Seninle kavga ederken hiç bitmesin isterdim. Hatta uzatır ya da iyiysek kavgayı ben başlatırdım. Çünkü bilirdim ki sen bana kıyamazdın sadece zihnini benimle meşgul ederdin. Tamam bazen çok kızdığın zamanlar olurdu ama o zaman da isterdim ki kızdığın da güldüğün de baktığın da birtek ben olayım. Beni sev bana kız bana gül. Gözlerimin içine bak ve o hissi bana gönder.
Sen artık benden o kadar uzaklaştın ki aynı evde yaşıyor ama birbirimiz yok gibi davranıyoruz Sen odandan çıkmıyorsun ben odamdan çıkmıyorum. Kurallarımız var.Denk gelirsek seninle dertleşiyoruz. Bazı dertleşmelerimizde sen dökülüyorsun, gözlerimin içine can çekişir gibi bakıyorsun. Ben sana adım atmak için ölüyorum ama bilmiyorsun ki şuanda bile iyi değilim. Ben sana adım atmadan önce kaç defa öldüm kaç defa ölüp dirildim. Mutluyum mu sanıyorsun? Hayır. Seni sevmiyorum mu sanıyorsun? Hayır.

Ben seni kendime yasak ettim.

Ben kendimi cezalandırdım.

Sana koşamayan ben kendimi cezalandırdım.

Dilerim ki en güzel hayat senin olsun. Biliyorum ki sana getireceğim şey kan ve gözyaşı.

Kaderimden kaçabilseydim kaçtığım yer ilk senin kucağın olurdu.

Şimdi oturuyorum balkonda. Tek başıma. Elimde bir bardak çay var. Abim senin demlediğini söylemişti. Ondan bu rahatlık. Senden bana gelen her şey gönül rahatlığı.

Artık sen de bana sinirlenmeyi bırak. Ya da hayır bırakma! En başından dediğin gibi nefretin de ben olayım. Ama şuan o sinirle çık yukarı vur kapıma. Beni öldürmek iste.

Ben de seni çaya davet edeyim cancağızım.