Yeni Üyelik
9.
Bölüm

YENİ EV

@melikeyaman

Şuan elimde tuttuğum kalemi döndürüp uğraşıyordum . Ve evet toplantıdayız fakat ben şuan onlarla ilgilenmiyordum . Bazen diyorum ki " Neden ? " . Niçin bana bu kadar eziyet çektirdin .Hem bedenen hem ruhen . Ben ne yaptım ya sana , size hı . Babam annemin ölümünden hep beni sorumlu tutmuştur . Sanki onu ben öldürmüsüm gibi davranıp kötü sözleriyle beni yaralardı .

 

 

 

Doğa kendine gel !!

 

 

Şuan sırası değil .

 

 

Diyen iç sesimle kafamı sallayıp düşüncelerden uzaklaşmaya başladım ve toplantıyı dinlemeye başladım .

 

 

Şuan karşımda işi alabilmek için elinden geleni yapıyordu babam . Arada bana bakıp tekrar işine dönüyordu . Ama bu adamda bir saattir adamları ikna etmeye çalışıyordu! Benim bile o konuşurken çenem ağrıdı ya . Ben çok konuşmayı sevmem ama kendi yakın arkadaşlarımın yanında epey bi konuşurum . Bu sadece onlar için geçerlidir . Tanımadığım , gıcık olduğum insanlar kesinlikle değil . Babam bana bakıp tekrar konuşmaya başladı . Aslında şuan benden yardım istediğini hissediyorum yoksa bana bakıp bakıp durmaz . Şuan ona yardım edip adamları ikna etmem için yardım bekliyordu çünkü biliyordu ki benim ikna etmem çok uzun sürmeyecek ve işler hallolacaktı . Şimdi konuşmaya başlayacaktım ama kendi işim için .

 

 

 

 

 

Derin bir nefes alıp konuşmaya başladım .

 

 

 

" Evet şimdi Yalçın Bey konuştuğuna göre birazda ben konuşayım değil mi ? " . Herkes babamdan bakışını çekip bana bakmaya başladı .

 

 

 

" Öncelikle şunu söylemek isterim ki konuşmayı pek sevmem ve kısa keseceğim " önüme gelen saçımı arkaya atıp devam ettim .

 

 

 

" Şuan burada toplanmamızı zaten bilmekteyiz . Eğer ortak olursak üst seviyeye ulaşır ve güzel projeler sunabilir hem de dezavantaj sağlayabiliriz . Aksini söyleyen varmı öncelikle ? " . Kimseden ses çıkmadığı için devam ettim . " E zaten buraya gelirken kararınızı belirleyip de geldiniz o yüzden vereceğiniz cevabı bilmesem de ben kendim birşey söylemek istiyorum... " . Herkes bir anda dik bir pozisyona gelip beni bu sefer dikkatlice dinlemeye başladılar ve buna babamda dahil . " Eğer sizde kabul ederseniz benimle ortak olup daha iyi yerlere gelebilirsiniz . Babam da var ama siz benim ortağım olacağınız için pek gerekeceğini sanmıyorum . Benim diyeceklerim şuan bu kadar zaten benimle çalışan ilerideki başarılarında görecektir . Şimdi artık karar verirseniz sevinirim çünkü daha yapacak işlerim var " .

 

 

 

 

Herkes dediklerimi düşünürken bende telefonumu çıkarıp masanın üstüne koydum ve beklemeye başladım . Bir kaç dakikanın ardından bir tane adam söze girdi . " Dediklerinizi düşündük ve karar verdik Doğa hanım " . Konuşan kişiye bakıp tekrar önüme döndüm .

 

 

 

" Teklifinizi kabul ediyoruz " deyince hafiften dudaklarım kıvrıldı .

 

 

 

" O zaman diğer işlemleri arkadaşlar halleder " dedim ve çantamı ve gözlüğümü alıp tekrardan konuştum . " Tekrardan görüşmek üzere " o sırada telefonum çalmaya başladı . Arayan Alperendi tabiki de . Ayağa kaltım ve kapıya doğru yürümeye başladım ama o sırada telefonumu âçıp konuşmaya başladım .

 

 

 

" Efendim "

 

 

" Kızım içeride kaç saattir napıyorsunuz "

 

 

 

" Sence ne yapıyor olabiliriz Alperen " deyip asansöre doğru yürüyordum o sırada toplantı odasındakiler de çıkmış dağılıyordu .

