Konakta ki günlerim bir bir geçiyordu ağa kadınlarından misafirler gelip gidiyordu düğün yapmadığımız için nikaha kimseyi çağırmamıştık herkes haliyle yeni gelini yani beni merak edip geliyorlardı gelenlere Emine ablayla beraber bişeyler hazırlayıp ikram ediyorduk beni görenlerin bazıları biraz şaşırıyordu tesettürlü olduğum için genellikle memnun kalıp tebrikler taktirler edip gidiyolardı ki bu durum Ruken hanımın hoşuna gitmişti ilginç bi şekilde ama şunu anladım ki bu kadın içinde ne yaşarsa yaşasın dışarıya sır vermiyordu aile kurmada ki en önemli unsurlardan biridir ailenin sırrını dışarıya vermemek halam böyle derdi bana hep aklıma gelir Murat ağayla bizimde bir sırrımız vardı bunu bizden başkası bilmiyordu bilmeyecekti de.

Konakta ki günlerim hafif işleri yapmakla geçiyordu ara sıra Zerde'yle sohbet ediyorduk öğle ve akşam yemeklerine yardım ediyordum.

"Kolay gelsin Emine abla bugün yemekte ne var bende geldim yardıma"

"Ayşe sen otur bizi izle bak hanımağamdan azar yiyeceğim Ayşe dememe de kızıyor gelin hanım diyeceğim bundan sonra ona göre"

"Abla istediğini de sorun değil de ben ne yapacağım kocaman konak canım sıkılıyor ufak tefek işlerle canım sıkıntımı gidermek istiyorum hem mis gibi de kokmaya başlamış mutfak neler var hadi söyle"

"Karışık dolma içli köfte yuvalama bunlar Murat ağamın en sevdiği yemeklerdir bugün bunları yapalım dedik"

"Yaa öylemi bende pek severim birinide ben yapayım tatlı ne sever tatlıda yapalım madem"

Demek bu yemekleri seviyordu Murat ağamız bana karşı hiç kötü davranmamıştı kötü bakış dahi atmamıştı her zaman isteğim varmı diye sorardı bende ona karşı birşeyler yapmak istedim bugün tam da o gündü sevdiği yemeklerde benimde el lezzetim olsun istedim.

"Revaniyi pek sever bilirsen tatlıyıda sen yap"

"Bilirim abla yaparım hemen"

Bana görev verdikleri zaman mutlu oluyordum yavaş yavaş alışmaya başlamıştım konağa ben onlara onlarda bana alışmıştı evin gelini değilde kızı gibiydi bi tek Ruken hanım alışmamıştı bana onada saygısızlık yapmak istemiyordum. Revanin şerbetini kaynatıp soğuttum irmikli kek harcını hazırlayıp fırına verdim o fırında pişerken içli köftelerin yapımına yardım ettim fırından tatlıyı çıkardım ilk sıcaklığı çıkınca şerbetledim işim bitmişti saate baktım ikindi vakti gelmişti.

"Emine abla tatlıyı hazırladım şerbetini çeksin bende ikindi namazımı kılayım akşama doğru gelir sofraya yardım ederim"

"Sen işine bak ayşe biz buraları hallederiz Allah kabul etsin"

"Sağol abla" diyip odama çıktım.
Hemen abdestimi alıp namazımı kıldım ardında Kuran'ımı Yasin kitabımı okudum bugün perşembe yarın cumaydı bugünlerde ibadet yapmak çok sevaptı duamıda ettikten sonra koltukta biraz dinlenmek için uzandım .

Murat

Ayşe'yle günlerimiz hızla geçiyordu tek kişilik odam da iki kişiye alışmaya çalışıyordum yanında üstümü soyunup giyinmiyordum dikkat ediyordum hareketlerime zaten benden çekiniyordu iyice sakındırmak istemiyordum her sabah erkenden kalkar namazını kılar kıyafetlerimi ayarlardı bu yaşında dinine bağlı olmasını taktir ediyordum bende ona hergün nasıl olduğunu istediği bişey var mı diye sorardım aramızdaki bağ arkadaşça belki abi kardeşçeydi şuan için fazlası olamazdı. Süreklide üstüne düşmek istemiyordum küçüktü bu ilgimi yanlış anlayabilirdi kalbini kırmak istemiyordum olması gerektiği gibi davranıyordum. Evdeki herkesle iyi anlaşıyordu bir kişi hariç annem. Annem nedense Ayşe'ye hiç ısınamadı kabullenemedi ara sıra onu üzdüğünü biliyordum böyle giderse olaya el atıp annemle konuşacaktım şimdi de şirkette bazı evraklarla uğraşıyordum kapı çaldı gelen dostum Asaf'tı.

"oo yeni damat nasılsın ya"

"Ne damadı Asaf iyim şükür şirket ev arası gidip geliyorum sende durumlar nasıl"

"Belli belli yengemiz seni eve fena bağlamış başka yere gitmeye korkuyorsun"

"Ne alakası var lan işler yoğun bu aralar ondan bakamadım etrafa"

"E öyle olsun ozaman bu akşam kaçamak yapıyoruz itiraz istemem"

"Bu akşam eve gidicem yorgunum yarın olsun"

"Yarın kesin bak ekmek yok ben bide iki fıstık ayarlarım gel keyfim gel"

"Ne fıstığı oğlum öyle bişey yaparsan gelmem bi.iki kadeh içip döncez okadar fazlası yok"

"Tabi ya beyim yeni evli karısının koynundan çıkıpta başka gül koklayamaz unutmuşum ben" diyen Asaf pis pis sırıtıyordu dediği lafla kan beynime sıçramıştı.

