Tarığa baktığımda hiç uyandırmak istemedim. Çok tatlı uyuyordu. Eli başında kafası hafif öne düşmüş. Saçlarının birazı dağılmıştı ve gözüme çok tatlı gözükmüştü. Onu izlemeyi kesip yavaşça kolunu dürttüm. Kısa süreli mırıldansada uyanmamıştı. Tekrar kolunu dürttüğümde gözlerini yavaşça açmış ve bana bakmıştı.

Bir iki kırpıştırmadan sonra ayılmış olmalı ki irkilmişti. İlk önce etrafa baktı ve sonra saatine baktı. "Ben ne ara uyumuşum ya." Dedi yeni uyanmış sesiyle. Şu an kafam dolu olmasa bu sese düşülürdü net. "Bilmiyorum." Dedim ona bakarak. Bakışlarını bana çevirdiğinde şöyle bir süzdü. Sanki hasar kontrolü yapıyordu. "Sen iyice uyudun dimi?" Diye sordu. "Evet sayende. Teş" teşekkür etmememi söylediğinde ellerimi indirdim. "Aferin." Diye gülerek arkamda hareketlendi.

 

"Batu gelir şimdi beş gibi gelirim diyordu." Dedi ve arkamdan tamamen çıktı. Üstünü başını düzeltirken bende kendimi geriye çekip oturdum. Batu içeri girdiğinde dışarı çıktığı kıyafetlerleydi. Plan nedir nasıl yapılır adlı bir grup olsa lideri olurdu.

"Selam. Naptınız bakalım?" Diyerek koltuğa çöktü. "Hoşgeldin. İyi. Bir şey yapmadık. Gözde uyudu seninle konuştuktan sonra bende sızmışım." Dedi. "İstersen odama geçebilirsin Tarık." Diye söylemişti ki Tarık kafasını olumsuz anlamda sallamıştı. "Ben çıkayım artık ya. Lokantaya uğrarım bi." Dedi. Bana döndüğünde ona hemen "İstifa işini söyle lütfen." Dedim. Sabır çekercesine nefes aldığında Batuya tekrar döndü.

"Beni kabul ettiğin için teşekkür ederim." Dedi ve elini uzattı. Batu kuşumda ayağa kalktı ve gülümseyerek Tarığa sarıldı. "Ben teşekkür ederim." Dedi. Tarık evden gittiğinde Batu hızla yanıma geldi ve "Seni fırsatçı kahpe." Diyip güldü. Onun koluna vururken kapı sesiyle o tarafa döndük.

Abim ve Emre abi hızla girdiğinde abim ayakkabılarını bile çıkarmadan içeri girdi. Abim ve Emre abi işaret dili bilmediği için Batu olan biteni anlattı. Onu sakinleştirdikten sonra yanıma oturmuş elimi tutuyordu. Gelen mesaj sesiyle telefonuma baktım. Gökay özelden yazmıştı.

Ayak izi🐾: Nasılsın ikizim?

Ben: Daha iyiyim Gökay. Siz nasılsınız?

 

Ayak izi🐾: Bizim bir şeyimiz yok güzelim merak etme bizi.

Ayak izi🐾: Bir şeyler yedin mi?

Ben: Hayır yemedim. Canım istemiyor.

Ayak izi🐾: Az da olsa yesen?

Ben: Belki sonra yerim.

 

Ayak izi🐾: Tamam güzelim. İstediğin zaman yaz tamam mı 😘

Ben: Tamam 😘

Yazıp çıktım. Gruptan hiç ses yoktu. Herkes kendini geri çekmişti. Bu şu an çok hoşuma gidiyordu. Çünkü kafa olarak daha toplanamamıştım. Abimi annemlere söylememesi için ikna etmiştim. Kızsa da çok üstüme gelmemişti. Emre abi ve abim hava almaya balkona çıkmışlardı. Batuyla beraber salonda oturuyorduk.