 

 

 

" Tabi ki de içeride sen yokken nutella yiyorduk ve şansına küs sana kalmadı ya "

 

 

 

" Gerçekten mi . Yazıklar olsun sana Doğa insan bana bir kaşık olsada ayırır senin gibi arkadaşa puhhh . Ben de burada sabahtan beri seni bekliyorum " deyince kahkaha atmaya başladım . Birkaç kişi baksada tekrar önüne döndüler fakat hala bakanda vardı aman banane .

 

 

 

" Sen şimdide beni kandırıyormusun . Ne kadar kötüsün burada açlıktan ölüyorum sen bana şaka yap . Neyse şuan birsey demicem neredesin sen "

 

 

 

Asansör açılınca en alt kata basıp beklemeye başladım . Tam Alperene cevap verecekken asönserin kapanmasını engelleyip içeriye bir tane adam girdi . Aldırış etmeden konuşmaya devam ettim . " Şimdi çıktım bende asansördeyim geliyorum " deyip kapattım . Adam bana bakıp konuşmaya başladı .

 

 

 

 

" Merhabalar Doğa hanım nasılsınız ? "

 

 

 

" İyiyim "

 

 

 

" Aaa pardon ben size adımı söylemedim " deyi elini uzattı " Aras Saygın . Hem abinizinle hem babanızla çalışıyorum "

 

 

 

Uzattığı elini sıktım ve " Beni tanısanız da Doğa Saral "

 

 

O sırada asansör açıldı ve dış kapıya doğru yürümeye başladık . Alperen beni görüp yanıma gelmeye başladı . Dışarıya çıktığımız da gözlüğümü taktım ve arabama doğru yürürken Aras konuşmaya başladı .

 

 

 

" İsterseniz sizleri gideceğiniz yere kadar bırakabilirim "

 

 

 

Ben tam cevap verecekken Alperen konuşmaya başladı . " Gerekmez ! . Hem biz kendimiz gideceğiz gerek yok " deyip beni kendine çekti . Aras bu ani çıkısla şaşırsada hemen kendini topladı .

 

 

 

" Tabiki de siz nasıl isterseniz iyi günler Doğa "

 

 

" Sana da Aras " dedim o da zaten durmadı ve gitti . O sırada Alperen söylenmeye başladı .

 

 

 

" Tabo soz nosol ostersonoz . Tövbe tövbe "

 

 

Arabama doğru yürüyordum ki arkamdan babamın seslenmesiyle durduk . Arkmı dönüp bakarken yanında bir tane adamda vardı ama gözlüğü olduğu için pek anlaşılmıyordu .

 

 

 

" Doğa bir bakarmısın "

 

 

Olduğum yerde durup cevap verdim " Evet " bana bakıp olduğum yere doğru yürümeye başladı .

 

 

" Bugün eğer bir aksilik çıkmazsa akşam yemeği düşünüyoruz bu işi kutlamak için ve sende gelirsen çok iyi olur " dedi ve konuşmaya devam etti . " Buda ortağımız Atlas Bey " dedi ve yanındaki adamı gösterdi .

 

 

 

Adam gözlüğünü indirip bana bakmaya başladı . Bu ...bu o adam . Dün çarptığım adam şuan tam karşımda duruyor . Ve kendisi bana o kadar tanıdık ki . Tam dilimin ucunda ama olmuyor çıkaramıyorum .

 

 

 

Adam elini uzatıp " Atlas Aran " dedi .

 

 

 

Adamın elini sıkıp " Doğa Saral . Memnun oldum "

 

 

 

" Bende" dedi ve ellerimizi bıraktık . Babama dönüp " Tamam işim olmazsa gelirim sen bana yazarsın zaten görüşürüz " dedim ve arabama doğru yürümeye başladım . Alperende babamla birlikte hemen sarıldıktan sonra o da arabaya bindi . Alperen bizimle çocukluktan beri yaşadığı için babamda Alpereni sever . Arabada hiç konuşmadan yeni evime doğru yol aldık ... "

 

 

 

 

 

 

 

BEN GELDİMMM

 

 

Bu sefer kısa olabilir ama kusura bakmayın lütfen . Diğer aksiyonlu bölümler bizi beklemekte o zamana kadar sizlere sıkıcı gelebilir arkadaşlar . Ama o zamana kadar destek olursanız çok sevinirim . 😊❤️💫

 

 

Evet bir bölümün daha sonuna geldik . 🤗

 

 

 

Oy vermeyi ,beğenmeyi ve yorum yapmayı unutmayın . ❣️

 

 

 

Diğer bölümde görüşmek üzere . 👋👋

 

 

İyi günler dilerim . ✨️🎀

 

 

 

Oy sınırı: 10

Yorum: 10

Beğeni: 10

 

Yaparsanız çok sevinirim 😊🤗

 

Takip etmeyi unutmayın 😊

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Loading...
0%