Hayata gelme sebebi ile yaşama sebebi arasında büyük bi fark vardır. Hayata gelme sebebimiz her ne olursa olsun, yaşama sebebimizi biz seçeriz. Mesela bi kavgada susmayı veya kendimizi savunmayı seçtiğimiz gibi bu hayatta da bazı şeyleri seçmek zorundayız. Bazen yanlız, bazen yanımızda ki destek ile birlikte... Bu hikayede Selis'te öyle yaptı, kendisine yapılan büyük haksızlığa karşı o susmayı değil savaşmayı, pes etmemeyi seçti. Başına gelebilecek her şeyi göze alarak intikamını alarak intikamını alma konusunda kararlıydı. Peki yanlızmıydı? Yoksa yanında ona destek olacak bi el olacakmıydı? Selis doğuştan gelen dibi siyah olup saçlarının en ucuna indikçe açık kahverengine dönen geçişli dalgalı saçları vardı. Balrengi gözleri ona ayrı bi kişilik katarken, koyu kırmızı dudaklarıyla makyaja asla ihtiyaç duymadı. Küçük ve düz burnu, belirgin çene hatları, ince kaşları ve neredeyse yok gibi duran asil kirpikleri, asla uzatmadığı tırnaklarına eşlik eden uzun ince elleri ve 1,75 boyuyla bir güzellik abidesiydi. Bunların yanında dolgun elmacık kemikleri ve dudağının köşesindeki minik ben onu son derece tatlı gösteriyordu. Bu özelliklerle babasının kopyasıydı Selis. Peki ya huyları? İşte huyları da birebir annesinin kopyasıydı... Sadece 4 yıl görebildiği annesinin kopyası...