hemen bindim . Abim park ettiği yerden çıkıp yola koyulmaya başladı . Bende çıkarıp onu takip etmeye başladım sonra Alperene dönüp " " "müzik açsana " dedim . Oda radyoya uzanıp şarkı açmaya başladı . Ve

Karakol şarkısı çalmaya başladı . Ve bende eşlik etmeye başladım .

Her gecemde , akşamımda

Tütüyorsun gözlerimde

Her şafakta , her güneşte

Sana dair bi ' şey var işte

Bana verdin bu zehri amma

Dönemem ki şimdi bu yoldan

" Yara bere , karavana sevmek yok "

Dedim ama kalbim sanki karakolda

Vermedim adını , zora koydular

Aşkın mezarını cana oydular

Camlara düşüyor yaşı yedi göğün

Ellerin elime niye kapı duvar ?

Vermedim adını , zora koydular

Aşkın mezarını cana oydular

Camlara düşüyor yaşı yedi göğün

Ellerin elime niye kapı duvar ?

Dağlanıyor gibi gençliğim , aç şu kapıyı

Kaç zamandır müşkülüm çok

Takılı kaldı can bu dişte

Bekledim durdum dalımda

Yasak elmandım , al ve dişle

Bana verdin bu zehri amma

Dönmem ki şimdi bu yoldan

" Yara bere , karavana sevmek yok "

Dedim ama kalbim sanki karakolda

Vermedim adını , zora koydular

Aşkın mezarını cana oydular

Camlara düşüyor yaşı yedi göğün

Ellerin elime niye kapı duvar ?

Vermedim adını , zora koydular

Aşkın mezarını cana oydular

Camlara düşüyor yaşı yedi göğün

Ellerin elime niye kapı duvar ?

Dağlanıyor gibi gençliğim ,aç şu kapıyı

Şarkı böyle giderken evin oraya geldiğimizi abimin durmasindan anladım . Arabadan çantamı alıp arabadan indim . Gözümde güneş gözlüğü olduğu için önce çıkaramadılar korumalar ama ben gözlüğümü saçımın üstüne bırakıp baktığımda herkes şok içinde bana bakıyordu . Zaten toplasan on kişilerdi muhtemelen abim digerlerini izin ermişti .Aslında şasırmalari normal onca zamandan sonra burada olmam şaşırtacak bir durum . Abim korumalara bakıp " Burada gördüğünüz kişileri birine söylerseniz artık birine söyleyecek ağzınız olmaz . Burada olan burada kalacak anlaşıldı mı her zaman olduğu gibi " Bütün korumalar hep bir ağızdan Anlaşıldı efendim " dediler ve bizde içeriye girmeye başladılar . Ben uzun uzun etrafa baktıktan sonra girdim .

Ayşe abla " O zaman ben hemen yemek yapayım size ha " Abim olumsuz anlamda kafasını salladı .

" Gerek yok Ayşe abla biz zaten yemek yapmıştık gelmeden önce . Hadi kıyafetlerinizi değiştirip gelin yemek yiyelim "

Tamam anlamında sallayıp merdivenlere yöneldim . Abim hepimizin odasını söylemişti . Odaya girip direk bavulu açıp hemen pijama takımımı çıkardım bide iç çamaşırlarımıda çıkarıp bornozumu alıp banyoya girdim . Sıcak suyun altında çok iyi geçerken bu kadar zamanımın olmadığını anlayıp hemen duş alıp çıktım o arada içimden Canım evim diye geçirdim . Gerçekten evin gibisi yok .

Kıyafetlerimi giydikten saçımı kuruttum ardından saçımı açık bırakıp aşağıya indim . Herkes yemeğini yemeye başladı . Kimseden ses yoktu e bu benim için çok iyiydi çünkü biliyordum onlar bana sorularını ile ek ben yanıtlayacaktım sonra da ben aynısını onlara yapacaktım ve ben çok yorgun hissediyorum onlarda anlamış olmalı ki soru sormuyorlardı . Ayağa kalkıp " Size afiyet olsun ben doydum ve odama çıkacağım çok yorgunum uyumak istiyorum müsaadenizle " dedim .

Abim " Tabi ki de çıkabilirsin bir tanem iyi uykular " dedi.

Başımı salladım ve odama çıktım . Yatağa geçip altına girdim uyku hemen beni kendisine çekiyordu . Ve bende kendime daha fazla işkence çektirmeyip uykuya daldım .

Merhabalar arkadaşlar bir tane daha bölüm sonuna geldik . Bölüm atamadım bir iki gün kusura bakmayın öncelikle . İlk bölümler olduğu için şuan hızlı atmaya çalışıyorum bölümleri ama ileriki bölümlerde gün belirleneceğim . Destek olursanız çok, sevinirim . İlk bölümler olduğu için sıkıcı olabilir ama dediğim gibi ileride bölümler çok ğüzel olacak . 😊✨️♥️

Oy vermeyi , beğenmeyi ve yorum yapmayı unutmayın .❣️

Diğer bölümde görüşmek üzere.👋👋

Gülümsemeniz dudakalrınızda olsun. 💋💋

Yorum yapmayı unutmayın. 🤗😉