"Nasıl konuşuyorsun lan sen ben mahremi mi buraya dökecek adammıyım bir daha ağzından böyle bişey duymayacağım yoksa seni çok pis benzetirim"

"Tamam lan sakin ol bişi demedik iki kadeh içip kalkarız"

"İyi hadi ben çıkıyorum yarın görüşürüz" diyip şirketten çıktım nefret ediyordum kadınlarını ağızlarında sakız yapan erkeklerden gerçekte karı koca olmasakta herkes bizi öyle biliyordu kimsede karımın hakkında ve evlilik hayatım hakkında ileri geri konuşamazdı izin vermezdim. Konağa gelmiştim korumalar karşıladı içeri girdim karşımda yukarı masaya yemek taşıyan Ayşe'yi gördüm.

"Hoşgeldin ağam"

"Hoşbuldum Ayşe mis gibi kokmuş heryer elinde ki dolma mı?"

"Evet ağam Emine abla bugün sevdiğiniz yemekleri yaptı karışık dolma yuvalama içli köfte revani"

"Allahhh ziyafet var bugün desene hemen üzerimi değiştirip geliyorum" diyip dolmadan attım ağzıma bi tane odanın yolunu tuttum Ayşe giyeceğim kıyafetleri ayarlamıştı tekrardan ister istemez beni yönetiyordu buna o izni ben vermiştim giyindim aşağıya indim ev halkı masaya oturmuştu masa şahane gözüküyordu hepside en sevdiğim yemeklerdi baş selamı verip oturdum.

"E oğul nasıl gider şirket işler yolundadır"

"Çok şükür iyidir baba yolundadır bi kaç ay sonra İstanbul'a iş görüşmeye gideceğiz Asaf'la beraber büyük ihtimalle o işte bizde olacak şirketimizi büyüteceğiz."

"Aman oğul dikkat edin ben sana her türlü güvenirim yanlış birşey yapmazsın arkandayım."

"Sağolasın baba istanbuldaki işi alırsak küçük bir şirket orda da açarız ilerleyerek yurtdışına bile çıkabiliriz benim hedefim bu"

"Babasının oğlu asla hedeflerinden şaşma sen yaparsın elinin altında herşey var aklını ve paranı kullan neyi istiyorsan yap arkandan Baran da gelecek değil mi oğlum?"

"Heh baba tabi tabi ama biliyorsunuz benim hedefim daha başka ilerde düşünürüm şirketi" diyip Baran konuyu kapatmıştı.

Herkes yemeklerini afiyetle yedi sıra tatlıya gelmişti Murat'ın tepkisini çok merak ediyordum.

"Tatlı enfes olmuş Emine abla ellerine sağlık yediğim en iyi revaniydi."

"Afiyet olsun ağam ama tatlıyı gelin hanım yaptı"

"Öyle mi ellerine sağlık Ayşe çok güzel olmuş."

Beğenmesine çok sevinmiştim yüzümde güller açmıştı ona karşı minnetimi böyle gösterecektim.

"Abovv bu ne şeker gelin hanım sen bizi şeker komasına mı sokacaksın" diyen Ruken hanımla bütün sevincim gitmişti yaptığım tatlıyıda beğenmemişti Nasuh baba söze atladı

"Nesi varmış hanım tam tadında olmuş ellerine sağlık demek bu kadar mı zor geldi birde sen yap senden yiyelim."

"Ben daha gelin geldiğimden beri elimi dahi sürmedim mutfaga ben ağa kızı olarak geldim buraya köylü kızı olarak değil."

Her fırsatta bunu söyleyip canımı yakıyordu gözlerim dolmuştu Murat bana dönüp "Bugün ki yediklerim herşeyin en iyisiydi hele ki tatlı tekrardan ellerine sağlık Ayşe" diyip sofradan kalktı tepkisini böyle göstermişti bizde masayı topladık yukarıya çay kahve yapıp götürdüm günün yorgunluğunla odaya girdim Murat koltukta oturmuş beni bekliyordu.

"Ayşe annemin söyledikleri canını çok yakıyor biliyorum onunda kalbini kırmak istemiyorum annemdir hürmette kusur etmem seninde ne kadar alttan aldığını görüyorum ama annemle bu konuyu konuşacağım onu kırmadan seni kabullenip alışması gerektiğini söyleyeceğim."

"Ağam ben üzülmüyorum hak veriyorum hanımağama hayalindeki gelin ben değildim bu yüzden bütün kini zamanla herşey düzelir"

"Biliyorum Ayşe sen düzeltmek için elinden geleni yaparsın anneme de ben destek olacağım düzelmesi için bu konakta huzursuzluk istemiyorum"

"Sen nasıl dersen ağam hayırlı geceler"

"Sana da hayırlı geceler Ayşe"

Bana verdiği güven çok başkaydı inanıyordum ona beni koruyup kollayacaktı kimseye ezdirmeyecekti annesine bile...

Yeni karakterimiz Asaf Gençer 28 yaşında yakışıklı ve çapkın Murat'ın iş arkadaşı ve ortağı
Yorumlarınızı beğenilerinizi ve desteklerinizi bekliyorum 😊