"Murat amcaları aradım bugün." Dedi. Bunu yapacağını zaten biliyordum ki. "İyi yapmışsın." Dedim. "Gözde, haddime değil biliyorum ama bence onlara tepki göstermemelisin." Dedi çekinerek. Bu da böyleydi işte. Kendini bu tarz konularda geride tutardı. Benim dostumsa sadece benimle ilgilenir ailemle ilgili pek fikir sunmazdı. Anlayacağınız alıp çerçeveletin ve oturun izleyinlik bir çocuktu.

"İstemiyorum şu an Batu. İçimdeki kötü düşünceleri susturamıyorum." Dedim. "Ne düşünüyorsun ki?" Diye sordu. Hastaneden beri aklımda dönüp duran şeyleri söyledim. "Cenk abim polis ama iki kere bu konuda tökezledi. Melih neden o saatte evde geziyordu. Hani beni koruyan korumlar neredeydi. Bak çok saçma şeyler biliyorum ama yaşadıklarım artık fazla gelmeye başladı Batu. Bir suçlu bulmam gerek. Serkanı suçluyordum ilk başta sonra kendimi de suçlamaya başladım. Acaba yanlış bir şey mi yaptım da onu kendime çektim diye böylecede suçlu ben oldum. Daha sonra kendime dönüp baktığımda mahvolmuş hayatımla suçlunun ben olmayacağımı düşündüm ve hedef değiştirdim." Dedim.

Batu karşımdan kalkıp yanıma geldi ve çatık kaşlarla "Kendini suçladığını öğrendiğim için seni dövmek istiyorum ama bunu sonraya saklayacağım." Dedi ve sonra "Gerçekten çok saçma şeyler düşünüyormuşsun ayrıca. Başına gelen şeylerin tek sorumlusu o şerefsizdi ve o da artık yok. Konu kapandı tamam mı?!" Dedi itiraz istemez bir tonda.

"Bu sefer yakalamışlar mı?" Diye sordum. "Evet yakalamışlar. Şu an hastanede tutuluyor ama yoğun bakımdaymış. Gökay öyle söylemişti bugün." Dedi. Diğer yarıma da bakın hele. Herkesle iletişim halinde bir köprü görevini görüyordu.

"Niye yoğun bakımda, vurulmuş mu?" Diye sordum. O kadar çok silah sesi vardı ki bayılmadan, belki biri isabet etmiştir. "Yok vurulmamış. Cenk abi sevmiş biraz." Dedi sırıtarak. Dediğine gülmek istedim ama boğazım acısını hissettirdiğinde küçük lanetlerimi sundum.

"Güzelce uyudun ama tekrar uyuyacak mısın yavrum?" Diye sordu imayla. "Ya bi git başımdan. Benim derdim ne seninki ne?" Dedim. "Öyle deme ama be Gözde. Bak hatta." Dedi ve telefonunu açtı. Bana çevirdiğinde Tarıkla fotoğrafımızı gördüm.

"Efekt mi yaptın birde?" Dedim resme bakarken. "Hiç işim yok çünkü." Dedi ve güldü. "Güneşlikler kapalıydı, kahve içinde mutfağın ışığını açmıştım. Hopp karşımda böyle bir tablo. Dedim çekeyim bari." Dedi gülerek. "Yalan söyleme güneşlikler kapalıydı." Dedim. Tek takıldığım buydu evet.

"Ben açtım salak." Dedi ayağıma vurup. "Atayım mı resmi sana?" Diye sordu tekrar imayla. Sağlam bacağımla ona tekme atmaya çalıştım. Gülerek yanımdan kalktığında o da balkona ilerlemeye başlamıştı ki arkamdaki yastığı ona fırlattım. Bana gülerek döndüğünde "At resmi." Dedim ve geri yattım. Güzel çıkmışız sonuçta.

Telefonuma mesaj gelince Batu göz kırpıp abimlerin yanına balkona çıktı. Batunun attığı resme bakıp telefonu kapatacaktım ki kafamın biraz da olsa toplanması için Çınara sataşmaya karar verdim. Ama gruba değil de özelden yazacaktım.

Ben: Napıyorsunn?

Ağaç bey🌳: Bahçede oturuyoruz.

