@melis.aysuunuz
|
2024 Eylül ayıydı yine berbat bir okul sabahı ve yorucu bir günün başlangıcıdı. Herneyse ilk 6 ders sırada uyuyarak geçirmiştim son derse giricez diye çok mutluydumki dışarıdan gelen sesler insanı korkuttu öğretmen geçiştirip sadece inşaattan geldiğini söyledi. Teneffüs zili çalar çalmaz kantinden bi kaç şey aldım aldığım şeylerin parasını ödeyip bahçeye çıkmak için adımlar atıp etrafıma baktım fark ettimki okulda kimse kalmamış herkes bahçede toplanıp gökyüzünü izliyorlardı. Alıcaklarımı bir yere koyup çıktım kapıyın önünde ilk 5 dakika kaldım ve şaşkınlıkla etrafı izledim. Hayatımda ilk kez böyle birşey yaşıyordum şaşkındım bianda patlama sesi gelmesiyle bahçedeki herkes bağırıyordu. Yakın arkadaşım kolumdan tutarak." Gökçe burdan çıkmalıyız gel benimle hemen!" Dedi. Bende ona bunun güvenli olmadığını ve okulda beklememiz gerektiğini söyledim arkadaşım beni dinlemedi ve beni iteliyerek kaçtı ozaman anladımki Hayat tutsağın olacağız. Çoğu kişi okuldan kaçıp öldürülmüştü etraf ceset kokuyordu.ben ise okulda sırada oturup olanları düşünüyordum. Sınıfa bianda biri girdi ve duyduğum tek şey ayak sesleriydi korktum hemde çok korktum çünkü ailem büyük ihtimalle öldürüldü ağlamak istiyordum ama gözümden bir damla yaş bile akmıyordu. Bianda birinin bana dokunduğunu hissettim ve yanımdaki kişiye baktım ve içim birden kıpır kıpır oldu yanımda üç yıldır hoşlandığım çocuk oturuyordu ve bana şu kelimeleri söyledi."şuanda sıramda oturuyorsun." Dedi. İçimden "seni sersem bula bula bu kelimelerimi buldun!" Dedim 4 saniye bakıştıktan sonra dışarıdan 8 yıllık en yakın arkadaşımın sesini duyunca ürperdim ve bahçeye hızlı adımlarla koştum okulun karşısındaki marketten bişeyler almıştı ve bianda gözümün önünde onun vurulduğunu duydum göz yaşlarım kendiliğinden akmaya başladı benim çığlığına bütün okul bana baktı. |
0% |