"kalkmayı düşünmüyor gibisin?"

Evet.

"Çünkü düşünmüyorum eda"

Ona arkamı döndüm.

"Karne almayacak mısın?"

Doğru bugün karne günü.

11. sınıfın şanındandır belki?

"Benimkini alsana sen ya, yorgunum"

Sustugunu düşündüğüm anda beni yere attı. Olm biz bide buna denizi ayarlanmıştık. Gözümü açtığımda odamda tektim ve içeriden annem ve edanın konuşmaları geliyordu. Muhtemelen kahvaltı hazırlıyorlardı.

Kalkıp karne günü kıyafetimi giydim.

Evet okulun başında iki karne günü içinde kombin yaptım. Kızım lan ben.

Yani inşallah kızımdır.

Neys.

"MELEK"

"GELİYORUM."

hızla elime telefonumu alıp açtım. Hala bıraktığım gibi sessizdeydi. Her gün gelen normal mesajlar, edadan 13 arama 42 de mesaj. Muhtemelen ben uyanmayınca eve baskına geldi. Son olarak serseri 97 mesaj.

Yani o laflardan sonra kısa kısa yazılmış özür mesajları vardı. Yok tanımıyordum bilmiyordum falan. Onları başkasına söylemeside sorun olurdu. Özellikle utangaç içine kapalı bir kıza söyleseydi...

Yani şerefsiz her zaman şerefsizdir.

"Naber best anne ile kardeş" diyerek mutfağa girdim.

Tabiki de ikiside beni gram umursamadan konuşmalarına devam etti.

En azından yemek yapabiliyorlar.

Hızla sofraya oturdum. Annemin günaydınına cevap verip hızla yemeğe başladım. Eda ile annem denizi konuşuyorlardı.

Evet şu kantinde ifşa ettiğim şahıs.

Neyse ya evlenirler en fazla. Gerçi iyi olur. Neys.

"Yediysen çıkalım melek." Edaya döndüm.

"Denizle evlensene eda"

Annem hızla çimdik attı,

"Melek"

Başımı ne var dercesine salladım. Sonuçta her gün birbiriyle flört eden bir çift sevgili olabilirdi bence.

En azından bence.

Edanın kalkmasıyla bende kalktım. Anneme veda edip evden çıktık. Okula doğru yürüyorduk.

"Toprak senin numaranı istedi melek, bence bu konuşmaya bir son ver. Nasıl tepki verir bilemeyiz"

Omuz silktim.

"Dün biraz haddini aştı ve bende kim olduğumu söyledim. Cidden söyledikleri... Serseriye diyecek olmaz ne diyeyim"

"Harbi mi ne dedi? Niye şimdi haberim oluyor benim?" Güldüm. Merakı da kendisinde ikizim gibiydi kardeşim.

"Gözüm açılmıyordu, bende uyumak istiyord-"

"GÜZELİM"

sözümün kesilmesiyle arkamı döndüm. Denizle toprak yanyana duruyordu. Deniz hızla edanın yanına geçti.

"Benim güzelim napiyormus?"

Ebenin...

"Hiç öyle seni düşünüyordum"

LAN BENLE DEDİKODU YAPIYORDUN SEN. HAİN KUZEN.

"Önden gidin midem bulanmasın."

Bunu ben dedim. Bulanmaktan ziyade biraz kıskançlıktı. Eda güldü. Fark etmişti kıskandığımı. Önden konuşarak yürümeye başladılar.

Toprak tam yanımda duruyordu. Sesi soluğu çıkmıyordu. Beraber çiftin arkasından yürümeye başladık. Elimi telefonuma atıp Instagrama girdim. Arkadaşlarımın mesajlarına dönerken konuştu.

"Serseri ha?" Biraz sessiz konuşuyordu.

Duygusuzca cevap verdim.

"Evet"

Sustu.

Dediklerinin farkındaydı ve ona görüldü atmam bile gerekçeydi.

"Özür dilerim"

"Tamam"

"Melek-" sustu.

Diyeceği birşey yoktu.

"Aslında ilk sen sanmıştım. O yüzden rahattım. Ama edaya sorunca garip baktı. Bende sen olmadığını düşündüm."

Eğer ilk baştaki tahminsem,

"Sana aşık olduğumu mu düşündün?"

Eda ve deniz sokağı dönüp okula varmış olmalılardı. Sokakta biz vardık sadece.

"Hayır, bana aşık olduğunu düşünmedim. Ama açıkçası olmanı çok isterdim."

Durup ona baktım.

Ne dedi o?

" Biliyor musun melek? serseri olmak çok yorucu, senin serserin olabilir miyim?"