Ağaç bey🌳: Sen nasıl oldun?

Ben: Daha iyiyim.

Ben: Sana sarmak istediğim sadece.

Ağaç bey🌳: Şaka maka özledim be.

Ağaç bey🌳: Ne zaman döneceksin abicim?

Ben: Bilmiyorum

Ben: Kafam koca bir bok gibii. Herkesten kötü etkilendiğim bir dönemdeyim.

Ağaç bey🌳: Bizi istemiyorsun sanki Gözde

Ağaç bey🌳: Herkesten kötü etkilensen yanında kimse olmazdı.

Ona yalan söylemek istemediğim için kafamdakileri yazasım geldi.

Ben: Şu an gerçekten istemiyorum abi. Ve ne yazık ki saçma sapan kişileri bile suçluyorum. Her şey üst üste geldi, mantıklı düşünemiyorum. O yüzden yanınızda olup sizi kırmaktansa uzak kalmayı tercih ediyorum.

Ağaç bey🌳: Bizi suçluyorsun dimi?

Ben: Evet. Saçma olduğunu biliyorum ama öyle.

Ağaç bey🌳: Anladım abicim. Umarım bu uzaklık çok sürmez.

Ben: Diğerleri nasıl? Gruba kimse bir şey atmamış.

Ağaç bey🌳: Onlarda fena değil.

Ağaç bey🌳: Ama annemleri bi ara istersen Gözde. Pek iyi değiller.

Ağaç bey🌳mesajı sildi.

Ağaç bey🌳: Annemlere yaz ama abicim.

Ben: Silmene gerek yoktu.

Ben: Yazarım onlara da.

Ağaç bey🌳: Olsun.

Ağaç bey🌳: Hadi sen uyu dinlen güzelce.

Ben: Hakan abim nasıl?

Ağaç bey🌳: İyi neden sordun?

Ben: Yalan kokusu alıyorum 😂

Ben: Gerçekleri söylemeyeceksen yalan söyleme abi.

Yalan söylemektense çıkmıştı. Seviyorum seni be. Hakan abim hastanede bıraktığım kadarıyla iyi değildi. Ona da yazmak istedim.

Ben: Abi napıyorsun?

Hero🧯: İyi misin? Bir şey mi oldu?

Ben: Ben iyiyim abi. Seni merak ettim.

Hero🧯: İyiyim bende.

Hero🧯: Sen nasıl oldun ne yapıyorsun?

Ben: İyiyim yatıyorum.

Hero🧯: Batu yanında mı?

Ben: Evet. Abimle balkondalar.

Hero🧯: Görkem orada mı?

Ben: Evet akşam geldi. Onunda haberi var.

Hero🧯: Anladım.

Ben: Gerçekten iyi misin abi? Hastanede pek iyi değildin.

Hero🧯: İyiyim. Başım ağrıyor o kadar.

Hero🧯: Hadi sen dinlen güzelce. İyi geceler.

Değildi. Can sıkan bu durum benimde başımı ağrıtıyordu. Abimler içeri girdiğinde abimi zorla eve yollamıştım. Yanımda kalacakmış falan filan. Herkes kadar o da yorgundu ve dinlenmesi gerekiyordu. Emre abiyi ve Batuyuda odalarına gönderdikten sonra koltuğa biraz daha yayıldım. Batu yatağında yatmam için darlasa da koltuğun daha rahat olduğunu söyledim. Ki öyleydi de. Kendileri sert yatakta yatmayı seviyordu. Koltuk bana göre daha iyiydi.

Annemlere iyi olduğuma dair mesaj attıktan sonra rast gele kanalları turladım. Ve evet hiçbir şey yok. Teşekkürler. Öğlen uyuduğum için hiç uykum yoktu şu an. O yüzden galerime girip fotoğraflara bakmaya başladım. Hakan abimle olan fotoğrafa baktım ve gruba atmaya karar verdim.

Maviş doktorum 🩺: Kim bu vatan haini?

Maviş doktorum 🩺: Hakan ve Çınarla konuşmuşsun????

Ben: Evet oldu öyle bir şey.

Maviş doktorum 🩺: Hadi Hakan abim tamam da

Maviş doktorum 🩺: Çınar çok yaraladı 🥲

Ben: Özür dilerim.

Maviş doktorum 🩺: O yüzden söylemedim güzelim.

Maviş doktorum 🩺: Merak etmiştim sadece.

Maviş doktorum 🩺: Yanlış anlama bak.

Maviş doktorum 🩺: Gözde?

İmdat🚨: Salak mısın? Niye öyle yazdın!

Maviş doktorum 🩺: Lan mal takılmak için öyle dedim.

Ben: Sorun yokkk. Ben yanlış anladımm. 😘

Ayak izi🐾: Diğer parçam ne yaptınn 😘

Ben: Televizyona bakıyordum hiç bir şey bulamadım. O yüzden galerimde gezindim.

Maviş doktorum 🩺: Gittin biriyle fotoğraf attın sende??

Ben: Yess baby.

İmdat🚨: Kim o?

Hero 🧯: Benim.

İmdat🚨: İyi.

Ben: Yaa size ne oldu? Niye hepiniz bi alemsiniz???

Ben: Melih nerede ayrıca? Mesajlarımı görüyor ama cevap vermiyor.

Ayak izi🐾: Bir şey yok be ikizim. Ne taktın buna bu kadar.

Ben: PEKİ.

Yazdım ve grubu sessize alıp çıktım. Sürekli aynı zırvalıklar dönüyordu. Hepsi iyiyiz diyordu ama bok iyiydiler. Gece gece hiç uğraşamazdım. Yeterine kafam dolu bir de onları düşünemezdim. Şu sıra düşülmesi gereken kişi bendim. Ve sıra artık onlarda.

Öylece tavana bakarken mesaj sesi geldi. Bizimkiler olduğunu sandım ama yazan kişi Tarıktı. Tamam sakin Gözde.

Şakşuka Tarık: Nasılsın?

Ben: İyiyim sen nasılsınn?

Şakşuka Tarık: İyiyim bende. Uyku tutmadı baktım aktifsin merak ettim.

Ben: Öğlen uyuduğum için uykum gelmiyor ya.

Şakşuka Tarık: Evet benimde öyle.

Ben: Lokanta nasılmış bugün?

Şakşuka Tarık: Sen bence lokanta konusuna hiç girme.

Şakşuka Tarık: Babama da söylemişsin istifa işini.

Ben: Sen söyleyecek miydin?

Şakşuka Tarık: Hayır.

Ben: Sonra da soruyorsun işte 😂

Şakşuka Tarık: Ayrılmanı istemiyorum çünkü Gözde.

Ben: Sizinle zaten görüşmeye devam edeceğim Tarık.

Ben: Sadece artık sizinle çalışmayacağım.

Şakşuka Tarık: Biliyorum. Sadece seni lokantada görmeye alıştığımı bugün daha çok farkettim.

Şakşuka Tarık: Tekrar düşünemez misin?

Ben: Kararım kesin Tarık.

Ben: Ayrıca bende size alıştım. O yüzden sık sık ziyaret edeceğim.

Şakşuka Tarık: İyi peki. Daha fazla sormayacağım.

Ben: Bak sana ne atacağım.

Diyip Batunun attığı resmi ona attım. Sonuçta o da fotoğraftaydı.

Şakşuka Tarık: Güzelmiş.

Ben: Batu çekmiş geldiğinde. Evet benimde hoşuma gitti.

Şakşuka Tarık: Aldım resmi.

Şakşuka Tarık: O zaman bende sana senin şarkılarında gönderiyorum.

Şakşuka Tarık: İyi geceler denizkızı.

Şarkıyı atıp çıktığında bende iyi geceler yazdım ve şarkıyı dinleyerek uyumuya çalıştım. (Şarkı medyada)

&&

Merhabalarr😘😘.

Bölümü beğenmeyi ve yorum yapmayı unutmayın 💕💕

Diğer bölümde görüşmek üzere kendinize iyi bakın 🫶🏻🫶🏻🫶🏻